แด่ตัวเองที่เป็นที่พึ่งของคนอื่น
แด่ตัวเองที่เป็นที่ปรึกษาที่ดีของเพื่อน
แด่ตัวเองที่เป็นพลังด้านบวกให้คนอื่น
แด่ตัวเองที่ทำให้คนหายเครียดได้เพราะมุขแป้กๆ

ใช่เราเป็นคนแบบนั้นแหละ
เป็นคนที่ดูมีความสุขตลอดเวลา
เป็นคนที่ดูไม่มีปัญหาอะไรในชีวิต
ซึ่งมันไม่จริงเลย

คนที่คอยถามแต่คนอื่นว่าเป็นไรไหมบางทีเขาก็อยากให้มีคนมาถามเขาบ้าง
ชีวิตที่ใช้อยู่มันไม่ง่ายเลย
ไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อไปดี
ในใจของฉันอยากพักโดยไม่อยากหยุดพัก
อยากหลับแบบไม่อยากตื่น

กี่วันแล้วที่ฝืนทนยิ้มมาทั้งวัน
มันแย่มากเลยนะที่พอพ้นประตูห้องนอนมา
ปากมันเบะอัตโนมัตน้ำตาไหลเหมือนสั่งได้

สิ่งที่แย่กว่านั้นคือไม่มีใครที่เราไว้ใจ
ที่จะเล่าเรื่องบ้าบอในชีวิตได้เลย
เราอยากเป็นพลังบวกให้กับทุกคน
ทั้งๆที่ในตัวเองที่แต่ด้านลบอยู่เต็มไปหมด

พยายามหาเหตุผลของการมีชีวิต
แต่ก็เจอแค่ข้อเดียวคือภาระหน้าที่
ครอบครัวรั้งการจากไปของฉันมาหลายครั้ง
ในครั้งที่คิดว่าควรไปแต่แววตาของครอบครัวรั้ง...
    ฉันไม่เคยคิดว่าวันนี้ฉันได้รับเรื่องอะไรที่ดีมาบ้าง      ฉันคิดแต่ว่าวันนี้เรื่องที่ไม่ดีมันวิ่งมาหาฉันอีกไหม