มีโอกาสได้คุยกับลุงขับตุ๊กตุ๊กคนหนึ่งระหว่างนั่งรถไปตลาดประชาอุทิศ บังเอิญที่นั่งข้างหลังเต็ม ลุงเลยชวนให้ไปนั่งข้างหน้า เพื่อไม่ให้เกิดเดดแอร์ก็เลยได้ชวนคุยกับลุง
ลุงเล่าว่า "แถวที่ลุงอยู่มีคนนับถือศาสนาอิสลามเยอะ ที่นี่เขาเรียกว่าบางมด เมื่อก่อนนะ คนอิสลามเราปลูกไร่ส้ม ที่มาของส้มบางมด ก็มาจากที่นี่แหละ แต่พอรุ่นปู่ย่าตายายเสีย ลูกหลานก็ขายที่ไปอยู่ที่อื่นกันหมด"
ลุงเล่าว่า "ลุงก็มีญาติเป็นครู สอนที่มหาลัย พระจอมเกล้าธนบุรีคนนึง จุฬาคนนึง มีหลายคนเลยนะ ในซอยที่คุณลุงอยู่ เด็ก ๆ ได้เรียนหนังสือกันเกือบทุกคน เด็ก ๆ จะไปเรียนแปดโมงเช้า กลับบ่ายสาม ก็ไปเรียนศาสนาต่อ เป็นยังงี้ประจำ แต่ที่นี่นะ เขาสอนศาสนาฟรี คือเราจะมีองค์กรที่ดูแลเรื่องพวกนี้อยู่ เขาสอนฟรี แต่ถ้าจะมีคนช่วยสมทบทุนให้ เราก็รับ ส่วนใหญ่เด็ก ๆ เขาเรียนกันนะ ถ้าจะมีก็ส่วนน้อยมาก ที่แบบไม่มีเงินงี้"
ชอบเวลาที่ได้พูดคุยกับคนแปลกหน้า ไม่เคยทำความรู้จักมาก่อน โชคดีกว่านั้นคือได้เจอคนดี ๆ ทุกครั้งเวลาออกเดินทาง
ลุงเล่าว่า "แถวที่ลุงอยู่มีคนนับถือศาสนาอิสลามเยอะ ที่นี่เขาเรียกว่าบางมด เมื่อก่อนนะ คนอิสลามเราปลูกไร่ส้ม ที่มาของส้มบางมด ก็มาจากที่นี่แหละ แต่พอรุ่นปู่ย่าตายายเสีย ลูกหลานก็ขายที่ไปอยู่ที่อื่นกันหมด"
: เพิ่งรู้ว่าส้มบางมดนี่มีที่มามาจากที่นี่ ได้ยินชื่อเสียงมานานแล้ว และที่พีคกว่านั้นคือเพิ่งรู้ว่ามีต้นกำเนิดมาจากคนอิสลามด้วย
ลุงเล่าต่อ "ขับตุ๊กตุ๊กมาสิบกว่าปีแล้ว เมื่อก่อนลุงอยู่แถวถนนตก เจริญกรุงโน่น เมื่อก่อนลุงทำงานชิปปิ้งที่ท่าเรือ เกี่ยวกับนำเข้าและส่งออกสินค้าต่างประเทศ ทำมาได้สักพัก ลุงก็ลาออก เพราะมันไม่ดี มีพวกคอรัปชั่นงี้ ลุงก็เลยออก เช่น บริษัทเอ ต้องจ่ายภาษีหนึ่งร้อยบาท แต่พอมาจ่ายก็จ่ายแค่ห้าสิบงี้ เนี๊ยะเรียกว่าใต้โต๊ะ ลุงไม่ชอบก็เลยลาออก แต่เดี๋ยวนี้ดีขึ้นแล้วนะ มีระบบช่วยทำงาน สามารถเช็คย้อนหลังได้ ว่าแต่ละบริษัทเขาจ่ายค่าภาษีตามจำนวนจริงหรือเปล่า"
ลุงเล่าต่อ "ขับตุ๊กตุ๊กมาสิบกว่าปีแล้ว เมื่อก่อนลุงอยู่แถวถนนตก เจริญกรุงโน่น เมื่อก่อนลุงทำงานชิปปิ้งที่ท่าเรือ เกี่ยวกับนำเข้าและส่งออกสินค้าต่างประเทศ ทำมาได้สักพัก ลุงก็ลาออก เพราะมันไม่ดี มีพวกคอรัปชั่นงี้ ลุงก็เลยออก เช่น บริษัทเอ ต้องจ่ายภาษีหนึ่งร้อยบาท แต่พอมาจ่ายก็จ่ายแค่ห้าสิบงี้ เนี๊ยะเรียกว่าใต้โต๊ะ ลุงไม่ชอบก็เลยลาออก แต่เดี๋ยวนี้ดีขึ้นแล้วนะ มีระบบช่วยทำงาน สามารถเช็คย้อนหลังได้ ว่าแต่ละบริษัทเขาจ่ายค่าภาษีตามจำนวนจริงหรือเปล่า"
: ดูท่าทางลุงน่าจะถือคุณค่าของความซื่อสัตย์สุจริตสูง
ลุงเล่าว่า "ลุงก็มีญาติเป็นครู สอนที่มหาลัย พระจอมเกล้าธนบุรีคนนึง จุฬาคนนึง มีหลายคนเลยนะ ในซอยที่คุณลุงอยู่ เด็ก ๆ ได้เรียนหนังสือกันเกือบทุกคน เด็ก ๆ จะไปเรียนแปดโมงเช้า กลับบ่ายสาม ก็ไปเรียนศาสนาต่อ เป็นยังงี้ประจำ แต่ที่นี่นะ เขาสอนศาสนาฟรี คือเราจะมีองค์กรที่ดูแลเรื่องพวกนี้อยู่ เขาสอนฟรี แต่ถ้าจะมีคนช่วยสมทบทุนให้ เราก็รับ ส่วนใหญ่เด็ก ๆ เขาเรียนกันนะ ถ้าจะมีก็ส่วนน้อยมาก ที่แบบไม่มีเงินงี้"
: ชุมชนที่นี่ค่อนข้างให้การสนับสนุนเกี่ยวกับการศึกษาของลูกหลานดีจัง
ชอบเวลาที่ได้พูดคุยกับคนแปลกหน้า ไม่เคยทำความรู้จักมาก่อน โชคดีกว่านั้นคือได้เจอคนดี ๆ ทุกครั้งเวลาออกเดินทาง
หลาย ๆ คนมักตั้งคำถามว่า
กล้าคุยหรอ ? เขาจะยอมคุยกับเราไหม ? หรือเขาจะเล่าเรื่องส่วนตัวให้ฟังหรือเปล่า ?
ขอบอกไว้ก่อนเลยว่า เราเป็นคนหนึ่งที่ชอบคุยกับคนแปลกหน้า สิ่งที่เราจะพกติดตัวไปตลอดที่ต้องเผชิญกับผู้คนคือความจริงใจ มันอาจจะฟังดูเป็นนามธรรมนะ แต่เราเชื่อว่า คนฟังเขาสัมผัสได้จริง ๆ
คนที่เจอตามท้องถนนไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดนะ.
Written in this book
Growing up