กลัวเสมอว่าพูดอะไรแล้วจะทำให้คุณอึดอัด
มันคงเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ความรู้สึกคุณเปลี่ยนไป
ในวันที่ทุกอย่างจบลง
คิดว่าได้พูดไปหมดแล้ว
ไม่เลย
ยังคงกลัว
ยังคงทำตัวเข้มแข็งต่อหน้าคุณ
ทั้งๆที่ข้างในทุรนทุราย
เมื่อวานได้คุยกับเพื่อนที่ไม่ได้คุยนานแล้ว
เพื่อนเป็นคนแรกๆที่รู้้จักคุณ
เป็นคนที่คอยบอกว่าคุณน่ารัก
พอเล่าเรื่องของเราให้เพื่อนฟัง
เพื่อนไม่แปลกใจเลยที่เราเลิกคุยกัน
เพื่อนบอกว่าผมไม่ชัดเจนเลย
จนถึงตอนจบคุณจะรู้หรือเปล่าว่าผมรู้สึกยังไงกับคุณ
ผมไม่ได้ดีกับคุณเพราะผมเป็นพี่ชายที่แสนดี
แต่เพราะผมเป็นผู้ชายคนนึงที่อยากจะมีคุณข้างๆในทุกๆวัน
จริงๆผมตั้งใจจะไม่พิมหาคุณถ้าไม่จำเป็น
แต่พอคุยกับเพื่อนเสร็จ
ผมกลัวว่าคุณจะยังไม่รู้ความรู้สึกของผม
เพราะคุณได้บอกผมในวันนั้นว่า
ขอโทษนะถ้าทำให้พี่เสียใจมากหรือเปล่า
ผมตัดสินใจเขียนหาคุณ
ทั้งเรื่องดีและไม่ดี
แต่ไม่ได้หวังว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลง
กลัวว่ามันจะดันคุณไปไกลขึ้น
แต่สิ่งที่ควรกลัวคือการที่คุณจะไม่รู้ว่าผมรู้สึกอะไรบ้าง
พอคุณได้อ่่าน
คุณบอกไม่รู้จะตอบผมยังไง
ผมบอกว่าคุณไม่ต้องตอบผมหรอก
แค่ตอนนี้รู้แล้วว่าพี่รู้สึกยังไงก็พอ
ก่อนจะหยุดพิมอีกครั้ง
ผมบอกคุณว่าถ้าวนมาเจอกันอีก
อย่าลืมทักผมบ้างน้า
คุณเงียบไปนานมาก
จนวันนี้คุณตอบผมว่าได้สิและก็คุยกับผมอย่างปกติ
ไม่มีอะไรค้างคาใจแล้ว
Written in this book
ความรัก
Comments
xREPISx
2 months ago
เก็บช่วงเวลาเหล่านั้นที่แสนดี
เก็บทุกถ้อยคำพร่ำเพ้อไว้ที่นี่
เก็บทุกคืนวันที่มี ให้เวลาที่เป็นของเรา
ค่ำคืนที่มันเงียบเหงา…นะเธอคนดี
เบื่อแล้วที่จะพร่ำเพ้อ และเสียน้ำตา
วันเวลาได้ผันผ่าน ฤดูกาลใหม่หวนมา
แล้วให้เวลาเป็นของเราบ้างนะ ^^
เก็บทุกถ้อยคำพร่ำเพ้อไว้ที่นี่
เก็บทุกคืนวันที่มี ให้เวลาที่เป็นของเรา
ค่ำคืนที่มันเงียบเหงา…นะเธอคนดี
เบื่อแล้วที่จะพร่ำเพ้อ และเสียน้ำตา
วันเวลาได้ผันผ่าน ฤดูกาลใหม่หวนมา
แล้วให้เวลาเป็นของเราบ้างนะ ^^
Reply
MXX
2 months ago
ขอบคุณมากๆเลยนะครับ ถึงเวลาต้องดูแลตัวเองจริงๆแล้ว ทีแรกผมตั้งใจจะไม่ตอบเค้าเลย แต่บางทีเค้าทักมาก็อดใจที่ไม่ตอบไม่ได้ ทุกครั้งที่คุยกันก็ยังคงรู้สึกแต่นับวันก็ดีขึ้นครับ 😊