
หอศิลป์ , กับคุณผู้เป็นดั่งงานศิลป์
สำหรับฉัน , ฉันเคยคิดไว้ว่าถ้าชอบหรือรักใครก็คงเอ่ยปากชวนเขามา ' หอศิลป์ '
อาจจะเป็นเพราะความอบอุ่นของที่นั่นคงเทียบได้กับความ 'น่ารัก' ของเขา การได้เดินคุยกัน จับมือกัน ดูและทำสิ่งที่ชอบไปด้วยกันมันคงเป็นฟิลนึงที่อบอุ่นและโรแมนติกมากๆ ภายใต้ความหลงใหล และกลิ่นอายของศิิิิิลปะ
แค่ลองนึกถึง ‘แววตาที่เขาจ้องมองงานศิลปะ’ แววตาที่สดใสและแสนดีราวกับเด็กที่เพิ่งรู้จักรักแท้เป็นครั้งแรก ...วิเศษเหลือเกิน...
' ได้โปรด อย่างดงามไปมากกว่านี้เลย..'
อย่างที่บอกถ้าเราเปรียบ ผู้คนเป็นงานศิลปะ เธอคนนั้นของเราคงเป็นผลงานที่มองเท่าไหร่ก็ไม่มีวันเบื่อ เรายินยอมที่จะเรียนรู้เธอด้วยความเต็มใจ นี่คงเป็นผลงานศิลปะชิ้นโบว์แดงของที่นี่แน่ๆ
ที่นี่ , ฉันไม่ได้หมายถึงที่หอศิลป์หรอกนะ..
" ฉันหมายถึงภายในใจของฉันน่ะ :) "
หากฉันมี ' ตะเกียงวิเศษ ' และ ' เจ้าจินนี่ ' นั้นมีจริง สิ่งนี้มันคงเป็น 1 ใน 3 ของพรที่ฉันจะขอตลอดไป...
" ขอให้ฉันได้ไปหอศิลป์คนที่ชอบสักครั้งเถอะนะ "
ไปหอศิลป์ด้วยกันมั้ยคะ?