
“บางคำพูดนี่ ถ้าคนพูด เรื่องราวและเวลามันผิดมันสร้างความไม่สบายใจได้มหาศาลเลยเนอะ”
:“ใส่ของแบบนี้ด้วยหรอ”
:“มันแปลกหรอ”
:“คนไม่เชื่อเรื่องแบบนี้เลย มาใส่นี่แหละแปลก”
:“มันเป็นเหมือนของที่ระลึกน่ะ”
:“จากคนสำคัญหรอ”
:“2ใน3เป็นของสายรหัส”
:“ก็เข้าใจได้ แล้วอีก1ล่ะ”
:“บอกไม่ได้เหมือนกันว่าตอนนี้เขาเป็นอะไร รู้แค่ตอนนี้เขาเป็นคนที่สำคัญมากๆ”
:“ทำไมไม่บอกความรู้สึกสักหน่อยล่ะ”
:“...”
“หรือเพราะมันถูกต้องนะมันเลยสร้างความไม่สบายใจ”
:“ใส่ของแบบนี้ด้วยหรอ”
:“มันแปลกหรอ”
:“คนไม่เชื่อเรื่องแบบนี้เลย มาใส่นี่แหละแปลก”
:“มันเป็นเหมือนของที่ระลึกน่ะ”
:“จากคนสำคัญหรอ”
:“2ใน3เป็นของสายรหัส”
:“ก็เข้าใจได้ แล้วอีก1ล่ะ”
:“บอกไม่ได้เหมือนกันว่าตอนนี้เขาเป็นอะไร รู้แค่ตอนนี้เขาเป็นคนที่สำคัญมากๆ”
:“ทำไมไม่บอกความรู้สึกสักหน่อยล่ะ”
:“...”
“หรือเพราะมันถูกต้องนะมันเลยสร้างความไม่สบายใจ”
Written in this book
PJAW SHORT MONOLOGUE
บทสนทนาสั้นๆ ที่ไม่ระบุจำนวนของผู้พูดและไม่ระบุว่าใครกำลังพูด แต่งขึ้นจากความรู้สึกที่ใกล้เคียงกับเนื้อหา