“ถ้าพูดถึงดอกทานตะวันเธอจะนึกถึงอะไร”

เป็นคำถามที่ฉันถามเขาเมื่อครั้งที่เรายังคงคุยกัน



เขาทำหน้าครุ่นคิดสักพักก่อนจะตอบออกมา



“ไม่รู้สิ ดอกไม้สีเหลืองที่หันหน้าเข้าหาพระอาทิตย์มั้ง ถามทำไมอ่ะ”

“ไม่มีอะไรหรอก”



ฉันส่ายหน้าปฏิเสธพร้อมส่งยิ้มให้เล็กๆ

และบทสนทนาในครั้งนั้นก็จบลง

แต่ฉันไม่คิดว่าไม่นานความสัมพันธ์ในครั้งนั้นของเรามันจะจบลงด้วย



วันนั้นที่เธอถามกลับ วันนี้ฉันตอบมันได้แล้วนะ

ถ้าพูดถึงดอกทานตะวัน ฉันก็คงจะนึกถึงตำนานของมันที่ถูกเล่าขานกันต่อๆมา
ว่ามีผู้หญิงคนนึงตกหลุมรักเทพอพอลโล จวบจนกระทั่งนางกลายเป็นดอกทานตะวัน นางก็ยังคงรักและเฝ้ามองเทพอพอลโลอยู่ทุกวันเพื่อรอคอยสักวันนึงเทพอพอลโลจะหันมารักนางบ้าง



ถ้าดอกทานตะวันเป็นเหมือนสัญลักษณ์ของการรอคอย



วันนี้ฉันก็คงไม่ต่างจากดอกทานตะวัน เพราะฉันยังคงเฝ้ารอให้เธอกลับมา