ย่างเท้าน้อย ไปดินแดง มองเคล้าฝน
หลากผู้คน ถือกระสอบ แถวยาวโข
รอจังหวะ พัดพา ของวาโย
ปิ่นกองโต จากต้นยาง ปลิวสู่ดิน

พลัดกันก้ม เก็บปิ่น ใส่ถุงขาว
ใช้หุงข้าว ก่อฟืนไฟ ในท้องถิ่น
ตั้งสำรับ ข้าวปลา พร้อมฝนริน
อีกเสียงพิณ บรรเลงกล่อม เพราะจับใจ

ฝนเริ่มมา ข้าวเริ่มโต เขียวเต็มทุ่ง
พี่น้องนุ่ง ออกหาปลา ธารน้ำใส
แบกสายบัว พาดบ่า เป็นยวงใย
กรุ่นกลิ่นไอ ต้มสายบัว หอมรัญจวน 

แต่ปางก่อน สมบูรณ์ ด้วยน้ำท่า
สุขทั่วหน้า ทำการค้า ไม่ผันผวน
มาบัดนี้ มลพิษ ตลบอวล
พูดแล้วชวน ปวดหัว ตามตามกัน
.
.
.
.
.
พ่ามพ่าม555🙏


                                          สวัสดี
                           #มือใหม่หัดแต่งร้อยกรอง