
ช่วงเวลาที่ทุกอย่างหยุดเคลื่อนไหว แต่เวลายังคงหมุนไปข้างหน้า
-เรานั่งมองประโยคสนทนาเก่าๆ ที่ตอนนี้มันไม่เคลื่อนไหวมาสักพักหนึ่งแล้ว-
บังเอิญว่าเพื่อนเราก็เป็นเพื่อนเก่าของคุณด้วย ทำให้เรายังรับรู้ความเป็นไปของคุณอยู่บ้าง
คุณได้ที่ฝึกงานแล้ว และเราคิดว่ามันเจ๋งมากที่คุณได้ทำที่นั่น
เรารู้สึกดีใจ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน..
อาจเป็นเพราะว่า เราเห็นคุณเติบโตแหละมั้ง
เห็นคุณจะได้อะไรดีๆก็อดดีใจแทนไม่ได้เลย
แม้ว่าเราจะไม่ได้รับรู้เรื่องราวของคุณ ผ่านการสนทนาระหว่างเราเหมือนเคยแต่เรายินดีด้วยนะคุณคนเก่ง คุณสามารถทำทุกอย่างได้ดีอยู่แล้ว เพราะคุณเป็นคนตั้งใจทำทุกอย่างให้ออกมาดีที่สุด
....วันนี้เราไม่รู้ความเป็นไปของคุณเลย ถ้าไม่ได้ยินคนเล่าให้ฟัง หรือเห็นคุณอัพโซเชียลต่างๆ
แต่ตลกดี ต่อให้เราคิดถึงหรืออยากคุย อยากรู้ความเป็นไปของคุณมากแค่ไหน
เราก็ไม่กล้าทักคุณไปอยู่ดี
ทั้งๆที่เราก็รู้ว่าถ้าเราทักไป คุณก็จะคุยกับเราดีเสมอเหมือนที่เป็นมาตลอดหลายปี
แต่.. เราแค่ไม่อยากกวนใจคุณ
หรือจริงๆแล้ว เราแค่อยากทำใจเรื่องคุณให้ได้จริงๆสักที
เราตอบมันไม่ได้หรอก หรือจริงๆแล้วอาจจะเป็นทั้งสองเหตุผลเลยก็ได้
ไม่รู้เหมือนกันนะ ว่าคุณจะคิดถึงเราบ้างไหม เรายังคงมีคำถามนี้อยู่ในใจเสมอ แค่ไม่เคยที่จะเอ่ยถามออกไปในช่วงนี้
คุณอาจจะลืมเราไปแล้ว | คุณไม่กล้าทักเรามา
สุดท้ายแล้วไม่ว่าจะเป็นด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ผลลัพธ์ของมันก็คือบทสนทนาที่ว่างเปล่าของเราสองคนในช่วงระยะเวลาหนึ่ง
ถ้าเราสามารถส่งข้อความหาคุณได้ตอนนี้ เราคงจะบอกกับคุณว่า พักพ่อนเยอะๆนะคุณคนเก่ง :)
และ
คิดถึงคุณมากนะ
Written in this book
feelingblue