Back to start
การที่ไม่มีเธอต่อจากนี้
มันก็ไม่ต่างอะไรกับการที่ชีวิตของฉัน
ไม่มีเธอที่คอยสร้างรอยยิ้ม
ไม่มีเธอที่คอยสร้างเสียงหัวเราะ
ไม่มีเธอให้กอดในยามที่ฉันอ่อนเเอ
ไม่มีเธอที่คอยบอกว่าฉันทำได้ดีเเล้ว
ไม่มีเธอที่คอยบอกว่าฉันน่ะเก่งที่สุดในโลกเลย
ไม่มีเธอที่คอยเตือนฉันให้ทานข้าว
ไม่มีเธอที่บังคับให้ฉันทานยาในเวลาที่ไม่สบาย
ไม่มีเธอที่คอยห้ามตอนฉันสูบบุหรี่
ไม่มีเธอที่คอยห้ามฉันในตอนที่ดื่มหนัก
เเละมันคงจะไม่มีเธอเหมือนก่อนที่ฉันจะเจอเธอ
มันจะต่างกันก็เพียงเเค่การเริ่มต้นใหม่ในครั้งนี้
ฉันต้องเริ่มต้นพร้อมกับความทรงจำเเละบาดแผลมากมายที่เธอฝากไว้
เเต่ฉันเข้าใจนะ
เธอคงไม่ได้ตั้งใจที่จะฝากความทรงจำเเละรอยบาดเเผลอันแสนเจ็บปวดพวกนี้ไว้กับฉันหรอก
เเต่เป็นฉันเองต่างหากล่ะ
ที่เเบกรับบาดเเผลทั้งหมดไว้กับตัวเองเเล้วเดินวนกลับมาที่จุดเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
เธออย่าหันกลับมามองฉันเลย
ฉันอยากให้เธอก้าวเดินต่อไปอย่างสบายใจ
ไม่ต้องรู้สึกผิดเพียงเพราะเธอได้ปล่อยมือจากฉันไป
เธอไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอกนะ
บาดแผลพวกนี้ คงรั้งฉันไว้ตรงนี้ได้ไม่นานนักหรอก
อีกไม่นานฉันคงเดินออกไปจากตรงนี้เเล้วล่ะ
การที่ได้กลับมาที่จุดเริ่มต้นเเบบนี้ มันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมากมาย
ในบางครั้ง
เราอาจจะเดินไปไกล
ไกลจนลืมไปว่าจุดเริ่มต้นของเราคืออะไร
หรือเราอาจจะเดินเร็วเกินไปจนไม่ทันได้สังเกตว่าอะไรคือข้อผิดพลาดในตลอดการเดินทางที่ผ่านมา
การกลับมาที่จุดเริ่มต้นครั้งนี้ เปรียบเสมือนการที่ได้ทบทวนเรื่องราวตลอดการเดินทางที่ผ่านมาทั้งหมด ได้เรียนรู้ข้อผิดพลาดมากมาย รู้ว่าทางไหนควรเดิน ไม่ควรเดิน อะไรควรทำ ไม่ควรทำ ฉันไม่เสียใจที่ได้ร่วมเดินทางกับเธอตลอดการเดินทางที่ผ่านมาเลยนะ
ฉันยังคงยืนยันเช่นเดิมว่าช่วงเวลาที่ฉันมีเธอคอยเดินไปด้วยกัน
มันยังคงเป็นเวลาที่ฉันมีความสุขที่สุดเสมอหากฉันสามารถย้อนเวลากลับไปได้ ฉันก็คงจะตัดสินใจร่วมเดินทางกับเธอเช่นเดิม
ส่วนการเดินทางในครั้งใหม่ ที่คงกำลังจะเกิดขึ้นในเร็วๆนี้ คงมีอะไรหลายอย่างให้ฉันเรียนรู้อีกมากมาย
ต่อให้ฉันจะต้องวนกลับมาที่จุดเริ่มต้นอีกกี่ร้อย กี่พันครั้ง ฉันก็ยังเลือกที่จะเดินทางต่อไปเรื่อยๆเเละการเดินทางในทุกๆครั้งของฉัน ฉันจะทำมันให้ดีกว่าครั้งที่ผ่านๆมาเเน่นอน ;-)
