ในวันหนึ่งที่เราเกิดน้อยใจกับร่างกายเราขึ้นมา เราป่วยค่อนข้างหนักมาโดยตลอด เราน้อยใจทุกอย่าง น้อยใจพ่อแม่ที่ให้เราเกิดให้เราอยู่มาโดยการที่เราทำอะไรไม่ได้เท่าคนอื่น เราอิจฉา และเราโดนคนอื่นมอง ว่าเราสารพัด เรากลายเป็นยิ่งอ่อนแอทางจิตใจ เราได้ปรึกษาคนๆหนึ่งว่าเราควรต่อสู้ยังไงดี เค้าบอกเราว่า
  'คิดซะว่า เราคือคนพิเศษ'  'ความพิเศษ'
ที่ใครหลายคนอิจฉา เรามี และเราควรภูมิใจกับสิ่งพิเศษ พระเจ้าให้เราเป็นคนพิเศษ 
   และเขาคนนั้นก็เป็นคนพิเศษแบบเรา โดยที่ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเค้าก็ป่วยหนักเหมือนกัน
                                 สวัสดีค่ะ