“โอเคไหมเนี่ย..เธอ...”
.
“อืม เราโอเค ไม่มีอะไรหรอก เหนื่อยนิดหน่อย”

จำได้ว่าตอนที่เธอถามฉัน
ฉันพยายามปั้นหน้าให้มีความสุขที่สุด
พยายามยิ้มออกมาให้สดใสที่สุด

แต่รู้ไหม...

เบ้าตาของฉันเต็มไปด้วยน้ำตาแล้ว...
มันแทบจะกลั้นต่อไปไม่ได้
อยากร้องไห้
และโผเข้าไปกอดเธอ

แต่เกือบลืมไปแล้วหล่ะสิ
ว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว

ฉันกล้าอ่อนแอให้เธอเห็นคนเดียวหล่ะ...

ตอนนั้นเธอคงอยากจะขำฉันจะแย่

“ขอกอดหน่อยได้ไหมเธอ”

ก่อนที่เธอจะไม่พูดอะไร
และ
หันหลังจากไป...

ปล่อยให้ฉันยืนน้ำตาไหลและร้องไห้โฮออกมา

ต่อไปฉันจะไม่โกหกเธออีกแล้ว
ฉันสัญญา...

ความอ่อนแอ - Lomosonic