ในวันที่หันไปถามพ่อ ด้วยน้ำเสียงสั่นเทา...ไปทางไหนต่อ?

พ่อตอบกลับมา...

พ่ อ ก็ ไ ม่ รู้ อ่ ะ

น้ำเสียงเหมือนเดิม
ท่าทีเหมือนเดิม
เหมือนตอนเด็กที่คอยจูงมือเรา
ขอแค่จับมือพ่อไว้ ไม่เห็นต้องรู้เลยว่ากำลังจะไปที่ไหน

เดี๋ยวพ่อก็พาไปถึงที่เองแหละ
 
มาถึงวันนี้ วันที่พ่อเองก็ให้คำตอบเราไม่ได้อีกแล้ว

เคว้งที่สุดในชีวิต

นี่หรือ...การโตเป็นผู้ใหญ่

มันมีอะไรดีวะ...