เราคงทำใครบางคนหล่นหายไปในฤดูฝน และเขาไม่ได้ตามมาในฤดูหนาว
.
เราเชื่อมาเสมอ..ว่าเวลาจะคัดกรองผู้คน
.
เราเป็นคนที่รักพื้นที่ของเรามากๆ ไม่ใช่ใครก็ได้ที่สามารถเข้ามาได้

ในวันนั้นเรายอมให้คนคนหนึงเข้ามาในพื้นที่ของเรา ยอมให้เขาเข้ามาในโลกส่วนตัวของเรา 
แต่เขาก็คงไม่เห็นว่าสำคัญ คงไม่รู้ว่านี่คือสิ่งที่สำคัญสำหรับเรามาก 
เขาเฉยเมย เขาเลือกที่จะมองข้าม 
และในวันนั้นเขาได้ทำลายพื้นที่ของเราโดยที่เขาตั้งใจ หรืออาจไม่ตั้งใจ
เราได้แต่สงสัยจนเอ่ยถาม..ว่าทำไมต้องมาทำลายโลกของเราด้วย 
ว่างเปล่า สิ่งที่เราได้กลับมาคือความว่างเปล่า 

'อย่าหาคำตอบจากคนที่ไม่เคยคิดจะสนใจในคำถาม'
.
แต่นอกจากเวลาจะช่วยเราคัดกรองคนให้เราแล้ว
ตัวเราเองก็มีสิทธิ์ที่จะคัดกรองคนได้เช่นกัน:)