กล้วยทอด หรือแป้งทอด หมาตัวไหนจะสนล่ะ ยิ่งผิวเคลือบน้ำจิ้มเผ็ดแล้ว มันอร่อยบัดซบ ผมมักท้าทายคำโม้ของนักรีวิวอาหาร ไม่ว่าเขาจะได้ประโยชน์จากมันหรือไม่ก็ตาม บางครั้งผ...

 แสงสีแสดแผดเผาหนังตา นาฬิกาเขย่าประสาทด้วยเสียงเคาะกระทะขุมนรกอเวจี ตารวบหนังหุ้มบี้หนีดวงตะวันนีออน สำเหนียกระลึกได้ว่าลืมปิดมันเมื่อคืน น้ำอุ่นที่ไม่อุ่นพาหัวไอ้จอ...

ในวันที่ 24 ตุลาคม 2563 ฉันตัดสินใจไปลำพูน ก่อนหน้านั้น 1 คืน วีดิโอคอลกับเพื่อน จริงๆนัดเพื่อนว่าจะไปแขวนโคมแสนดวงที่ลำพูนแหละ แต่วันไหนๆพอไล่วันดูเพื่อนก็ไม่ว่างสักค...

เมฆนี่เจ๋ง ตอนแรกเป็นก้อนใหญ่ ครั้งงอนกัน มันแยกกันอยู่คนละหุบเขาจนเหมือนช่างหัวไอ้ลมนำพา ก่อเรื่องให้สภาพอากาศมั่วซั่วตามเขาหลายลูก สุดท้าย เลิกงอน ก็มารวมกัน ถึงผมจ...

หลังเคลือบปอดด้วยชานมเย็น มันเหม่ออยู่กลางความว่างเปล่าของชุมชนจ่าโบ่ งัดปากกว้าง สูบพลังเข้าเต็มตัว บางส่วนเหลือให้สติ สมาธิ เศษก็แบ่งให้เพื่อนๆตามเงินเดือน อยู่แม่ฮ...

แม่ฮ่องสอนกับตัวเลขสีดำในป้ายขาว เป็นทั้งกำลังใจเมื่อใกล้ถึงและตัวอับปลีเมื่อเลขแทบไม่น้อยลงให้นักเดินทาง จะเป็นอะไร อยู่ที่สมองจะกรอง เหมือนตัวเลขบนป้ายกำลังเล่นแง่กั...

ท้องฟ้าสีดำคลายความเข้มข้นลง ระลอกสีน้ำเงินละลายลงใกล้เชิงภูเขา ฟ้า เทา เป็นส้ม เหลือง เหมือนป่าไม้คายตะวันออกมาดูแลวิถีชีวิตคน ยาสีฟันทำหน้าที่บาทหลวงชะล้างบาปแอลกอฮ...

20.00 โต๊ะราว 2 เมตร ประดับแสงเทียนในถ้วยสามแก้ว แสงเทียนเหล่านั้นค่อนข้างเกลียดตัวเอง ด้วยหน้าที่ปกติคือสร้างห้วงสงบกลางความมืด เพื่อนรอบกายต้องเป็นฟองไวน์ เส้นสายซ...

ตัวเองวัยเด็กมักมีคำถามกับสี ดำนี่ดำแค่ไหน? รากของสีดำมาจากหลายสีถมกันเป็นพะเนิน งั้นอะไรนิยามให้โลกนี้มีสิ่งเรียกว่าดำสนิท? แม่งอาจมีขาวแทรกอยู่ก็ได้ ความจำบอกว่ามั...

จากสีเทาของหนังตา แง้มแสงแดงฉานแผดเผา เนื้อรอบๆตาขมวดกันยุ่ยี่ปกป้องความแสบนั้น พอแง้มสติขึ้นมอง ทิวทัศน์สีเขียวหายไปเป็นพื้นหลังห่างไกลยาวเป็นเส้นโค้งคลื่นอวบอูม ภายใ...

 ชีวิตเลือกเองคือชีวิตที่โคตรมันส์ ดีหรือเลว ไม่อาจรู้ รู้ว่ามันส์ Choose life อะไรแบบนั้น ณ อาเขต รถตู้พาไปอำเภอปายค่อนข้างผูกขาด เพราะมีแค่บริษัทเปรมประชา ถึงพนักง...

วันออกเดินทางตัวคนเดียว บ้างว่าเป็นวันแรกของการนอนกอดความกลัวอนาคต บ้างก็เป็นความตื้นตันจนเม้ามอยกับสมองตัวเองอย่างไม่หยุดหย่อน อย่างหลังคือสิ่งที่ผมเป็น . การเดินทางค...

                อกหักหรอ?นี่คือคำถามจากเพื่อนใน facebook หลังจากเห็นเราอัพรูปการเดินทางคนเดียวของเรา บ้าจริง! การที่เราไปเที่ยวคนเดียวนี่แปลว่าเราอกหักหรอ ทำไมกันนะ? ก...

เรื่องเล่าวันที่สามที่แพร่... เราตื่นมาพร้อมกับเจอพี่สองคนและป้าตู่... พี่สองคนนั้นมาพัััักที่เดียวกัน... เค้าเอากาแฟบางอย่างมาให้ลอง... วันนี้เราต้องเดินทางไกล... พี่...

เล่าถึงเหตุการณ์ในเมืองแพร่ต่อ... มีพี่คนนึง มาทักระหว่างอยู่ร้านกาแฟที่ อ.ลอง...เค้าถามว่าจะไปพะเยาหรือเปล่า เค้าไปส่งให้ได้...เราบอกว่า ไม่ได้ไป...และระหว่างที่นั่งใ...

ปีนึงเราอยากจะเดินทางไปไหนคนเดียวสักครั้งนึง... และครั้งนี้ก็ได้เลือกเมืองรองที่ใครๆ ก็มักจะเป้็นแค่ทางผ่าน... นั่นคือเมืองแป้ หรือเมืองแพร่นั่นเอง... ปล. ใครมาอ่านอย่...

เคยมั้ย ที่ชวนเพื่อนไปเที่ยวแล้วสุดท้ายแห้วตลอด สุดท้ายก็ต้องเอาความบ้าบิ่น ด้านมืดของตัวเองออกไปเผชิญโลกคนเดียว สวัสดี เราชื่อ แตงโม ผู้หญิงตัวเล็กๆ (เล็กๆ แหละเนา...

เมื่อก้าวลงจากเครื่องบิน สติผมกลับมาอีกครั้งหลังการงีบหลับบนเครื่องบินนาน 5 ชั่วโมงกว่าๆ ผมเดินทางมาถึงสนามบินคันไซ ซึ่งเป็นสนามบินระหว่างประเทศที่ใหญ่สุดในภูมิภาคนี้ ...

มาต่อแล้วจ้าาาา EP.4 ตอนสุดท้ายแล้ววววว     วันนี้เป็นวันสุดท้ายของเราแล้วน๊า หลังจากตื่นนอนเราก็จัดแจงทำธุระ เก็บสัมภาระลงกระเป๋า พร้อมลุยต่อก่อนกลับบ้านเฮาาา เราเช็ค...

     มาต่อจ้า หลังจาก 2 EP แรกเกริ่นมาซะเยอะเว่อร์วัง แล้วก็นานโขกว่าจะได้อัพเนื่องจากเราติดภารกิจอันใหญ่หลวงมากมาย นั่นคือ งานที่รักไงคะ.....             อ่ะๆต่อๆจ้า ...