เธอ, ดวงดาวสว่างไสว
ฉันลืมตามาในเช้าวันหนึ่ง ในห้องเเคบๆที่เต็มไปด้วยกระดาษที่ถูกขยำทิ้งจากเมื่อคืน เเสงเเดดที่ลอดผ่านผ้าม่านสีครีม
ความรู้สึกของฉันตอนนี้เปรียบเสมือนฝนตกในใจที่ไม่มีวันหยุด พายุพัดโหมกระหน่ำดั่ง
เฮอริเคน ทุกอย่างดูหม่นลงจนน่าสงสัย
ฉันตกหล่นในช่วงของกาลเวลา หัวใจของฉันตอนนี้ไม่มีเเรง ฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน
เธอผู้ดุจดั่งดวงดาวที่เเพรวพราวกลางใจฉัน ดวงดาวที่ฉันเอื้อมไม่ถึง เธอส่องสว่างสดใสเป็นที่หมายปองของใครหลายคน รวมถึงฉันคนนี้
นั่งมองดูดวงดาวจากที่เเสนไกล
เธอส่องสว่างเกินครอบครอง
ฉันทำได้เพียง
หลับตา เพ้อฝัน จินตนาการถึงเธอ