ความซับซ้อนของใจ
เธอและฉัน
เราพบกันในวันหนึ่ง เธอซึ่งเหมือนกับใครคนนึงที่อยู่ในความทรงจำ ทั้งหน้าตา รูปร่าง แม้กระทั้ง "ชื่อ"
น่าแปลกที่ความบังเอิญทำให้เราได้เจอ...
ความบังเอิญเช่นเดิม ทำให้เราได้สนิทกันจนทุกคนต่างตั้งความหวังให้เราเป็นคู่กัน เธอใส่ใจ คอยดูแล และให้ความหวัง "ถ้าอายุ 35 เรายังไม่มีใคร เราแต่งงานกันนะ"
แต่ความบังเอิญนั้นทำให้เธอได้เจอใครอีกคน คนที่พอใจ จนเธอถอยห่างจากฉัน ฉันยอมรับและขอถอยห่างจากเธอ เพราะเธอคงเลือกแล้วจริง ๆ
สุดท้ายใครอีกคนไม่เลือกเธอ ฉันผู้เป็นเพื่อนเธอ ได้แค่เพียงปลอบโยน ปลอบใจเธอ และเธอกลับมา พร้อมคำพูดเดิม "ถ้าอายุ 35 เรายังไม่มีใคร เราแต่งงานกันนะ"
ฉันผู้เข้มแข็งและคอยปลอบโยนเธอ กลับอ่อนแอ และ ไร้ซึ่งคำปลอบโยน เพียงเพราะคำ ๆ นั้นที่เธอได้พูดเสมอ
ฉันยังไม่ดีพอ สำหรับเธอ??
เธอไม่เคยสนใจฉัน??
หรือเราแค่ไม่คู่ควรกัน??
ฉันควรเอ่ยถามเพื่อเข้าใจมันอย่างชัดเจน หรือ เพื่อเสียเธอไป??
เราพบกันในวันหนึ่ง เธอซึ่งเหมือนกับใครคนนึงที่อยู่ในความทรงจำ ทั้งหน้าตา รูปร่าง แม้กระทั้ง "ชื่อ"
น่าแปลกที่ความบังเอิญทำให้เราได้เจอ...
ความบังเอิญเช่นเดิม ทำให้เราได้สนิทกันจนทุกคนต่างตั้งความหวังให้เราเป็นคู่กัน เธอใส่ใจ คอยดูแล และให้ความหวัง "ถ้าอายุ 35 เรายังไม่มีใคร เราแต่งงานกันนะ"
แต่ความบังเอิญนั้นทำให้เธอได้เจอใครอีกคน คนที่พอใจ จนเธอถอยห่างจากฉัน ฉันยอมรับและขอถอยห่างจากเธอ เพราะเธอคงเลือกแล้วจริง ๆ
สุดท้ายใครอีกคนไม่เลือกเธอ ฉันผู้เป็นเพื่อนเธอ ได้แค่เพียงปลอบโยน ปลอบใจเธอ และเธอกลับมา พร้อมคำพูดเดิม "ถ้าอายุ 35 เรายังไม่มีใคร เราแต่งงานกันนะ"
ฉันผู้เข้มแข็งและคอยปลอบโยนเธอ กลับอ่อนแอ และ ไร้ซึ่งคำปลอบโยน เพียงเพราะคำ ๆ นั้นที่เธอได้พูดเสมอ
ฉันยังไม่ดีพอ สำหรับเธอ??
เธอไม่เคยสนใจฉัน??
หรือเราแค่ไม่คู่ควรกัน??
ฉันควรเอ่ยถามเพื่อเข้าใจมันอย่างชัดเจน หรือ เพื่อเสียเธอไป??