
ถ้าเราเป็นทานตะวัน คุณก็คงเป็นพระอาทิตย์เพราะเราไม่เคยมองใครเลยนอกจากคุณ
เราเเอบเฝ้ามองคุณในทุกๆวัน ถึงจะรู้ว่าคุณมีดวงจันทร์เเล้วก็ตาม เเต่เราก็ยังยืนยันว่าจะมีเเค่คุณเท่านั้น มันเป็นเวลาไม่มากนักที่เราจะได้เจอกันในทุกๆเช้า จากนั้นพระอาทิตย์ก็จะลับขอบฟ้า
มันเป็นเวลาเดียวกันที่คุณเฝ้ามองดวงจันทร์ ฉันรู้คุณคงมีความสุขดีที่ได้เจอกับดวงจันทร์ ถึงเเม้จะเป็นเเค่ช่วงเวลาสั้นๆก็ตาม คุณคงไม่รู้ว่าเราก็เฝ้ามองคุณอยู่เหมือนกัน ต่อให้คุณจะลับขอบฟ้าไปเราก็ยังคงตั้งตารอคุณ เเละวังว่าคุณจะเห็นเรา
มันไม่ง่ายเลยที่จะทำให้คุณชอบเรา
จนวันนึงวันที่พระอาทิตย์ สารภาพรักกับดวงจันทร์ ดวงจันทร์กลับบอกว่า ....
ฉันหนะ มีดวงดาวเเล้วเขาคือความสุขของฉันในทุกวัน ไม่ว่าจะตอนเช้าหรือตอนเย็นเขาก็ยังคงอยู่รายล้อมรอบตัวฉัน จะให้ฉันรักคุณคงไม่ได้หลอก เราอยู่ใกลกันเกินไป
ดวงจันทร์ได้หายไปในตอนเช้าเมื่อพูดจบไม่กี่ประโยค
พระอาทิตย์ได้เเต่ก้มหน้า ถอนหายใจ
สังเกตุเห็นดอกทานตะวัน เเล้วถามว่า
พระอาทิตย์....หนิ เธอไม่เบื่อบ้างหรอที่เฝ้ามองฉันอยู่ทุกวัน
ทานตะวัน....ไม่เลย ฉันมีความสุขดี เเละสบายดี
พระอาทิตย์คิดได้ ควรรักคนที่เขารักเราดีกว่า
เเต่ไม่ทันเเล้ว เพราะทานตะวันเป็นดอกไม้อายุสั้น
จึงไม่สามารถอยู่ให้พระอาทิตย์ได้เห็นอีกต่อไป