ปัณณ์จะไม่ดื้อ 15
ร่างสูงนั่งซ้อนหลังอีกคนพร้อมทั้งขยับเอาคางมาเกยไหล่มนไว้เมื่อหนังเริ่มเล่น
“ชอบเรื่องนี้หรอ?”
“มันน่าสนุกออกอา”
“หืม??”
“อะไรอ่ะ?”
“ไม่เรียกฉันว่าอาได้ไหมปัน”
“งั้นหนูเรียกพี่กันต์ได้ไหม”
“ตามใจหนูเลยค่ะ”
ร่างเล็กอมยิ้มเล็กน้อย พอใจกับคำตอบที่ได้ ร่างสูงไม่ได้สนใจหนังที่กำลังเล่นอยู่สักนิด ที่ยอมดูด้วยก็เพราะให้อีกฝ่ายสบายใจมากกว่า ร่างเล็กที่ตั้งใจดูก็เจ้ยแจ้วเพราะตัวเอกของเรื่องทำอะไรขัดใจอยู่บ่อยครั้ง จนร่างสูงต้องหลุดขำออกมาเป็นระยะ
“พี่กันต์ขำอะไรเนี่ย ดูสิพระเอกไม่ได้ดั่งใจเลย”
“มันจะอินอะไรขนาดนั้นคะ”
“ก็...”
ร่างเล็กไม่พูดต่อ มือหนาเลื่อนเข้ามากอดรัดเอวเล็กไว้แน่น ความอุ่นถูกส่งผ่านจากร่างสูงมาทางแผ่นหลังเล็ก คนถูกกอดรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ใบหน้าขาวขึ้นสีระเรื่อ
ไอร้อนจากลมหายใจของร่างสูงที่รดต้นคอขาวอยู่ทำให้ร่างเล็กตกใจจนต้องหันมาดู
“อื้อพี่กันต์มันใกล้เกินไปแล้วนะ”
“แล้วไม่ชอบหรอกหรอ”
ร่างสูงถามกลับพร้อมกับขยับถอยออกจากคนตัวเล็ก มือที่สอดประสานเอวเล็กค่อยๆคลายออก เพื่อเบี่ยงความสนใจจากหนังที่กำลังเล่นอยู่
“งื้อไม่เอาพี่กันต์”
“อะไรคะ?”
“อย่าปล่อยหนู ... อยู่แบบนี้นานๆได้ไหม?”
“พี่นึกว่าไม่ชอบ”
ร่างเล็กหันกลับมา ทั้งคู่จ้องตากันต่างฝ่ายต่างเหมือนมีคำถามอยู่ในใจเพียงแค่ใครจะเริ่มถามก่อนเท่านั้นเอง
ปากหยักบรรจงจูบลงบนปากนิ่มสีเชอรี่ มือหนาประคองกรอบหน้าหวานให้ได้องศา ปกติที่ดิฟคิสก็ทำให้ใจเต้นไม่เป็นจังหวะแล้วการจูบแบบไม่ทันตั้งตัวครั้งนี้ทำให้ร่างเล็กราวกับวิญาณหลุดออกจากร่าง ไร้ซึ่งการตอบสนองต่อร่างกายเพียงจูบตอบแบบเก้อเขินเท่านั้น
มือหนาค่อยๆเลื่อนจากใบหน้าหวาน ปัดป่ายไปตามเอวเล็ก หยอกล้อกับตุ่มไตที่ตั้งชันขณะที่ปากยังคงทำหน้าที่ได้อย่างไม่บกพร่อง ลิ้นร้อนตวัดเกี่ยวกันตามอารมณ์ที่เพิ่มสูงขึ้นจนเกิดเสียงดัง
“อื้ออออ~~~”
มือเล็กดันร่างหนาออกห่างถ้วงจังหวะการหายใจ มือหนาค่อยๆดึงอีกคนนอนลงบนเตียงนุ่มพร้อมขึ้นคร่อม ไม่ทันได้หายใจเต็มปอดร่างหนาก็บรรจงจูบอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันร้อนแรงขึ้น
