"เราชอบรองเท้าคู่นี้มาก แต่ใส่เดินแล้วเราเจ็บ"

ถ้าเปรียบเป็นความรัก คงเป็นความรักในมุมของความเหมาะสม อะไรที่ฝืนมันคงอยู่กับเราไปได้ไม่นานหรอก


เราทุกคนคงหวังจะได้เจอกับรองเท้าคู่ที่สวยและใส่สบาย พร้อมเคียงข้างเราในทุกสถานการณ์ อยู่กับเราไปทั้งชีวิต แต่จะมีสักกี่คนที่พบเจอกับรองเท้าคู่นั้นของตัวเอง



เราต่างคงเคยเจอรองเท้าที่สวยและดูจะเหมาะกับเรา ลองใส่ดูแล้วกลับพบว่ามันคับไปนิด แต่ก็ดึงดันจะใส่ต่อไปด้วยหวังว่าสักวันรองเท้าจะขยายออกอีกสักหน่อย


แต่มันจริงหรอที่รองเท้านั่นจะขยาย ก็อาจจะเป็นไปได้ในบางคู่ แล้วถ้าบังเอิญคู่ที่เธอใส่มันไม่ขยับล่ะ ยังคงขนาดเท่าเดิมกับวันแรกที่ได้ใส่ เธอจะเลือกถอดออกแล้วหาคู่ใหม่หรือฝืนใส่ต่อ


แน่ล่ะ เธอจะฝืนใส่ต่อ


แล้วถ้าบังเอิญเปิดใจให้กับรองเท้าคู่ที่ไม่สวยไม่ถูกใจเราแต่ใส่แล้วสบาย เราจะใส่มันต่อไปมั้ยนะ


ใช่ เราใส่ต่อ


แต่วันนี้รองเท้าคู่นั้นมันแน่น อาจจะด้วยขนาดเท้าเราเองที่ขยายหรือรองเท้าที่หด หรือทั้งสองอย่าง เราเองพยายามเดินเต็มที่ แต่มันเจ็บ


ก็เหมือนการเปิดใจให้กับคนที่ไม่คิดว่าจะไปด้วยกันได้นั่นแหละ เวลา ระยะทาง อุปสรรคต่างๆ เราคิดว่าไหวเพราะมีความรักอยู่เต็มไปหมดทั้งเราทั้งเค้า แต่อย่างที่บอกว่าอะไรที่ฝืนมันจะอยู่กับเราได้ไม่นาน



เราใกล้จะถอดรองเท้าเดินเต็มที เพราะเรารู้สึกว่าเราเดินเท้าเปล่าแล้วสบายกว่า ก็ไม่รู้จะใส่รองเท้าไปทำไม