เพลงฝันถึงแฟนเก่าดังขึ้นจากวงดนตรีสดที่เล่นอยู่หน้าร้าน ,ฉันกับเหล้าปนน้ำตา นั่งก้มหน้าดื่มด่ำกับทั้งสุราและเพลง นึกถึงแต่หน้าเขา คนใจร้ายที่จากเราไปแบบไม่บอกอะไรสักคำ

"เป็นไงบ้าง"
"กินเหล้าอยู่กับเพื่อน"
"เป็นห่วง"
"หายไป 8 เดือนจะมาเป็นห่วงอะไรวันนี้"
"ขอโทษ"

ความเงียบเข้าครอบงำไปชั่วขณะ 3นาทีเห็นจะได้

"แกหายไปไหนมา"
"ทำงานไง"
"จะหายไปนานทำไมไม่บอก"
"มันนานเกิน เราไม่กล้าบอก"
"แล้วแกก็เลยเลือกจะทิ้งเราไว้ตรงนี้คนเดียวอะนะ"


เห็นแก่ตัว เห็นแก่ตัวที่สุด นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดตอนนั้น ฤทธิ์แอลกอฮอลล์ที่มีอยู่จำนวนหนึ่งในร่างกายยิ่งทำให้ความเสียใจที่ถูกเก็บไว้พรั่งพรูออกมากองตรงหน้าเต็มไปหมด


"ขอโทษ เราไม่กล้าบอกจริงๆ ตอนนั้นคิดแค่ว่าถ้าบอกว่าจะไม่กลับปีนึง ต้องโดนบอกเลิกแน่ๆ เราไม่อยากได้ยินคำนั้น"


ตลอดเวลา 8 เดือนที่สับสนมาตลอดว่าโดนทิ้งแล้วจริงๆหรือเค้าแค่หาทางติดต่อกลับมาไม่ได้ 8เดือนกับความเสียใจ โดดเดี่ยว เคว้งคว้าง เราผ่านมาได้ก็เพราะตัวเราเอง มีแค่เราที่คอยโอบกอดตัวเรา ปาดน้ำตาให้กับตัวเราเองทุกค่ำคืนและตอนตื่นนอน




เวลาหลังเที่ยงคืนคือช่วงเวลาต้องห้าม แต่ก็ไม่เคยไม่โดนเวลาตอนนั้นทำร้ายเลย การร้องไห้หลังเที่ยงคืนมันไม่ง่าย ใจอยากหยุดน้ำตาไม่ให้ไหลขนาดไหนก็ไม่สามารถจะทำได้ 



ใครจะไปคิดว่าที่ผ่านมาคิดผิดว่าเค้าไม่รักแล้ว ทิ้งไปแล้ว กลับกลายเป็นว่าเค้ารักเรามากจนไม่อยากตัดขาดความสัมพันธ์นี้ เลือกพอสมันไว้แทน คิดถูกอยู่อย่างเดียวก็คือเค้าใจร้ายมาก มากๆ


ก็ชาไปหมดเลยค่ำคืนนั้น