ขอได้โปรด อย่าหยุดยั่ง รั่งพี่ไว้ ปล่อยพี่ไป ก่อนนะจ๊ะ นะน้องสาว หากรั่งพี่ อยู่ต่อไป เดี๋ยวเรื่องยาว แขกเดินหาว มาถวงหนี้ รีบหนีเอย มีสลึง พึงบรรจบ ให้ครบบาท ครบแ...

ชนุธนา แสนเหม เขียนในวันเครียด ๆ จำนวนคำ: 645 คำ ผมจำไม่ค่อยได้แล้วว่าใครเป็นคนบอกว่าความรักนั้นคือ ‘โรคร้ายแรงอย่างยิ่ง’ --- เพลโตกระมัง, ถ้าผมเข้าใจไม่ผิดน่ะนะ, ผ...

๏ พอคลายล็อกออกมากก็อยากดื่ม    ยอมหลงลืมโรคร้ายวุ่นวายเสีย    มัวเมามายส่ายเอาทั้งเหล้าเบียร์    คิดแล้วเพลียพาพลาดให้ชาติเรา ๏ อยากมั่วจังสังสรรค์ตะบันใส่    ดุจดั่...

๏ ป้องกันเชื้อเหลือว่างช่องทางปาก    มักจะยากยามมากินอาหาร    ภาชนะปะปนได้ทนนาน    ในผับร้านร่วมเสี่ยงอยู่เคียงกัน ๏ ควรระวังพลั้งไปอาจได้เชื้อ    หากไม่เชื่อชวนนั่งอ...

ᯓ สายลมพัดพาใจให้ไหวอ่อน ฤทัยล่องลอยว่อนไร้จุดหมาย ดั่งพรรณไม้ขาดน้ำช้ำเจียนตาย ครวญคำนึงถึงชายยอดดวงมาน พี่ลาแล้วลาลับมิกลับหา พ่อแก้วตาสัญญารักสมัครสมาน ใยทิ้งน้องต...

เจ้าเวหาเจ้าเมฆเจ้าปักษา ช่างโสภางดงามสนธยา บรรยากาศร่มรื่นอยู่เรื่อยมา ทั้งนภาเพียงเธออันแสนไกล . . . . . [แปล] เจ้าท้องฟ้าเมฆหมอกและเจ้านก ในยามพระอาทิตย์ขึ้นมันช่าง...

ศศธรยังศศธร ไม่ริดรอนบวรแม้นิศา อรุณกาลยังคงส่องนิภา ระยับตาดั่งเจ้านฤมล . . . . . Moon is always the moon. Darkness can't obscure beauty. Moon is always light even in...

1. ต้นข้าวอ่อนๆ พุ่งยอดขึ้นมา รอน้ำค้างรุ่งอรุณ 2. สายลมเบาๆ คงเป็นความคิดถึง ที่ส่งมาจากแดนไกล 3. ผีเสื้อตัวนั้น บินฉวัดเฉวียนไปมา หรือว่าจะหลงทาง 4. เมฆสีเทา อมน...

คาดเดาไม่ได้ สุ่มเสี่ยงต่อความรู้สึก อาจผูกพันโดยไม่รู้ตัว อันตรายต่อหัวใจ  เขาบอกฉันว่าตัวเองเป็นแมว ไม่ได้หายไปไหน ไม่เคยจากไป แต่ก็ไม่ได้อยู่เสมอ  บางทีก็กลับมาให...

 แม้นบัดนี้ ชีวี ไม่มอดม้วย  มรณา อับแสง สำแดงเดช  ตรึกตรอง เพ่งพินิจ จนน่าเวท-  นาการณ์ คารม ไม่คงดี  เหลียวแลมอง ย้อนหา ความสุขสม  ช่างขื่นขม ระทมสุข ทุกข์หนักหนา  ...

ชนุธนา แสนเหม จะหมดปีแล้วนี่เนอะ ๑. นิราศ - กลอนสุภาพ ทวาทศมาสวาตะพระพาพัดสุดสงัดสะท้านไหวในเมืองหลวง โอ้ผ่านมาศกกว่าข้าปลาบทรวงณ ใจกลวงกลางว่างวะ...

   วันนี้คุณล้มลงไม่เป็นไร พินิจคิดควรใคร่หาทางแก้ ลงมือพิสูจน์ตนอย่ายอมเเพ้ เป็นจริงแท้ชีวิตเราลิขิตเอง     เราเรียนรู้ตั้งไข่ รู้ว่าไข่มีล้ม ตั้งซ้ำไปซ้ำมาจนปัจจุบั...

    โอ้ละหนอชีวิตเราเกิดมาจน เลยต้องทนคำคนเขาเหยียดหยาม ตีคุณค่าตัวเรานั้นต่ำทราม ไม่ดีงามจากสามสิ่งที่เขามี     หนึ่งคือทรัพย์สมบัติอันมั่งคั่ง สองคือพวกพร้อมพรั่งในย...

-ประตูนั้นเปิดออกเพียงหนึ่งบาน แต่ก็หนารับคนมากมายเหลือ ต่างคนต่างเข้ามาเพื่อจุนเจือ ปันรักเหลือมากมายนับคณา เวลาผ่านใจคนเริ่มผันแปร กลับเปลี่ยนแปลงจากรักกลายเป็นมาร เ...

กลอนบทนี้เขียนขึ้นระหว่างมีโอกาสได้เข้าไปทำงานในองค์กรเครือสหประชาชาติต่างๆ โดยรวมแล้วเราเคยร่วมงานกับองค์กรเหล่านี้สามแห่ง เขียนถ่ายทอดความรู้สึกไว้เมื่อหลายปีก่อน ก็...

The Glass, Half-Full Oh, the glass, half-full, You come in use when I fall to the ground. Never have you crossed my mine… When I was crowned. A pile of pride, higher...

Polar-bear Know what it’s like to feel the manic urge Of taking the leap Then came the storm of depression, Sweeping you off the ground, Forcing you to stay down? Br...

One Percent Had I known what depression was, I would’ve sought help against all odds. All the pills I would’ve bought Before all those ties were torn. Messed up enou...

จะเริ่มทยอยลงกลอนที่เคยแต่งเก็บเอาไว้ สไตล์บทกวีของเราเน้นเขียนตามความรู้สึก เรื่องราวจากชีวิตโดยตรง อาจคล้องจองบ้างไม่คล้องจองบ้าง เน้นเสียดสีสังคมในบางที I would des...

ฉัน ... ชนกำแพงแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นกำแพงของคุณ ... ... หรือเป็นกำแพงของความรู้สึกฉันเอง แต่ฉันไปต่อไม่ได้แล้ว  ฉันรู้ดีนั่นแหละ รู้ดีทุกอย่าง พอจะอ่านคุณออ...