หากจะพููููดถึงเรื่องฉันที่เขียนส่วนใหญ่ก็คงเป็นความเศร้าในชีวิตของตัวฉันเองเสียมากกว่า ความท้อและน้อยใจในตัััััวเอง ความเจ็บปวดที่ต้องเจอ 

แต่ฉันเองก็เป็นคนนึงที่วาดฝันถึงความรักอันแสนหวานไว้ แน่นอนว่าฉันรู้ว่าความรักไม่ได้หอมหวานและสวยงามตั้งแต่เริ่มต้นจนจบ ระหว่างทางต้องมีอะไรมากกว่านั้น 
แต่ความรักในมุมของฉันนั้น หากมีสักวันหนึ่งที่ฉันได้พบเจอใครคนนึง 
คนที่ฉันพร้อมและมั่นใจว่าเราจะสามารถมีกันและกันในชีวิตต่อจากนี้ไปอีกแสนนาน 
คนที่ฉันพร้อมจะแชร์พื้นที่ด้วยแต่ในขณะเดียวกันเราก็ยอมรับถึงพื้นที่ส่วนตัวของอีกฝ่าย
คนที่แม้ฉันจะเจอสถานที่สวยงามไม่ว่ากับใครที่ไม่ใช่เขา ฉันก็จะนึกถึงเขาก่อนคนแรก

ความรักนั้นเจ็บปวดแต่ในขณะเดียวกันก็สวยงามนัก 
หากแต่ความรักของฉัน ฉันคิดว่าซักวันนึงเราจะเจอความรักแบบที่รู้ว่าเจ็บปวดแต่ก็คุ้ม เพราะเป็นคนคนนี้แล้วถ้าเขารักเราเขาจะไม่ปล่อยให้เราเจ็บนานหรอกและเราเองก็จะไม่ปล่อยให้เขาเจ็บปวดเช่นกัน 
หากเรารักกันจะเป็นเช่นนั้นรึเปล่านะ 

ไม่รู้หรอก ไม่มีทางรู้ได้เลยแต่ไม่เป็นไร 
เมื่อถึงตอนนั้น ตัวฉันคนนั้นคงจะทำอย่างเต็มที่เพื่อเรื่องของ"เรา"อย่างแน่นอน