ความทรงจำถึงชายไร้หน้าคนนั้น 27
วันนี้อยากฟังเสียงคุณจัง.......เหนื่อยมั้ยคะ คุณความสบายใจ
เพราะไม่รู้ว่าจะทำอะไรดีเลยทำให้เราเลือกที่จะหยิบหูฟังมาเสียบต่อกับเจ้าจอสี่เหลี่ยมคู่ใจแล้วกดเลือกไอคอนสีแดงที่มักใช้เป็นประจำ ก่อนจะพิมพ์ข้อความลงไปในช่องค้นหา........
คริสเตนกลับมาเถอะนะ
เชื่อมั้ยว่าทุกเพลงที่มีอยู่ในนั้นอะเราฟังจนครบหมดแล้วนะ ฟังเพลงละหลายๆรอบเลยด้วยทั้งเพลงใน channel take ya time แล้วก็ channel คริสเตนกลับมาเถอะนะ มันเพราะนะแต่เหมือนมันขาดอะไรไปสักอย่าง มันคืออะไรกันนะ คุณรู้มั้ย?
ขาดสีสันของห้องและเสียงหัวเราะของคุณไง
เนี่ยพอได้มานั่งฟังแบบจริงๆจังๆก็คิดถึงบรรยากาศในห้องไลฟ์ขึ้นมาดื้อๆ คิดถึงเพื่อนร่วมบ้านที่คอยสร้างสีสันให้ห้องไม่เงียบเหงา คิดถึงเสียงกีต้าร์ที่ไม่ได้ไพเราะกว่าใครแต่ลงตัวกับเสียงร้องคุณ คิดถึงค่ำคืนที่นอนหลับไปพร้อมกับเสียงเพลงของคุณ คิดถึงเสียงหัวเราะที่ทุกครั้งที่ได้ยินก็ต้องเผลอยิ้มตาม คิดถึงมุมมองดีๆที่คุณมักนำมามอบให้พวกเราเสมอและที่คิดถึงที่สุด คือ คิดถึงเสียงของคนแก่ที่ดื้อที่สุดในบ้านพักคนชราหลังนี้
ที่จริงก็บ่นไปงั้นแหละ เราเข้าใจว่าทำงานแล้วก็คงจะเหนื่อยมากๆเลยใช่มั้ย พักผ่อนเยอะๆแหละดีแล้ว ร่างกายก็ต้องการการพักผ่อนนะ ถ้าคุณฝืนร่างกายมาไลฟ์ทั้งที่ตัวเองเหนื่อยละก็.......แม่จะตีให้
เราเชื่อว่าพวกเราทุกคนจะเป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำของคุณเหมือนที่คุณเป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำของพวกเรา
สู้ๆกับการทำงานและในทุกๆอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตนะคะ
Written in this book
ความทรงจำถึงชายไร้หน้าคนนั้น
เรื่องราวที่ไม่สามารถบอกได้ว่าจะจบลงเมื่อไหร่ แค่ปล่อยให้เวลาผ่านไปพร้อมกับความรู้สึกต่างๆที่ก่อเกิดขึ้น......
Writer
Jupiter_B
Memories of stranger
เรื่องราวที่ไม่สามารถบอกได้ว่าจะจบลงเมื่อไหร่ แค่ปล่อยให้เวลาผ่านไปพร้อมกับความรู้สึกต่างๆที่ก่อเกิดขึ้น