1. ต้นข้าวอ่อนๆ พุ่งยอดขึ้นมา รอน้ำค้างรุ่งอรุณ 2. สายลมเบาๆ คงเป็นความคิดถึง ที่ส่งมาจากแดนไกล 3. ผีเสื้อตัวนั้น บินฉวัดเฉวียนไปมา หรือว่าจะหลงทาง 4. เมฆสีเทา อมน...

คาดเดาไม่ได้ สุ่มเสี่ยงต่อความรู้สึก อาจผูกพันโดยไม่รู้ตัว อันตรายต่อหัวใจ  เขาบอกฉันว่าตัวเองเป็นแมว ไม่ได้หายไปไหน ไม่เคยจากไป แต่ก็ไม่ได้อยู่เสมอ  บางทีก็กลับมาให...

 แม้นบัดนี้ ชีวี ไม่มอดม้วย  มรณา อับแสง สำแดงเดช  ตรึกตรอง เพ่งพินิจ จนน่าเวท-  นาการณ์ คารม ไม่คงดี  เหลียวแลมอง ย้อนหา ความสุขสม  ช่างขื่นขม ระทมสุข ทุกข์หนักหนา  ...

ชนุธนา แสนเหม จะหมดปีแล้วนี่เนอะ ๑. นิราศ - กลอนสุภาพ ทวาทศมาสวาตะพระพาพัดสุดสงัดสะท้านไหวในเมืองหลวง โอ้ผ่านมาศกกว่าข้าปลาบทรวงณ ใจกลวงกลางว่างวะ...

   วันนี้คุณล้มลงไม่เป็นไร พินิจคิดควรใคร่หาทางแก้ ลงมือพิสูจน์ตนอย่ายอมเเพ้ เป็นจริงแท้ชีวิตเราลิขิตเอง     เราเรียนรู้ตั้งไข่ รู้ว่าไข่มีล้ม ตั้งซ้ำไปซ้ำมาจนปัจจุบั...

    โอ้ละหนอชีวิตเราเกิดมาจน เลยต้องทนคำคนเขาเหยียดหยาม ตีคุณค่าตัวเรานั้นต่ำทราม ไม่ดีงามจากสามสิ่งที่เขามี     หนึ่งคือทรัพย์สมบัติอันมั่งคั่ง สองคือพวกพร้อมพรั่งในย...

-ประตูนั้นเปิดออกเพียงหนึ่งบาน แต่ก็หนารับคนมากมายเหลือ ต่างคนต่างเข้ามาเพื่อจุนเจือ ปันรักเหลือมากมายนับคณา เวลาผ่านใจคนเริ่มผันแปร กลับเปลี่ยนแปลงจากรักกลายเป็นมาร เ...

กลอนบทนี้เขียนขึ้นระหว่างมีโอกาสได้เข้าไปทำงานในองค์กรเครือสหประชาชาติต่างๆ โดยรวมแล้วเราเคยร่วมงานกับองค์กรเหล่านี้สามแห่ง เขียนถ่ายทอดความรู้สึกไว้เมื่อหลายปีก่อน ก็...

The Glass, Half-Full Oh, the glass, half-full, You come in use when I fall to the ground. Never have you crossed my mine… When I was crowned. A pile of pride, higher...

Polar-bear Know what it’s like to feel the manic urge Of taking the leap Then came the storm of depression, Sweeping you off the ground, Forcing you to stay down? Br...

One Percent Had I known what depression was, I would’ve sought help against all odds. All the pills I would’ve bought Before all those ties were torn. Messed up enou...

จะเริ่มทยอยลงกลอนที่เคยแต่งเก็บเอาไว้ สไตล์บทกวีของเราเน้นเขียนตามความรู้สึก เรื่องราวจากชีวิตโดยตรง อาจคล้องจองบ้างไม่คล้องจองบ้าง เน้นเสียดสีสังคมในบางที I would des...

ฉัน ... ชนกำแพงแล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นกำแพงของคุณ ... ... หรือเป็นกำแพงของความรู้สึกฉันเอง แต่ฉันไปต่อไม่ได้แล้ว  ฉันรู้ดีนั่นแหละ รู้ดีทุกอย่าง พอจะอ่านคุณออ...

เบื้องหลังของกลอนทุกอักษร คือเธอทุกบทตอนตอนอยู่กับฉัน แม้วันนี้ไม่เหลือแล้วอยู่ด้วยกัน แต่ความฝันฉันมีเธอเพียงผู้เดียว อาจเพราะห่่่่่่างหายจึงคิดถึง แค่คนหนึ่งที่ฉันสน...

คนหนึ่งคน ...ที่ยังมีอิทธิพลต่อหัวใจ ถ้าพูดแบบนั้นก็ใช่ ...  คุณยังมีอิทธิพลต่อฉันอยู่มากจริงๆ ทั้งเรื่องอารมณ์ ความคิด ความมั่นใจ ความหงุดหงิด ความน้อยใจ กับเรื่องข...

บึงเกลือเจ้าเอย... เธอเคยงดงาม วันเวลาผ่าน เธอเริ่มโรยรา หาดทรายสีทอง ผืนน้ำงามตา ในตอนนี้หนา เธอนั้นเปลี่ยนไป หน้าแล้งเธอแห้ง ดินแตกปลาตาย น้ำมาคราใด ท่วมล้นชนบึ...

กวีบทนี้ประพันธ์ขึ้นโดยผู้หนึ่งซึ่งประจักษ์ถึงนิสัยอันถ่องแท้ของมนุษย์..When the sun shines, some cries and hopes it'd go.เมื่อตะวันฉาย บ้างฟูมฟายหวังให้หายไปWhen the ...

— 𝐷𝑎𝑛𝑐𝑒 𝑜𝑓 𝑟𝑒𝑠𝑒𝑛𝑡𝑚𝑒𝑛𝑡 รินไหลซาบซ่านถึงเวหา กล่าวขานถึงน้ำตาความเศร้ามอง กลบเกลื่อนด้วยรอยยิ้มอันบั่นทอน หาได้หลับนอนลงในราตรีกาล จิตนึกอ้อนวอนต่อส...

ยามร้อยเรื่อง ทำนองเสียงป่า  เป็นร้อยเรียง ทำนองเสียงอักษรของฉันแสงระเรืองนกบรรเลง     ดั่งเสียงเพลงจิ๊บ กระจิ๊บ ศิขรินไกลสุดริบ             อ้อมโอบไว้ด้วยสายน้ำ   แ...

• จะแบกน้ำ ข้ามทะเล มาภูเขา จะแบกเสา ตั้งสูง เท่าเวหา จะบอกดาว กลางเถื่อน หาเมฆา จะตามหา ปลาทอง ในกองไฟ • จะกล่าวเตือน เชื้อโรค ให้บอกรัก จะตามหัก ต้นไม้ บึงน้ำใส จะบอ...