เรานึกถึงคนคนหนึงที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
แต่ในวััััันนี้เขาได้จากเราไปแล้ว

ในวันนั้น วันที่เธอเลือกจะจากกัันไปนัั้น
เรารู้สึกเสียใจและโล่งใจไปพร้อมๆกัน 
เราเสียใจในความรู้สึกที่เราได้มอบให้เธออย่างจริงใจ เราเสียใจความสัมพันธ์ที่เราเปิดโอกาสให้เธอเข้ามา
แต่ในขณะเดียวกันเราก็รู้สึกโล่งใจ
เพราะต่อให้เรารู้สึกดีกับเธอมากแค่ไหน 
เราไม่เคยมองเห็นเธออนาคตของเราเลย 

เรารู้สึกแย่มากๆนะ ที่ทำไมเราไม่เคยเห็นเธอเลย 
เราได้แต่คิดอยู่ในใจเสมอว่า วันหนึงเธอคงต้องจากเราไปอยู่ดี..และเรายังคิดอีกว่่าถ้าเราเจอใครที่เราชอบมากกว่าเธอเราจะไป และคิดว่าคำลาจากคงเป็นเราเองทีี่จะเป็นคนเอ่ย 

เธอรู้ไหม..ว่าเราทะเลาะกับตัวเองนานมาก เราคิดเรื่องนี้ย้ำไปมาอยู่หลายครั้ง 
เรามาคิดเป็นเดือนๆจนเกือบปีก็ว่าได้ คิดว่าเราจะจบ หรือจะอยู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆ..
เเต่เรายังไม่ทันจะตัดสินใจอะไร เธอก็ทำตัวไม่น่ารักเอาซะเลย 

เราโกรธกับการกระทำของเธอมากๆ นะ
เพราะมันยิ่งตอกย้ำในทุุกเหตุการณ์ที่ผ่านๆมา ที่เราอุตสาห์มองข้าม แต่สุดท้ายสิ่งที่เรามองข้ามก็มักเป็นจริงเสมอ 
. 
วันหนึงรัก วันหนึงชอบ วันหนึงไม่ชอบ หรืออาจหมดรักไปเลย มันเป็นเรื่องธรรมดามากๆเลย 
หรือเรามองเห็นกันแล้วในอนาคต ไม่ว่าจะอะไรก็ตามแต่ เพียงเธอบอก แค่บอก 
แต่อย่าทำตัวไม่น่ารักแบบนี้สิ 
แค่บอก
.