เธอยังคงว่างเปล่า
แม้กำลังถูกโอบกอด

เธอยังคงเหน็บหนาว
แม้กำลังถูกรายล้อมด้วยความอบอุ่นจากคนที่รัก

เธอยังคงเศร้าโศก
แม้กำลังฉีกยิ้มจนตาเป็นรูปสระอิ

เธอยังคงอ่อนไหว
แม้กำลังปลอบโยนตัวเองว่าไม่เป็นไรนับพันครั้ง

เธอยังคงอยากถูกรัก
แม้จะกำลังแสดงออกมาว่าไม่ต้องการความรัก

เธอรู้ดีอยู่แก่ใจ แต่ก็ขี้ขลาดเกินกว่าจะยอมรับความจริง
ฉันเอง..ฉันก็คือตัวเธออีกคน

ฉันพยายามตะโกนบอกเธอเสมอว่า..
ถึงแม้ความสมบูรณ์แบบอาจจะไม่ได้ประกอบร่างขึ้นมาเป็นเธออย่างที่หวัง แต่ความผิดหวังก็ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของเธอเช่นกัน

เธอที่ฉันมองเห็นและรู้สึก
คือ เธอที่มีทุกด้านที่สมมาตร แม้จะไม่สมบูรณ์

เธอแค่ยอมรับความเป็นจริงว่าที่ผ่านมานั้น
เธอรู้สึกว่างเปล่า และไม่ถูกเติมเต็ม 

ในวันที่เธอกล้าหาญยอมรับความจริง
ฉันคนนี้จะกอดเธอเอง :-)