ซ่าๆๆ~ สู่~

นี่ไม่ใช่เสียงโทรทัศน์ในยุค90 แต่เป็นเสียงของเจ้าลูกชิ้นที่กำลังถูกปิ้งอยู่บนเตา ที่เต็มไปด้วยเหล่าผองเพื่อนอาหารมากมายที่กำลังถูกปิ้งอยู่เช่นกัน


เจ้าลูกชิ้นสีชมพูยังไม่รู้สึกตัวว่ามันกำลังจะถูกกิน หากมันมีความคิดมันคงจะคิดว่าว่าฉันมาทำอะไรอยู่ตรงนี้นะ ทั้งร้อนทั้งอึดอัด 


ถึงอย่างนั้นมันก็ยังต้องใช้ชีวิตต่อไปบนเตาย่างร้อนๆ เพราะมันไม่มีทางเลือกหนิ


ไม่ว่ามันจะต้องลำบากแค่ไหนเจ้าลูกชิ้นก็ยังต้องอดทน ทำหน้าที่ของตัวเองเพื่อให้เหมียวได้กินอย่างเอร็ดอร่อย


แม้ว่าสุดท้ายชีวิตของมันจะต้องจบลง มันก็ยังไม่หวั่น เพราะอย่างน้อยมันก็รู้ว่ามันทำหน้าที่ของมันได้ดีที่สุดแล้ว



เจ้าลูกชิ้นยังคงยิ้มต่อไป บนเตาร้อน.



แล้วเจ้าพวกมนุษย์ล่ะ ลำบากแล้วจะยังยิ้มได้อยู่รึเปล่า?



#ในบางสถานการณ์เราก็ไม่มีทางเลือกหรอก แต่ก็นั่นแหละก็แค่ยิ้มรับและผ่านมันไป 😊 เมี๊ยว~