09:38
“ เธอ เรารอที่starbucksนะ ”
“ ครับ ”

       บทสนทนาระหว่างฉันกับเพื่อนคนหนึ่งที่พ่วงด้วยสถานะคนคุยเก่า

        วันนี้เป็นวันที่เขานัดฉันไปดูหนังด้วยกัน ถามว่าฉันรู้สึกยังไงหรอ ก็คงทั้งรู้สึกตื่นเต้นแล้วก็ดีใจที่ได้เจอกันอีกละมั้ง ก็นะ ฉันย้ายไปเรียนที่ต่างจังหวัดนี่ 

10:07
        ฉันเห็นเขาเดินเข้ามาในstarbucks จุดที่ฉันนั่งไม่ได้มองเห็นชัดเท่าไหร่ แต่เขาก็เดินมาหาฉันทันทีที่เข้ามาในร้าน


         เรานั่งมองหน้ากับครู่หนึ่งโดยที่ไม่มีบทสนทนาใดๆเกิดขึ้น

“ จะสั่งอะไรมั้ย ”
“ ไม่อะ แล้วนี่จะกินอะไรอีกมั้ย ”
“ ไม่แล้ว ไปจองตั๋วหนังกันเลยมั้ย ”

“ ได้นะ เอาดิ ”

         โปรแกรมหนังวันนี้มีแต่หนังผี และใช่ เธอกลัวผีมากๆ แต่เธอก็ยังยืนยันที่จะดู น่ารักดีนะ

“ ดูได้จริงหรอ ”
“ ครับ ดูได้แน่ๆ หมายถึงได้ปิดตาทั้งเรื่องแน่ๆ ”
“ งั้นเอาเรื่องอื่นมั้ย มาดูด้วยกันทั้งที ไม่อยากให้ปิดตาดูอะ ”
“ ไม่ต้องหรอก เรื่องอื่นเธอบอกว่าไม่น่าดูหนิ ”
“ ก็ใช่ แต่เธอกลัวผีหนิ ”
“ เราดูได้จริงๆครับ ”
“ แน่นะ ”
“ ครับ ”

---

“ เธอ เราแท็กเธอในไอจีได้มั้ย ”
“ เธอจะโพสต์อะไรอะ ”
“ ตั๋วหนังอะ ”
“ ได้ดิ ”

---

           ตอนนี้เราทั้งสองเข้ามาในโรงหนังแล้ว เนื่องจากยังเป็นช่วงโควิด โรงหนังจึงมีการเว้นที่นั่งเพื่อรักษาระยะห่างตามมาตรการ

           เราเลือกที่นั่งปกติ แต่เป็นที่ที่สำหรับสองคนนั่งติดกันได้ เธอไม่เอาที่วางแขนระหว่างเรามากั้นเหมือนเดิมกับครั้งแรก

“ เธอ ไม่เอาไม่ปิดตา ”
“ ไม่เอา มันมีผี ”
“ มันไม่น่ากลัวเลย เนี่ย มันหนังตลก ”
“ เราดูผ่านมือตัวเองนี่แหละ ”

           หลังจากนั้น เราคะยั้นคะยอให้เธอเอามือลง สุดท้ายเธอก็เอามือลงนะ แต่มาจับมือเราแทน แถมยังซบเราด้วย ทั้งๆที่เราตัวเล็กกว่า

แต่ก็นะ น่ารักดี
น่ารักมากๆ
น่ารักจนเราไม่อยากให้เป็นครั้งสุดท้ายที่ได้มาด้วยกันเลย

            ความคิดของฉันที่คิดว่าหนังเรื่องนั้น จะเป็นเรื่องสุดท้ายก็หายไป หลังจากที่เย็นวันนั้น เราทั้งสองกลับมาคุยกัน โดยมีสถานะ ‘ คนคุย ’

ขอบคุณที่กลับมานะคะ