ความปรารถนาในตัวฉันเองมีมากมายนับไม่ถ้วนดั่งดอกไม้ที่ยังคงผลิบานงดงามในจิตใจของฉันเสมอ ขอให้ตัวฉันเองยังคงเชื่อในตัวเองเสมอไปนิรันดร์หากแม้ว่าฤดูกาลแห่งความปรารถนานั้นจะมาถึงแล้วก็ตามแต่


 "ดอกไม้ที่ผลิบานในใจฉัน"


  ดอกไม้ที่คอยผลิบานร่วงโรย​อย่างงดงามในกล่องดวงใจน้อยๆของตัวฉัน​ เปรียบเสมือน​ความปรารถนา​ที่สร้างขึ้นจากภายใต้จิตใจของฉันนับไม่ถ้วน​ บางคราก็ผลิบาน​อย่างงดงาม​ ในบางคราก็ร่วงโรยและสลายไปอย่างเจ็บปวดไม่มากก็น้อย

 "ความปรารถนา"


  ความปรารถนา​ของฉันเห็นท่าคงจะเจริญ​งอกงามเติบโตไปตามๆกันกับเจ้าเหล่าดอกไม้สีสันสวยสดงดงามทั้งหลายภายใต้จิตใจอันเป็นหนึ่ง​เดียวของตัวฉัน​ ฉันยังคงหวังและปรารถนา​มันเสียจนกว่าเหล่าดอกไม้ทั้งหลายจะเหี่ยวเฉา​และตายจากไปในสักวันหนึ่ง​

"ฤดูกาล​แห่งความปรารถนา"


  สักวันหนึ่ง​ตัวฉันที่พยายามปลูกเหล่าดอกไม้นั่นให้เจริญงอกงาม​ เจ้าดอกไม้ที่เจริญ​งอกงามจากสองมือของฉันนั้นต้องพาตัวฉันโผบิน​ไปพร้อมๆกับสายลมแห่งความหวังและพาฉันไปถึงจุดหมายพร้อมๆกับดอกไม้ที่ผลิบาน​ เมื่อใดที่ถึงที่จุดหมายแห่งความหวัง​นั่น​ ฤดูกาลแห่งความปรารถนา​จะมาเยี่ยมเยือน

  เหล่าดอกไม้ที่ทั้งเหี่ยวเฉาและร่วงโรยระหว่างทาง​
ฉันไม่อาจเอื้อมสองมือไปคว้าไว้ได้ทัน​ หากแต่มัวปัดป่ายพยายามไคว่คว้าตัวฉันเองอาจจะตกลงสู่พื้นดินและสลายไปพร้อมๆกับดอกไม้ที่กำลังผลิบาน​ ทำได้แต่เพียงมองเจ้านั่นร่วงโรยและลับตาไปในที่สุด​

 ในยามที่ตัวฉันพร้อมกับเจ้าดอกไม้ที่ผลิบานงดงามไสว​ ถึงจุดหมายแห่งความหวัง​คุณสายลมแห่งความหวังที่พัดพาเรามาจนสุดทางก็สลายหายไป​ เหลือไว้เพียงตัวฉันและเจ้าดอกไม้ที่ผลิบาน​ ดอกไม้เหล่านี้จะผลิบานในใจฉันเสมอไปนิรันดร์​พร้อมๆกับความปราร​ถนาครั้งใหม่ที่มาเยี่ยมเยือน