
"เคยได้ยินว่ารักทำร้ายมันไม่ถึงตาย"
ความรักขับเคลื่อนด้วยความเชื่อใจและความเข้าใจ
เราเชื่ออย่างงั้น แต่ระหว่างเราสองคนตอนนี้
ไม่เหลือแล้วสักอย่าง
ท้ายปีเป็นเทศกาลแห่งความสุข เป็นช่วงเวลาที่เรารักมากเสมอมา ใครบางคนสัญญาจะกลับมา แต่ก็ไม่กลับมา ไม่แม้แต่จะติดต่อมาด้วยซ้ำ เคยคิดว่าคงมีเหตุสุดวิสัยทำให้เค้าหายไปเกือบสองอาทิตย์ เราเองทั้งเป็นห่วง
ทั้งคิดถึงและโหยหา
คริสมาสที่เคยเฝ้าขอพร เรากลับเอาแต่คิดถึงเขา รอคอยข้อความแต่ก็ว่างเปล่า ออกไปข้างนอกกับเพื่อนก็ยังคิดถึงแต่เรื่องของเขา หยุดคิดถึงไม่ได้เลยสักวินาทีเดียว
เราผ่านคริสมาสมาด้วยความเศร้า พาตัวเองมาจนถึงปีใหม่ นั่นเป็นปีใหม่ที่ใจมันชาไปหมด ไม่มีความรู้สึกใดๆหลงเหลือเลยจริงๆ ไม่ออกไปเค้าดาวน์กับใคร นั่งอยู่กับตัวเองเงียบๆ อ่านข้อความของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่รู้จะตอกย้ำตัวเองอะไรนักหนา เพลงก็เป็นเพลงของเขาที่ถูกเปิดวนซ้ำเช่นกัน
หลังจากการหายไปครั้งนั้นเค้ากลับมานะ กลับมาเพื่อจะหายไปอีกครั้งและอีกครั้ง เราก็ยังรอแต่รอด้วยใจ
ที่ว่างเปล่า
วันนี้พึ่งจะพบความจริงบางอย่าง มันตอบข้อสงสัยว่าคนอะไรไม่มีเวลาว่างได้ขนาดนั้น เราได้รู้แล้วว่าเค้ามีเวลานะแค่เค้าไม่อยากใช้กับเรา และในขณะที่เรากำลังร้องไห้เค้าคงกำลังยิ้มอยู่ ไม่เคยสนใจความรู้สึกของเราเลยแล้วยังเหยียบย่ำหัวใจเราอีก
นั่นแหละทำให้เราหยุดแล้วทุกอย่าง หยุดรอและปล่อยทุกอย่างไป ยอมให้การรอคอยทั้งหมดสูญเปล่าไปเลย ไม่เอาแล้วความรักที่ให้ใจผิดคน ถ้าไม่เห็นค่ากันขนาดนั้นเราก็ไม่ขออยู่
ความรักขับเคลื่อนด้วยความเชื่อใจและความเข้าใจ
เราเชื่ออย่างงั้น แต่ระหว่างเราสองคนตอนนี้
ไม่เหลือแล้วสักอย่าง
ท้ายปีเป็นเทศกาลแห่งความสุข เป็นช่วงเวลาที่เรารักมากเสมอมา ใครบางคนสัญญาจะกลับมา แต่ก็ไม่กลับมา ไม่แม้แต่จะติดต่อมาด้วยซ้ำ เคยคิดว่าคงมีเหตุสุดวิสัยทำให้เค้าหายไปเกือบสองอาทิตย์ เราเองทั้งเป็นห่วง
ทั้งคิดถึงและโหยหา
คริสมาสที่เคยเฝ้าขอพร เรากลับเอาแต่คิดถึงเขา รอคอยข้อความแต่ก็ว่างเปล่า ออกไปข้างนอกกับเพื่อนก็ยังคิดถึงแต่เรื่องของเขา หยุดคิดถึงไม่ได้เลยสักวินาทีเดียว
เราผ่านคริสมาสมาด้วยความเศร้า พาตัวเองมาจนถึงปีใหม่ นั่นเป็นปีใหม่ที่ใจมันชาไปหมด ไม่มีความรู้สึกใดๆหลงเหลือเลยจริงๆ ไม่ออกไปเค้าดาวน์กับใคร นั่งอยู่กับตัวเองเงียบๆ อ่านข้อความของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่รู้จะตอกย้ำตัวเองอะไรนักหนา เพลงก็เป็นเพลงของเขาที่ถูกเปิดวนซ้ำเช่นกัน
หลังจากการหายไปครั้งนั้นเค้ากลับมานะ กลับมาเพื่อจะหายไปอีกครั้งและอีกครั้ง เราก็ยังรอแต่รอด้วยใจ
ที่ว่างเปล่า
วันนี้พึ่งจะพบความจริงบางอย่าง มันตอบข้อสงสัยว่าคนอะไรไม่มีเวลาว่างได้ขนาดนั้น เราได้รู้แล้วว่าเค้ามีเวลานะแค่เค้าไม่อยากใช้กับเรา และในขณะที่เรากำลังร้องไห้เค้าคงกำลังยิ้มอยู่ ไม่เคยสนใจความรู้สึกของเราเลยแล้วยังเหยียบย่ำหัวใจเราอีก
นั่นแหละทำให้เราหยุดแล้วทุกอย่าง หยุดรอและปล่อยทุกอย่างไป ยอมให้การรอคอยทั้งหมดสูญเปล่าไปเลย ไม่เอาแล้วความรักที่ให้ใจผิดคน ถ้าไม่เห็นค่ากันขนาดนั้นเราก็ไม่ขออยู่