
เดือนธันวาคมทีไร ตื่นเต้นทุกที
อันดับแรกก็คงจะตื่นเต้นที่หันไปทางก็เจอแต่
ร้านค้าที่ตกแต่งร้านด้วยธีมคริสต์มาส
มองดูแล้วมันก็อบอุ่นใจแปลกๆเหมือนกัน
เหมือนจะตามกระแส
แต่อินสุดๆก็เทศกาลคริสต์มาสกับปีใหม่นี่แหละ
เหมือนได้รำลึกความหลังตลอดทั้งปีที่ผ่านมา
เหมือนจะได้เริ่มใหม่กับสิ่งที่ตั้งใจจะเริ่มใหม่ตั้งแต่ปีที่แล้ว
และหวังทุกปีว่าปีนี้จะทำสำเร็จ
เหมือนความตั้งใจทั้งหมดมากองรวมกันอยู่ที่เดือนนี้
อาจจะเป็นเพราะเราคิดว่า
'นี่เป็นเดือนสุดท้ายแล้ว ทำให้เต็มที่ดีกว่า'
จริงๆตลอดทั้งปี ในปีนี้ก็คิดว่าเต็มที่กับหลายเรื่องอยู่เหมือนกัน
11เดือนที่ผ่านมา
รู้สึกว่าตัวเองโตขึ้นเหมือนกันนะ
จากเด็กที่เก็บสีหน้าไม่เป็นวันนั้น
วันนี้เริ่มซ่อนความรู้สึกแย่ๆไว้เป็นแล้ว
เด็กที่เถียงไปหมดเพราะคิดว่าตัวเองเก่งแล้ว
ตอนนี้กลายเป็นผู้ฟังที่ดี คอยเก็บสิ่งที่คนอื่นพูดไว้มาคิด
เด็กที่นิ่งและเงียบมากๆถ้าอยู่กับคนไม่รู้จัก
ตอนนี้กลายเป็นคนที่ต้องชวนคนอื่นคุย ทำทุกวิถีทางที่จะทำให้คนอื่นสนุกไปกับงานของเรา
เด็กที่เคยเอาแต่ด่าคนอื่นไปทั่วเวลาคนอื่นทำงานออกมาไม่ดี
ตอนนี้รู้แล้วว่าการด่าคนมันไม่ช่วยอะไรเลยนอกจากบั่นทอนจิตใจ
เด็กที่ไม่เคยบริหารเวลาตัวเองเป็นเลย
ตอนนี้กลายเป็นคนคอยเตือนคนอื่นๆให้ทำงาน
เด็กที่ไม่กล้าไปไหนมาไหนคนเดียว
ตอนนี้เริ่มชินกับการทำอะไรคนเดียวแล้ว
เด็กที่เคยคิดเอาแต่ตัวเองเป็นหลัก
ตอนนี้กลับไม่เคยนึกถึงตัวเองเลย
แอบเสียใจที่กลายเป็นคนแบบนี้เหมือนกัน
แต่ก็ต้อง..
ขอบคุณคนบนโลกที่สอนให้รู้อะไรๆหลายๆอย่าง
ขอบคุณนักเขียนที่ถ่ายทอดความคิดออกมาผ่านตัวอักษรให้ได้อ่าน
เพราะหนังสือเลยที่ทำให้ทัศนคติเปลี่ยนไปขนาดนี้
สำหรับเดือนธันวาคมที่เหลือ
ก็หวังว่าจะมีความสุขอีกนั่นแหละ
แม้ว่ามันจะเป็นความสุขเล็กๆ
ที่แว้บเข้ามาแค่แป๊บเดียวก็ตาม
ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆกับช่วงเวลาที่เหลือของปีนี้เช่นกันนะคะ 💪
☔
Written in this book
☔