คอขาวที่ขณะนี้ถูกแต้มด้วยรอยสีเชอรี่ไล้ลงมาตรงอกขาว หน้าท้องที่มีลอนอ่อนๆ ทำร่างหนาสติหลุด มือใหญ่ดึงกางเกงของร่างเล็กไปกองไว้ตรงข้อเท้า พร้อมจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองที่ตอนนี้มันแสนจะเกะกะ
“มองอะไรคะหนู”
“ป..ปะ เปล่าครับ”
ร่างเล็กเขินอายกับคำถาม ที่มองก็เพราะขนาดของมันน่าจะทำให้จุกน่ะสิ อีกคนได้แต่ยกยิ้มราวกับรู้ความคิดของอีกคนที่คงตกใจพอสมควร ร่างหนาเบียดกายเข้าระหว่างขาเล็กมืออีกข้างบดคลึงก้นนิ่ม อีกข้างวนเล่นรอบๆ กายเล็กก่อนจะเลื่อนไปทักทายจีบนุ่มของอีกคนอย่างช่ำชอง
“อื้อออมห์~~~~”
เสียงหวานดังขึ้นเมื่อนิ้วใหญ่สอดเข้าช่องทางแคบ และดังขึ้นอีกเมื่ออีกคนเพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไปอีก
“อ่าห์หหหห แน่นชิบ อย่าเกร็งนะคะหนู”
“อื้อออ ห นะ หนูเจ็บ”
“นี่แค่สามนิ้วเองนะคะ”
“พี่กันต์ อื้อ หนูเจ็บ”
ร่างเล็กท้วงขึ้นอีกเมื่อมือหนาขยับเข้าออก คนตัวโตกว่าถอนนิ้วออกก่อนจะขยับไปคว้าเจลหล่อลื่นโต๊ะหัวเตียง มือข้างนึงจับแกนกายเล็กรูดขึ้นลงวนเล่นกับหัวแท่งเล็กหยอกล้อให้เสียววาบ อีกข้างที่ชโลมด้วยเจลแล้วถูกดันเข้าไปสำรวจช่องทางรักอีกครั้ง คราวนี้ร่างเล็กตอบสนองดีขึ้น
“ดีขึ้นไหมคะ”
“อื้อออออ”
ไม่รู้ว่าคือเสียงคำตอบไหมแต่มันแสดงถึงความพึงพอใจได้ดีทีเดียว มือหนาเร่งจังหวะรูดแกนกลางร่างเล็กด้วยจังหวะเร็วขึ้น ก่อนที่ร่างเล็กจะกระตุกเกร็งปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา
“เหนื่อยแล้วหรอคะหนู”
มือหนาปัดผมที่เปียกเหงื่อของใบหน้าหวานพร้อมกับยิ้มให้คนใต้ร่าง แต่ประโยคคำถามนั้นไม่ได้ต้องการคำตอบ ถามเพราะความห่วงใยกลัวร่างบางจะเหนื่อย มือหนากอบกุมแกนกายของตัวเอง ชักรูดขึ้นลงเล็กน้อยเตรียมความพร้อม ก่อนจะจับขาเล็กแยกออกให้กว้างพร้อมดันแกนกลางเข้าไป ดันเข้าไปได้เพียงส่วนหัวเท่านั้นช่องทางยังคงคับแน่น
“ไม่เกร็งนะคะคนดี”
ปากหยักบรรจงจูบอีกครั้งเพื่อให้อีกคนผ่อนคลายตามอารมณ์ ก่อนจะดันแท่งอันใหญ่เข้าสุดความยาว ใบหน้าหวานนิ่วหน้าด้วยความคับแน่นและจุกช่องท้อง นัยตาหวานปรากฎน้ำตารื้นขึ้น ปากหยักจูบซับคราบน้ำตาให้คนใต้ร่างก่อนจะเริ่มขยับ
“อ่าห์ แน่นชะมัด”
“อ๊ะ พี่กันต์ อย่ากระแทกแรง อื้อ”
