แต่ปรากฏว่า... มีวัวอยู่ทั้งหมด 17 ตัว 

หากจะแบ่งให้ตรงตามพินัยกรรมแล้ว จะได้ว่า... 

ลูกคนโตได้ไป 1/2 ของจำนวนวัว...นั่นคือ 8.5 ตัว 

ลูกคนรองได้ไป 1/3 ของจำนวนวัว...นั่นคือ 5.666 ตัว 

ลูกคนสุดท้องได้ไป 1/9 ของจำนวนวัว...นั่นคือ 1.888 ตัว

3 พี่น้องพบว่าวัวจำนวน 17 ตัวนั้นไม่สามารถแบ่งให้ลงตัวได้

แต่เพราะเป็นพินัยกรรมของผู้เป็นพ่อ 

ทั้ง 3 คนจึงไม่มีทางเลือกนอกเสียจากจำต้องทำการเชือดวัวส่วนหนึ่งทิ้ง

เพื่อแบ่งจำนวนวัวให้ลงตัวตามพินัยกรรม



ในระหว่างนั้นเอง...
ได้มีปราชญ์คนหนึ่งขี่วัวผ่านมาพอดี

เมื่อเห็นว่า 3 พี่น้องกำลังจะทำการเชือดวัว

ด้วยความเมตตาสงสาร 

ปราชญ์คนดังกล่าวจึงเข้าไปห้ามปรามเอาไว้พร้อมทั้งถามไถ่หาสาเหตุ

 
3 พี่น้องจึงเล่าเรื่องทุกอย่างให้ปราชญ์ฟัง
ปราชญ์ที่ได้ฟังดังนั้นก็ได้แต่ยิ้มก่อนที่จะกล่าวว่า... 

"โอ้ย!...ปัญหานี้แก้ง่ายมาก"

จากนั้นปราชญ์คนดังกล่าวจึงได้มอบ "วัว" ของเขาให้กับ 3 พี่น้อง
3 พี่น้องไม่เข้าใจว่าเหตุใดปราชญ์คนนี้จึงได้มอบวัวของตัวเองให้กับพวกเขา 

แต่ 3 พี่น้องก็รับมาด้วยสินน้ำใจ 

 
ตอนนี้มีวัว 18 ตัว
3 พี่น้องจึงทำการแบ่งวัวกันอีกครั้ง

ลูกคนโตได้ไป 1/2 ของจำนวนวัว...นั่นคือ 9 ตัว
ลูกคนรองได้ไป 1/3 ของจำนวนวัว...นั่นคือ 6 ตัว
ลูกคนสุดท้องได้ไป 1/9 ของจำนวนวัว...นั่นคือ 2 ตัว

3 พี่น้องได้แบ่งวัวไปแล้ว 9+6+2 ตัว รวมเป็น 17 ตัว
เหลือวัวอยู่ 1 ตัว

3 พี่น้องจึงได้คืนวัวตัวเดิมให้แก่นักปราชญ์

ก่อนที่นักปราชญ์จะขี่วัวตัวเดิมแล้วก็เดินทางจากไป

พร้อมทั้งสามารถแก้ปัญหาให้แก่ 3 พี่น้องได้เสร็จสรรพ 

และไม่มีวัวตัวใดถูกเชือดเลยแม้แต่ตัวเดียว

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...