คำสาปของการเป็นอัลฟ่า
เราคิดว่าเราต้องสาป... นิดๆ
การเป็นอัลฟ่าเหมือนจะเป็นเรื่องดีนะ
มีความเป็นผู้นำ กล้าแสดงออก มั่นอกมั่นใจ
แต่ว่า.. มีสักกี่คนกันที่เป็นอัลฟ่ากลิ่นbubble gum
อื้ม สวัสดี เราคืออัลฟ้ากลิ่นบับเบิ้ลกัมเองแหละ นี่... เราน่ะไม่ได้ได้กลิ่นจากตัวเองหรอกนะ แต่อัลฟ่าคนสนิทบอกมาล่ะ ทั้งๆที่นางก็เป็นอัลฟ่าเหมือนกันแท้ๆ แต่นางก็ยังอุส่าจำแนกกลิ่นเราได้น่ารักมุ้งมิ้งซะไม่มี ก็นั้นแหละ ผีเห็นผีไงคุณ
ทำไมถึงต้องสาปอะหรอ
ก็คุณดันเป็นอัลฟ่าที่เสือกแต่งงานกับเบต้าไง! เห็นถึงความชิบหายของเรื่องนี่ไหมอ่ะ
อัลฟ่าต้องคู่กับโอเมก้า ใช่ มันเป็นแบบนั้นเสมอมา ไม่ว่าเรื่องการใช้ชีวิต หรือแม้แต่เรื่องบนเตียง จะบ้าตายเหอะ ทำไมถึงได้ทำเรื่องผิดพลาดแบบนั้นลงไปนะ จะว่ายังไงดี คนเราน่ะนะ พออยู่กับใครแล้วสบายใจมากๆก็จะคิดว่าเขาคือคนที่ใช้แบบนี้ใช่ไหมล่ะ คล้ายๆกับการมีสัตว์เลี้ยงตัวโปรด
การที่มีคนที่เราชอบแล้วอยากอยู่ด้วยก็ไม่แปลกแต่เสือกลืมตัวไปว่าตัวเองเป็นอัลฟ่า คราวนี้ก็มีปัญหาน่ะสิ เรื่องบนเตียงที่ไม่มีทางเติมเต็มให้กันได้ เบต้าน่ะไม่มีกลิ่น ไม่มีกลิ่นที่เหมือนแสงแดดอบอุ่นที่กระทบผิวในตอนเช้า ไม่มีกลิ่นหอมอันไม่สิ่นสุดที่มาจากซอกคอ ทุกครั้งที่มีความสัมพันธ์ทางกาย มันแห้งผาก รู้สึกขาด ไม่เคยเติมเต็มสักครั้ง เรื่องการใช้ชีวิต อัลฟ่าต้องการโอเมก้าคอยซัพพอร์ท แต่เบต้านั้นทำอะไรพวกนั้นเหมือนโอเมก้าไม่ได้สักนิด พูดอะไรก็ไม่เข้าใจกันเอาเสียเลย เหนื่อยเหลือเกินกับการฝืนทนอยู่กับอะไรที่ผิดธรรมชาติของตัวเองแบบนี้ิ
ชั้นควรทำยังไงดี? อดทนต่อ? จบความสัมพันธ์? หรือรอวันที่เจอโอเมก้าที่ใช่ดีนะ?
เบต้าน่ะ เหม็นสาปชะมัดเลยนะ
การเป็นอัลฟ่าเหมือนจะเป็นเรื่องดีนะ
มีความเป็นผู้นำ กล้าแสดงออก มั่นอกมั่นใจ
แต่ว่า.. มีสักกี่คนกันที่เป็นอัลฟ่ากลิ่นbubble gum
อื้ม สวัสดี เราคืออัลฟ้ากลิ่นบับเบิ้ลกัมเองแหละ นี่... เราน่ะไม่ได้ได้กลิ่นจากตัวเองหรอกนะ แต่อัลฟ่าคนสนิทบอกมาล่ะ ทั้งๆที่นางก็เป็นอัลฟ่าเหมือนกันแท้ๆ แต่นางก็ยังอุส่าจำแนกกลิ่นเราได้น่ารักมุ้งมิ้งซะไม่มี ก็นั้นแหละ ผีเห็นผีไงคุณ
ทำไมถึงต้องสาปอะหรอ
ก็คุณดันเป็นอัลฟ่าที่เสือกแต่งงานกับเบต้าไง! เห็นถึงความชิบหายของเรื่องนี่ไหมอ่ะ
อัลฟ่าต้องคู่กับโอเมก้า ใช่ มันเป็นแบบนั้นเสมอมา ไม่ว่าเรื่องการใช้ชีวิต หรือแม้แต่เรื่องบนเตียง จะบ้าตายเหอะ ทำไมถึงได้ทำเรื่องผิดพลาดแบบนั้นลงไปนะ จะว่ายังไงดี คนเราน่ะนะ พออยู่กับใครแล้วสบายใจมากๆก็จะคิดว่าเขาคือคนที่ใช้แบบนี้ใช่ไหมล่ะ คล้ายๆกับการมีสัตว์เลี้ยงตัวโปรด
การที่มีคนที่เราชอบแล้วอยากอยู่ด้วยก็ไม่แปลกแต่เสือกลืมตัวไปว่าตัวเองเป็นอัลฟ่า คราวนี้ก็มีปัญหาน่ะสิ เรื่องบนเตียงที่ไม่มีทางเติมเต็มให้กันได้ เบต้าน่ะไม่มีกลิ่น ไม่มีกลิ่นที่เหมือนแสงแดดอบอุ่นที่กระทบผิวในตอนเช้า ไม่มีกลิ่นหอมอันไม่สิ่นสุดที่มาจากซอกคอ ทุกครั้งที่มีความสัมพันธ์ทางกาย มันแห้งผาก รู้สึกขาด ไม่เคยเติมเต็มสักครั้ง เรื่องการใช้ชีวิต อัลฟ่าต้องการโอเมก้าคอยซัพพอร์ท แต่เบต้านั้นทำอะไรพวกนั้นเหมือนโอเมก้าไม่ได้สักนิด พูดอะไรก็ไม่เข้าใจกันเอาเสียเลย เหนื่อยเหลือเกินกับการฝืนทนอยู่กับอะไรที่ผิดธรรมชาติของตัวเองแบบนี้ิ
ชั้นควรทำยังไงดี? อดทนต่อ? จบความสัมพันธ์? หรือรอวันที่เจอโอเมก้าที่ใช่ดีนะ?
เบต้าน่ะ เหม็นสาปชะมัดเลยนะ