มันก็ไม่ต่างอะไรกับการที่ชีวิตของฉัน
‘ได้วนมาที่จุดเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง’
ไม่มีเธอที่คอยสร้างรอยยิ้ม
ไม่มีเธอที่คอยสร้างเสียงหัวเราะ
ไม่มีเธอให้กอดในยามที่ฉันอ่อนเเอ
ไม่มีเธอที่คอยบอกว่าฉันทำได้ดีเเล้ว
ไม่มีเธอที่คอยบอกว่าฉันน่ะเก่งที่สุดในโลกเลย
ไม่มีเธอที่คอยเตือนฉันให้ทานข้าว
ไม่มีเธอที่บังคับให้ฉันทานยาในเวลาที่ไม่สบาย
ไม่มีเธอที่คอยห้ามตอนฉันสูบบุหรี่
ไม่มีเธอที่คอยห้ามฉันในตอนที่ดื่มหนัก
เเละมันคงจะไม่มีเธอเหมือนก่อนที่ฉันจะเจอเธอ
มันจะต่างกันก็เพียงเเค่การเริ่มต้นใหม่ในครั้งนี้
ฉันต้องเริ่มต้นพร้อมกับความทรงจำเเละบาดแผลมากมายที่เธอฝากไว้
เเต่ฉันเข้าใจนะ
เธอคงไม่ได้ตั้งใจที่จะฝากความทรงจำเเละรอยบาดเเผลอันแสนเจ็บปวดพวกนี้ไว้กับฉันหรอก
เเต่เป็นฉันเองต่างหากล่ะ
ที่เเบกรับบาดเเผลทั้งหมดไว้กับตัวเองเเล้วเดินวนกลับมาที่จุดเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
เธออย่าหันกลับมามองฉันเลย
ฉันอยากให้เธอก้าวเดินต่อไปอย่างสบายใจ
ไม่ต้องรู้สึกผิดเพียงเพราะเธอได้ปล่อยมือจากฉันไป
เธอไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอกนะ
บาดแผลพวกนี้ คงรั้งฉันไว้ตรงนี้ได้ไม่นานนักหรอก
อีกไม่นานฉันคงเดินออกไปจากตรงนี้เเล้วล่ะ
การที่ได้กลับมาที่จุดเริ่มต้นเเบบนี้ มันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมากมาย
ในบางครั้ง
เราอาจจะเดินไปไกล
ไกลจนลืมไปว่าจุดเริ่มต้นของเราคืออะไร
หรือเราอาจจะเดินเร็วเกินไปจนไม่ทันได้สังเกตว่าอะไรคือข้อผิดพลาดในตลอดการเดินทางที่ผ่านมา
การกลับมาที่จุดเริ่มต้นครั้งนี้ เปรียบเสมือนการที่ได้ทบทวนเรื่องราวตลอดการเดินทางที่ผ่านมาทั้งหมด ได้เรียนรู้ข้อผิดพลาดมากมาย รู้ว่าทางไหนควรเดิน ไม่ควรเดิน อะไรควรทำ ไม่ควรทำ ฉันไม่เสียใจที่ได้ร่วมเดินทางกับเธอตลอดการเดินทางที่ผ่านมาเลยนะ
ฉันยังคงยืนยันเช่นเดิมว่าช่วงเวลาที่ฉันมีเธอคอยเดินไปด้วยกัน
มันยังคงเป็นเวลาที่ฉันมีความสุขที่สุดเสมอหากฉันสามารถย้อนเวลากลับไปได้ ฉันก็คงจะตัดสินใจร่วมเดินทางกับเธอเช่นเดิม
ส่วนการเดินทางในครั้งใหม่ ที่คงกำลังจะเกิดขึ้นในเร็วๆนี้ คงมีอะไรหลายอย่างให้ฉันเรียนรู้อีกมากมาย
ต่อให้ฉันจะต้องวนกลับมาที่จุดเริ่มต้นอีกกี่ร้อย กี่พันครั้ง ฉันก็ยังเลือกที่จะเดินทางต่อไปเรื่อยๆเเละการเดินทางในทุกๆครั้งของฉัน ฉันจะทำมันให้ดีกว่าครั้งที่ผ่านๆมาเเน่นอน ;-)