---

 




“เล่นซ่อนหากันเถอะ ที่รัก”





เสียงหวานแผ่วเบาจากหล่อนดังขึ้นข้างหู ก่อนที่ดวงตาทั้งสองข้างของเธอจะถูกปิดกั้นการมองเห็น ผ้าปิดตาสีดำที่ฮวีอินฉวยหยิบมาจากหัวเตียงแนบลงบนใบหน้าเธอพร้อมมัดเป็นปมแน่นอยู่ด้านหลัง การกระทำของหล่อนทำให้เธอตื่นเต้น เธอมองไม่เห็น ได้แต่จินตนาการว่าฮวีอินจะเริ่มสัมผัสเธอจากส่วนไหน และจะทำอะไรกับเธอหลังจากนี้





ฮเยจินรู้สึกถึงน้ำหนักของอีกคนที่กดทับลงมาบนตัวเธอ ริมฝีปากเปียกชื้นพรมจูบลงบนหัวไหล่เนียน ก่อนที่มือซนจะเลื่อนมาบีบเค้นอกอิ่ม กดนวดสัมผัสราวกับมันเป็นของเล่นชิ้นโปรดจนปลายยอดนั้นเริ่มแข็งชัน





“อ่า...”





ปลายยอดสีหวานนั้นถูกผลัดเปลี่ยนสัมผัสจากมือเป็นลิ้นอุ่นของบอสจอง หล่อนโลมเลียจนเธอปล่อยเสียงครางต่ำในลำคอ ฮเยจินแอ่นกายเข้าหาเพื่อปรนเปรอให้หล่อนมากขึ้น เล็บยาวสอดเข้าไปขยุ้มเรือนผมสีบลอนด์ทองแทนการบ่งบอกว่าเธอพอใจ





มือเรียวลากสัมผัสตั้งแต่สีข้าง ไล่ลงมาที่ปีกสะโพก สอดเข้าไปในกางเกงชั้นในเพื่อจะพบว่ามันเริ่มเปียกชื้น แน่นอนว่าเป็นเพราะฤทธิ์ของผงสีขาวนั้น





“ยาดีจริง ๆ ไม่งั้นคงไม่รู้สึกเร็วขนาดนี้”





สิ่งปกปิดร่างกายชิ้นสุดท้ายถูกถอดออกไปกองไว้ที่ปลายเตียง ฮเยจินเปลือยเปล่าโดยสมบูรณ์ แยกขาออกเพื่อเผยส่วนกลางกายให้บอสของเธอได้ชื่นชม และวินาทีนั้นเธอเริ่มรู้สึกว่าฮวีอินเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้เธออีกครั้ง





“เราจะสนุกกันทั้งคืน ไม่ต้องรีบร้อนหรอก ฉันมีของขวัญจะให้เธอด้วย”





เสียงดังกรุ๋งกริ๋งคล้ายลูกเหล็กกระทบกันดังขึ้น ดวงตาที่ถูกปิดอยู่ทำให้เธอไม่เห็นว่าหล่อนหยิบมันมาจากไหน แต่ในตอนนี้มันดังอยู่ใกล้ ๆ โสตประสาทของเธอ ฮเยจินรู้สึกถึงสัมผัสเย็นเยียบที่ข้างแก้ม และค่อย ๆ เลื่อนลงมาที่ริมฝีปาก ฮวีอินไล่วนอยู่ตรงนั้นจนเธอต้องอ้าปากอมเจ้าลูกกระพรวนเหล็กนั้นเข้าไป



ฮเยจินรู้แล้วว่าจากนี้ประตูแห่งความหฤหรรษ์กำลังเปิดประตูต้อนรับเธอ





“อ๊า...บอสคะ...มัน...เจ็บ”





“อย่าเกร็งสิ ปล่อยตามสบาย”





