
กาแฟกับไอศครีมซักลูกนี่เข้ากันดีนะว่ามั้ย
นานแค่ไหนแล้วที่เราไม่ได้พูดถึงเรื่องความสัมพันธ์
ชีวิตช่วงมหาลัยเหมือนจะมีเรื่องวุ่นวายและสับสนเต็มไปหมด
เราจีบผู้หญิงคนนึง เราเรียนเซคอังกฤษเดียวกัน
เธอดูน่ารัก รอยยิ้มของเธอสามารถหยุดให้โลกทั้งใบหยุดหมุน
เราทักเธอไปบ่อย
แต่สุดท้ายเราก็ไม่สมหวัง
เรากลัวความรักจากวันนั้น
เรากลัวการเริ่มต้นใหม่กับใครซักคน
ความสัมพันธ์เป็นเรื่องที่ดูบอบบาง
ทั้งตอนเริ่มต้นและสิ้นสุด
เราไม่คิดจะเริ่มต้นใหม่หรือรู้สึกกับใครอีกแล้ว
ย้อนเวลากลับไปก่อนหน้านั้นประมาณ1เดือน
เราเจอเพื่อนผู้หญิงคนนึง
เค้าดูเป็นคนตลก
เราสนิทกันตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้
อาจจะเป็นเพราะเราชอบอะไรเหมือนๆกัน
แล้วเราก็เข้าใจความรู้สึกของกันและกันได้อย่างน่าประหลาดใจ
เรานั่งร้านกาแฟด้วยกันจนดึกดื่น
มีเพียงประโยคสนทนาและความเงียบ
เรามองเข้าไปในดวงตาคู่นั้น
และความรู้สึกแปลกๆก็เกิดขึ้นในใจเรา
เราบอกไม่ได้ว่ามันคือความชอบหรือเปล่า
หรือเราควรจะเรียกมันว่าอะไร
เรารู้แค่เพียงว่ากำแพงในใจที่ไม่เชื่อในความรักมันพังทลายลงไปแล้ว
เรื่องราวของคนที่เคยผ่านเข้ามาในอดีตก็หายไปแล้วเช่นกัน
เราอยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้
แค่เพียงมีเธออยู่ตรงนี้ก็ไม่ต้องการใครอีก
ไม่ว่าจะฐานะอะไรก็ตามที
เธออาจจะเป็นไอศครีมเย็นๆ
และเราเป็นเอกเพรซโซ่ร้อนๆ
พอเอามากินรวมกันก็อร่อยแบบเข้ากันดี
เราอาจจะแตกต่าง
เราหวานแต่เธอขม
แต่ทุกเวลาที่อยู่กับเธอ
เราเติมเต็มกันและกันอย่างน่าประหลาด
เราเติมเต็มความขมให้เธอไม่หวานเลี่ยน
เธอเติมเต็มความหวานให้เราไม่ขมเศร้า
ฟังดูหอมหวาน
แต่อย่างที่บอก ว่าความสัมพันธ์เป็นเรื่องที่บอบบาง
เดินเกมผิดเราอาจจะแพ้ตลอดไป
เรามองดูเธอจากตรงนี้
อยากดูแลและเอาใจใส่
เราอยากให้เธอมีความสุขมากๆ
เพราะรอยยิ้มของเธอสดใสกว่าดาวดวงไหนๆ
ระยะห่างแค่นี้ก็เพียงพอจะทำให้เรามีความสุขได้แล้ว
ขอบคุณมากๆนะ
:)
นานแค่ไหนแล้วที่เราไม่ได้พูดถึงเรื่องความสัมพันธ์
ชีวิตช่วงมหาลัยเหมือนจะมีเรื่องวุ่นวายและสับสนเต็มไปหมด
เราจีบผู้หญิงคนนึง เราเรียนเซคอังกฤษเดียวกัน
เธอดูน่ารัก รอยยิ้มของเธอสามารถหยุดให้โลกทั้งใบหยุดหมุน
เราทักเธอไปบ่อย
แต่สุดท้ายเราก็ไม่สมหวัง
เรากลัวความรักจากวันนั้น
เรากลัวการเริ่มต้นใหม่กับใครซักคน
ความสัมพันธ์เป็นเรื่องที่ดูบอบบาง
ทั้งตอนเริ่มต้นและสิ้นสุด
เราไม่คิดจะเริ่มต้นใหม่หรือรู้สึกกับใครอีกแล้ว
ย้อนเวลากลับไปก่อนหน้านั้นประมาณ1เดือน
เราเจอเพื่อนผู้หญิงคนนึง
เค้าดูเป็นคนตลก
เราสนิทกันตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้
อาจจะเป็นเพราะเราชอบอะไรเหมือนๆกัน
แล้วเราก็เข้าใจความรู้สึกของกันและกันได้อย่างน่าประหลาดใจ
เรานั่งร้านกาแฟด้วยกันจนดึกดื่น
มีเพียงประโยคสนทนาและความเงียบ
เรามองเข้าไปในดวงตาคู่นั้น
และความรู้สึกแปลกๆก็เกิดขึ้นในใจเรา
เราบอกไม่ได้ว่ามันคือความชอบหรือเปล่า
หรือเราควรจะเรียกมันว่าอะไร
เรารู้แค่เพียงว่ากำแพงในใจที่ไม่เชื่อในความรักมันพังทลายลงไปแล้ว
เรื่องราวของคนที่เคยผ่านเข้ามาในอดีตก็หายไปแล้วเช่นกัน
เราอยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้
แค่เพียงมีเธออยู่ตรงนี้ก็ไม่ต้องการใครอีก
ไม่ว่าจะฐานะอะไรก็ตามที
เธออาจจะเป็นไอศครีมเย็นๆ
และเราเป็นเอกเพรซโซ่ร้อนๆ
พอเอามากินรวมกันก็อร่อยแบบเข้ากันดี
เราอาจจะแตกต่าง
เราหวานแต่เธอขม
แต่ทุกเวลาที่อยู่กับเธอ
เราเติมเต็มกันและกันอย่างน่าประหลาด
เราเติมเต็มความขมให้เธอไม่หวานเลี่ยน
เธอเติมเต็มความหวานให้เราไม่ขมเศร้า
ฟังดูหอมหวาน
แต่อย่างที่บอก ว่าความสัมพันธ์เป็นเรื่องที่บอบบาง
เดินเกมผิดเราอาจจะแพ้ตลอดไป
เรามองดูเธอจากตรงนี้
อยากดูแลและเอาใจใส่
เราอยากให้เธอมีความสุขมากๆ
เพราะรอยยิ้มของเธอสดใสกว่าดาวดวงไหนๆ
ระยะห่างแค่นี้ก็เพียงพอจะทำให้เรามีความสุขได้แล้ว
ขอบคุณมากๆนะ
:)