
เคยลองถามหาความชัดเจนจากสิ่งรอบข้างมั้ย
เหนื่อยรึยัง กับความไม่มั่นคงของใจคน เหนื่อยรึป่าวกับการต้องวิ่งตามหาความสุข
ลองหยุดที่จะวิ่งตามหารึยัง บางทีการหยุดเดินตามหาสิ่งต่างๆที่เราต้องการก็เป็นสิ่งสำคัญ หยุดให้เราได้ถามตัวเองว่า สิ่งที่เราทำ สิ่งที่เราเฝ้าตามหา สิ่งที่เรารอคอย มันจำเป็นต่อความรู้สึกของเรารึป่าว
การวิ่งตามหาสิ่งที่ต้องการมันไม่ใช่เรื่องผิด แต่แค่อย่าให้ความสำคัญกับมันมากจนทำให้เราเสียความรู้สึก
บางทีสิ่งที่คิดอาจจะไม่เหมือนความเป็นจริง ก็เหมือนกับการที่เราหวังให้อะไรๆดีขึ้น แต่มันกลับแย่ลง จนทำให้รู้สึกแย่ หมดกำลังที่จะสู้ แต่หากมองกลับกัน ถ้าเราไม่คาดหวังไม่ตามหาสิ่งดีๆ ปล่อยให้อะไรๆเป็นไปอย่างที่มันควรจะเป็น พอมันแย่ลงเราคงไม่ต้องมานั่งผิดหวังเสียใจไม่ใช่หรือ?
ปล่อยผ่านบ้างคงไม่เป็นอะไร ถ้ามันจะแย่ก็ปล่อยให้มันแย่ แย่จนมันพอใจมันก็จะดีขึ้น
หากเหนื่อยก็แค่พัก พักให้จิตใจเราได้พัก ได้มองย้อนกลับไปดูว่า สิ่งที่เราตามหามันคุ้มกับที่เราเหนื่อยมั้ย? ถ้าคุ้มกับที่เราเหนื่อยก็แค่ทำต่อไป แต่หากมันไม่คุ้มเลยก็หยุดแล้วให้อะไรๆเป็นไปแบบที่มันควรจะเป็น
ก็เหมือนกับท้องฟ้า ถ้ามองในแบบที่มันเป็น มันก็สวยเสมอนั้นแหละ