ฮวีอินลูบต้นขาด้านในของเธอไปมา ก่อนจะก้มลงจูบดอกไม้ของเธอเพื่อให้เธอผ่อนคลายขึ้น อาศัยจังหวะที่น้ำเหลวใสเริ่มไหลออกมา สอดลูกกระพรวนเข้าแทรกในกายเธอทันที มันคับแน่นจนฮเยจินต้องกัดริมฝีปากเพื่อระบายความรู้สึก





“ปล่อยไว้แบบนี้ก่อนนะ”





นี่คือความแปลกใหม่ คือสัมผัสที่ฮเยจินไม่เคยได้รับ ฮวีอินสร้างความประหลาดใจในเรื่องเซ็กส์ให้กับเธอได้เสมอ และครั้งนี้ก็เช่นกัน ลูกเหล็กเย็นเฉียบนั้นจุกแน่นอยู่ภายในตัวเธอ มันเป็นความเจ็บปวด ทรมาน แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันเป็นความสุข





ผ้าปิดตาถูกแกะออก พร้อมกับบอสจองที่เลื่อนตัวเองขึ้นมาจ้องมองใบหน้าของเธอ มือหล่อนเช็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นตรงหน้าผากเธออย่างอ่อนโยน ความเคลิบเคลิ้มทำให้เธอต้องปรือตามอง ภาพตรงหน้าเลือนรางจนไม่แน่ใจว่านี่คือความจริงหรือความฝัน แต่แล้วจูบที่ฮวีอินมอบให้กับเธอก็เป็นสิ่งย้ำเตือนว่าทั้งหมดนี้เป็นความจริง





รสไวน์อ่อน ๆ ที่ยังหลงเหลือในปากเปลี่ยนจูบหวานให้กลายเป็นจูบเร่าร้อนภายในไม่กี่นาที ลิ้นอุ่นรุกล้ำเข้ามาภายในโพรงปากของเธออย่างเอาแต่ใจ แต่เธอก็ยินยอมให้หล่อนช่วงชิมความหวานนั้น ฮวีอินบดจูบหนักหน่วงจนลิปสติกสีเชอร์รี่ของเธอเปรอะเปื้อนไปทั่วทั้งปากและแก้มของหล่อน





“เลอะหมดเลย”





ฮเยจินปาดนิ้วโป้งเช็ดคราบสีแดงนั้น ทันทีที่บอสจองถอนจูบ แต่มือของเธอก็ถูกหล่อนจับไว้ให้อยู่นิ่ง และอารมณ์ก็พุ่งพล่านขึ้นมาอีกครั้งเมื่อฮวีอินเริ่มโลมเลียที่ปลายนิ้วของเธอ หล่อนค่อย ๆ ดูดงับไปตามนิ้วทั้งห้าก่อนจะมาจูบเน้นที่กลางฝ่ามือเป็นการหยอกเอิน ฮวีอินนั้นมีทักษะการเล้าโลมที่น่ามหัศจรรย์ มันน่าหลงใหลและเร่าร้อนราวกับจะแผดเผาเธอให้หลอมละลายไปกับเตียงสีเลือดนกนี่





“หันหลังสิ”





บอสจองเอ่ยกับเธออย่างนั้น และแน่นอนว่าเธอก็ทำตามอย่างว่าง่าย ฮเยจินพลิกตัวคว่ำลงกับเตียงเผยให้เห็นแผ่นหลังเนียนสีน้ำผึ้งและสะโพกกลมกลึง ฮวีอินออกแรงยกสะโพกเธอให้ลอยเด่นขึ้น บีบคลึงชื่นชมความนูนสวยนั้นก่อนจะสอดมือเข้าในบริเวณต้นขารู้สึกถึงความเปียกชื้นแผ่ขยายเป็นบริเวณกว้าง ช่องแคบตอดรัดลูกกระพรวนที่ยังค้างอยู่ภายใน หล่อนใช้นิ้วเกี่ยวเชือกที่ร้อยต่อกับเจ้าลูกโลหะนั้นแล้วค่อย ๆ ดึงมันออก และปล่อยมันลงพื้น เสียงกระพรวนกลิ้งดังกลุกกลักอยู่ชั่วครู่ก่อนจะเงียบไป