บางทีการยืนมองอยู่ตรงนี้               คงจะเป็นการเก็บรักษาที่สมบูรณ์แบบ​ที่สุดแล้ว 


  เช้าวันหนึ่งกับแสงแดดอ่อนๆในช่วงเริ่มต้นของฤดูหนาว เราตื่นขึ้นมาพร้อมกับความคิดที่ยังคงติดอยู่ในหัว 

เมื่อคืน...เราลองหายไปจากบทสนทนาแบบไม่ได้บอกกล่าวเพื่อหวังว่าตื่นขึ้นมาแล้วเขาจะส่งข้อความมาตาม 

เรารีบหยิบมือถือขึ้นมาดู ตอนนั้นใจก็เต้นแทบไม่เป็นจังหวะแล้วล่ะ...

  แต่เราคงหวังมากไป คุณตอบมาแค่ว่า "ไม่ไปนอนจิงๆหรอ ปวดตาไม่ใช่หรอ" แค่นั้นจริงๆ..
เราก็ตอบกลับคุณไปแบบสั้นๆ อาจจะเป็นเพราะนอยด์ น้อยใจ หรือแม้แต่ผิดหวังด้วย คุณเองก็ตอบมาแบบสั้นๆ ข้อความสุดท้ายที่เราส่งไปคุณเองก็ยังไม่เปิดอ่านเลยด้วยซ้ำ.. 



  วันนี้จะเป็นวันจบความสัมพันธ์​ของเราจริงๆหรอ.. 

เรายังไม่พร้อมเลย

 แต่ไม่เป็นไรนะ เราจะไม่เศร้าอะไร เรารู้อยู่แล้วว่าคุณไม่ได้รู้สึกเท่ากันกับเรา การคุยกันไปเรื่อยๆแบบไม่มีสถานะก็งี้แหละ ก็อย่างที่เพื่อนคุณบอก



 "สุดท้ายทุกความสัมพั​นธ์​ต้องมีบทสรุป"



            

             แต่ไม่ว่าคุณจะรู้สึกแบบไหน                        เราก็จะยังรู้สึกกับคุณเหมือนเดิม             แต่คงไม่เข้าไปทำให้ลำบากใจแล้วล่ะ