เสียงห้ามเปรียบเสมือนคำสั่งให้กระแทกแรงขึ้นอีก กายหนาขยับเอวกระแทกหนักและถี่ขึ้น จนคนใต้ร่างร้องไม่เป็นภาษา เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วห้อง
“เรียกชื่อพี่สิ”
“อ๊ะ อื้อ พี่กันต์ อื้อ พี่กันต์ มันเสียวอ๊ะ~~~”
“ดีมากค่ะเด็กดี”
ร่างหนากระแทกถี่ขึ้นใกล้ถึงจังหวะปลดปล่อย
“อื้มมมมมห์ดีค่ะ”
“พี่กันต์ อื้อออ”
ร่างหนากระตุกเกร็งปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเลอะเต็มช่องทางนุ่ม ไม่ทันได้พักหายใจ ร่างหนาพลิกกายเล็กให้คว่ำหน้า สองมือหนาดึงบั้นท้ายมนให้ยกสูงขึ้นพอดีพร้อมสอดเข้าไปอีกครั้ง
“พี่กันต์ หนูเหนื่อยแล้ว”
“งั้นหนูนอนเฉยๆนะคะ พี่ขยับเอง”
“พี่กันต์!!!”
“ว่าไงคะคนดี”
ไม่ว่าเปล่าร่างหนาเริ่มกระแทกอีกครั้ง สองแขนเล็กไร้เรี่ยวแรงค้ำยันพื้นเตียงโยกไปตามแรงแทกของอีกฝ่าย กันต์ถนอมน้องก็จริงอยู่แต่เรื่องอย่างว่าแบบนี้กันต์ก็ดุด้วยเช่นกัน คืนนี้ไม่มีทางที่กันต์จะยอมให้อีกฝ่ายได้นอนแน่ๆ ถ้าแสงอาทิตย์ยังไม่โผล่มาทักทาย
ปล.ไปต่อในจอยอีกหน่อยนะจ๊ะ รีดจ๋าาาาา <3
“ชอบเรื่องนี้หรอ?”
“มันน่าสนุกออกอา”
“หืม??”
“อะไรอ่ะ?”
“ไม่เรียกฉันว่าอาได้ไหมปัน”
“งั้นหนูเรียกพี่กันต์ได้ไหม”
“ตามใจหนูเลยค่ะ”
ร่างเล็กอมยิ้มเล็กน้อย พอใจกับคำตอบที่ได้ ร่างสูงไม่ได้สนใจหนังที่กำลังเล่นอยู่สักนิด ที่ยอมดูด้วยก็เพราะให้อีกฝ่ายสบายใจมากกว่า ร่างเล็กที่ตั้งใจดูก็เจ้ยแจ้วเพราะตัวเอกของเรื่องทำอะไรขัดใจอยู่บ่อยครั้ง จนร่างสูงต้องหลุดขำออกมาเป็นระยะ
“พี่กันต์ขำอะไรเนี่ย ดูสิพระเอกไม่ได้ดั่งใจเลย”
“มันจะอินอะไรขนาดนั้นคะ”
“ก็...”
ร่างเล็กไม่พูดต่อ มือหนาเลื่อนเข้ามากอดรัดเอวเล็กไว้แน่น ความอุ่นถูกส่งผ่านจากร่างสูงมาทางแผ่นหลังเล็ก คนถูกกอดรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ใบหน้าขาวขึ้นสีระเรื่อ
ไอร้อนจากลมหายใจของร่างสูงที่รดต้นคอขาวอยู่ทำให้ร่างเล็กตกใจจนต้องหันมาดู
“อื้อพี่กันต์มันใกล้เกินไปแล้วนะ”
“แล้วไม่ชอบหรอกหรอ”
ร่างสูงถามกลับพร้อมกับขยับถอยออกจากคนตัวเล็ก มือที่สอดประสานเอวเล็กค่อยๆคลายออก เพื่อเบี่ยงความสนใจจากหนังที่กำลังเล่นอยู่
“งื้อไม่เอาพี่กันต์”
“อะไรคะ?”
