คือโคตรหวังกับรอบนี้เลยอะ แต่มันเหมือนเรายังพยายามได้ไม่พออะ ฮือออ

        เมื่อวานเป็นวันประกาศผลรอบแรกของระบบ TCAS สำหรับผู้มีสิทธิ์สอบสัมภาษณ์คณะต่างๆของมหาลัยหนึ่ง ซึ่งมันค่อนข้างเป็นเรื่องที่ทั้งน่ายินดีสำหรับคนที่ติด และเป็นเรื่องที่น่าเสียใจสำหรับคนที่ไม่ติด สำหรับเรื่องนี้นั้นเป็นเรื่องของเพื่อนเราที่ได้ส่งรอบพอร์ตด้วย (แต่เรานั้นไม่ได้ส่งด้วยเหตุผลที่ว่า ไม่ใช่คณะที่เราอยากจะเรียน ถ้าติดก็คงสละสิทธิ์อยู่ดี เลยไม่ได้ส่ง) เราเดินไปนั่งคุยกับเพื่อน เริ่มต้นบทสนทนาแบบเรียบง่าย ด้วยประโยคที่ว่า วันนี้เป็นวันประกาศผลรอบแรกหนิเนาะ และเพื่อนเราก็ตอบกลับมาว่า ใช่ และตามด้วยประโยคที่ว่า เราไม่ติด คือตอนนั้ง จังหวะนั้นคือเราชาไปหมด เพราะเราซัพพอร์ตเพื่อนมาก เชื่อมั่นในตัวเพื่อน และก็เห็นความพยายามและตั้งใจของเพื่อน ที่อยากจะเข้าคณะนี้ แต่บางครั้ง โลกก็ไม่ได้ใจดีกับทุกคนเสมอไปหนิเนาะ เราก็ทำได้แค่ปลอบใจเพื่อน สักพักก็เริ่มร้องไห้ เราเข้าใจความรู้สึกนี้ดี มันเหมือนกับตอนที่เราสอบไม่ผ่านสัมภาษณ์ทุนเรียนต่อต่างประเทศ แล้วเราก็เริ่มร้องไห้ตาม แต่อาจจะไม่ได้มากอะไร แต่เรารับรู้ถึงความรู้สึกที่เจ็บปวดนั้นดี เราก็ได้แต่ปลอบเพื่อน และพยายามฮึดกับเพื่อนให้ไปสู้ต่อในรอบต่อไป เรายังมีความหวัง ถึงแม้ว่ามันจะน้อยเพียงใด แต่มันก็ยังเป็นความหวังอยู่ดี นั่นคือสิ่งที่เราอยากจะมาแชร์กับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ว่า บางครั้ง ทุกอย่างก็ไม่อาจเป็นดั่งที่เราคิด หรือดั่งที่เราหวัง แต่อย่างน้อยเราก็ได้ลงมือทำแล้ว ไม่ว่าผลจะเป็นยังไง ขอให้รู้ไว้ เราทำดีที่สุดแล้ว .....ต่อจากนี้ก็จะเริ่มขยันอ่านหนังสือ ขยันทำโจทย์ เพื่อคณะที่เราหวังเอาไว้ เป็นกำลังใจให้ด้วยนะ ไว้จะทยอยมาอัปเดตเรื่อยๆ 

---