กรรณิการ์ก้านเหลืองกลีบดอกขาว
ทิ้งเรื่องราวคงไว้ไม่ดับสูญ
แพรพรรณผ่องพัสตราค่าเพิ่มพูน
ยังจำรูญล้ำค่าสง่างาม 

ว่าด้วยเรื่องรสวรรณคดี  โดยทั่วไปรสวรรณคดีไทยแบ่งได้ 4 ชนิด คือ เสาวรจนีย์ 
นารีปราโมทย์ พิโรธวาทัง สัลลาปังคพิไสย

กล่าวคือเป็นบทชมความงาม เกี้ยวพาราสี บทตัดพ้อ ไม่สบอารมณ์ และบทโศก 

นอกจากนี้ยังเเบ่งโดยยึดหลักวรรณคดีสันสกฤตได้อีก 9 รส คือ ศฤงคารรส หาสยรส กรุณารส รุทรรส วีรรส ภยานกรส พีภัตสรส อัพภูตรส และ ศานติรส

วันนี้เราจะมาพูดถึงบทชมความงาม ชมธรรมชาติ ที่เป็นการแสดงความสามารถของกวี โดยทั่วไปมักเปรียบเปรยสิ่งที่พบเห็นตามธรรมชาติกับคนที่ตนรัก

ดังที่ปรากฏ

อัญชันชรอุ่มแต้ม ตาไพร
เพราเพริดนัยนุชเทียม แต่งแต้ม
บัวกามจำรัสไร รัตนเรข
ชมช่อไม้เหมือนแก้ม โกศเกลา
-โคลงทวาทศมาส