“อย่าปล่อยหนู ... อยู่แบบนี้นานๆได้ไหม?”
“พี่นึกว่าไม่ชอบ”
ร่างเล็กหันกลับมา ทั้งคู่จ้องตากันต่างฝ่ายต่างเหมือนมีคำถามอยู่ในใจเพียงแค่ใครจะเริ่มถามก่อนเท่านั้นเอง
ปากหยักบรรจงจูบลงบนปากนิ่มสีเชอรี่ มือหนาประคองกรอบหน้าหวานให้ได้องศา ปกติที่ดิฟคิสก็ทำให้ใจเต้นไม่เป็นจังหวะแล้วการจูบแบบไม่ทันตั้งตัวครั้งนี้ทำให้ร่างเล็กราวกับวิญาณหลุดออกจากร่าง ไร้ซึ่งการตอบสนองต่อร่างกายเพียงจูบตอบแบบเก้อเขินเท่านั้น
มือหนาค่อยๆเลื่อนจากใบหน้าหวาน ปัดป่ายไปตามเอวเล็ก หยอกล้อกับตุ่มไตที่ตั้งชันขณะที่ปากยังคงทำหน้าที่ได้อย่างไม่บกพร่อง ลิ้นร้อนตวัดเกี่ยวกันตามอารมณ์ที่เพิ่มสูงขึ้นจนเกิดเสียงดัง
“อื้ออออ~~~”
มือเล็กดันร่างหนาออกห่างถ้วงจังหวะการหายใจ มือหนาค่อยๆดึงอีกคนนอนลงบนเตียงนุ่มพร้อมขึ้นคร่อม ไม่ทันได้หายใจเต็มปอดร่างหนาก็บรรจงจูบอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันร้อนแรงขึ้น
คอขาวที่ขณะนี้ถูกแต้มด้วยรอยสีเชอรี่ไล้ลงมาตรงอกขาว หน้าท้องที่มีลอนอ่อนๆ ทำร่างหนาสติหลุด มือใหญ่ดึงกางเกงของร่างเล็กไปกองไว้ตรงข้อเท้า พร้อมจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองที่ตอนนี้มันแสนจะเกะกะ
“มองอะไรคะหนู”
“ป..ปะ เปล่าครับ”
ร่างเล็กเขินอายกับคำถาม ที่มองก็เพราะขนาดของมันน่าจะทำให้จุกน่ะสิ อีกคนได้แต่ยกยิ้มราวกับรู้ความคิดของอีกคนที่คงตกใจพอสมควร ร่างหนาเบียดกายเข้าระหว่างขาเล็กมืออีกข้างบดคลึงก้นนิ่ม อีกข้างวนเล่นรอบๆ กายเล็กก่อนจะเลื่อนไปทักทายจีบนุ่มของอีกคนอย่างช่ำชอง
“อื้อออมห์~~~~”
เสียงหวานดังขึ้นเมื่อนิ้วใหญ่สอดเข้าช่องทางแคบ และดังขึ้นอีกเมื่ออีกคนเพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไปอีก
“อ่าห์หหหห แน่นชิบ อย่าเกร็งนะคะหนู”
“อื้อออ ห นะ หนูเจ็บ”
“นี่แค่สามนิ้วเองนะคะ”
“พี่กันต์ อื้อ หนูเจ็บ”
ร่างเล็กท้วงขึ้นอีกเมื่อมือหนาขยับเข้าออก คนตัวโตกว่าถอนนิ้วออกก่อนจะขยับไปคว้าเจลหล่อลื่นโต๊ะหัวเตียง มือข้างนึงจับแกนกายเล็กรูดขึ้นลงวนเล่นกับหัวแท่งเล็กหยอกล้อให้เสียววาบ อีกข้างที่ชโลมด้วยเจลแล้วถูกดันเข้าไปสำรวจช่องทางรักอีกครั้ง คราวนี้ร่างเล็กตอบสนองดีขึ้น
“ดีขึ้นไหมคะ”
“อื้อออออ”
ไม่รู้ว่าคือเสียงคำตอบไหมแต่มันแสดงถึงความพึงพอใจได้ดีทีเดียว มือหนาเร่งจังหวะรูดแกนกลางร่างเล็กด้วยจังหวะเร็วขึ้น ก่อนที่ร่างเล็กจะกระตุกเกร็งปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา
“เหนื่อยแล้วหรอคะหนู”
มือหนาปัดผมที่เปียกเหงื่อของใบหน้าหวานพร้อมกับยิ้มให้คนใต้ร่าง แต่ประโยคคำถามนั้นไม่ได้ต้องการคำตอบ ถามเพราะความห่วงใยกลัวร่างบางจะเหนื่อย มือหนากอบกุมแกนกายของตัวเอง ชักรูดขึ้นลงเล็กน้อยเตรียมความพร้อม ก่อนจะจับขาเล็กแยกออกให้กว้างพร้อมดันแกนกลางเข้าไป ดันเข้าไปได้เพียงส่วนหัวเท่านั้นช่องทางยังคงคับแน่น
“ไม่เกร็งนะคะคนดี”
ปากหยักบรรจงจูบอีกครั้งเพื่อให้อีกคนผ่อนคลายตามอารมณ์ ก่อนจะดันแท่งอันใหญ่เข้าสุดความยาว ใบหน้าหวานนิ่วหน้าด้วยความคับแน่นและจุกช่องท้อง นัยตาหวานปรากฎน้ำตารื้นขึ้น ปากหยักจูบซับคราบน้ำตาให้คนใต้ร่างก่อนจะเริ่มขยับ
“อ่าห์ แน่นชะมัด”
“อ๊ะ พี่กันต์ อย่ากระแทกแรง อื้อ”
เสียงห้ามเปรียบเสมือนคำสั่งให้กระแทกแรงขึ้นอีก กายหนาขยับเอวกระแทกหนักและถี่ขึ้น จนคนใต้ร่างร้องไม่เป็นภาษา เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วห้อง
“เรียกชื่อพี่สิ”
“อ๊ะ อื้อ พี่กันต์ อื้อ พี่กันต์ มันเสียวอ๊ะ~~~”
“ดีมากค่ะเด็กดี”
ร่างหนากระแทกถี่ขึ้นใกล้ถึงจังหวะปลดปล่อย
“อื้มมมมมห์ดีค่ะ”
“พี่กันต์ อื้อออ”
ร่างหนากระตุกเกร็งปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเลอะเต็มช่องทางนุ่ม ไม่ทันได้พักหายใจ ร่างหนาพลิกกายเล็กให้คว่ำหน้า สองมือหนาดึงบั้นท้ายมนให้ยกสูงขึ้นพอดีพร้อมสอดเข้าไปอีกครั้ง
“พี่กันต์ หนูเหนื่อยแล้ว”
“งั้นหนูนอนเฉยๆนะคะ พี่ขยับเอง”
“พี่กันต์!!!”
“ว่าไงคะคนดี”
ไม่ว่าเปล่าร่างหนาเริ่มกระแทกอีกครั้ง สองแขนเล็กไร้เรี่ยวแรงค้ำยันพื้นเตียงโยกไปตามแรงแทกของอีกฝ่าย กันต์ถนอมน้องก็จริงอยู่แต่เรื่องอย่างว่าแบบนี้กันต์ก็ดุด้วยเช่นกัน คืนนี้ไม่มีทางที่กันต์จะยอมให้อีกฝ่ายได้นอนแน่ๆ ถ้าแสงอาทิตย์ยังไม่โผล่มาทักทาย
ปล.ไปต่อในจอยอีกหน่อยนะจ๊ะ รีดจ๋าาาาา <3