เข้มแข็งไว้นะหัวใจของฉัน
แม้ว่าในชีวิตนี้เราจะประสบปัญหา
และหลากหลายอุปสรรคมามากมาย
นับไม่ถ้วน แต่เพื่อการมีชีวิตอยู่
ยอมอดทน ทนทานมากกว่านี้
อีกนิดนึงนะ หัวใจของฉัน
จนถึง .. วาระสุดท้ายของชีวิต
ได้เท่าที่แกไหวนะ
วันนึง เมื่อเวลาผ่านไปนานๆ
ฉันคงจะสามารถเฉยและชินชากับมันได้
เพราะว่า ..
ความสัมพันธ์ของการพบปะเจอผู้คนนั้น
มีพบ ก็ต้องมีจากเป็นเรื่องธรรมดา
ทุกประสบการณ์ ทุกความโศกเศร้านั้นนั่นคือสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้มาตลอด 23 ปั
มันเป็น หนึ่งบทเรียนในหนังสือชีวิตของฉันอีกรูปแบบหนึ่งที่ไม่มีใครสอนสั่ง
แต่เป็นการเรียนรู้ด้วยตนเองล้วนๆ
ต้องขอบคุณมันด้วยซ้ำที่คอยสอนฉันมาตลอดทั้งชีวิตนี้
ทำให้บางสิ่งบางอย่างนั้น
ฉันสามารถแก้ไขได้โดยไม่ต้องทำ
เรื่องผิดพลาดอะไรแบบนั่นอีก หรือ
สามารถรับมือกับสถานการณ์แบบนั้นได้ เพราะตัวฉันเองนี่แหละเคยเจอกับมันมาแล้ว
ฉันจะพยายามไม่ทำร้ายหัวใจอีก
เพราะไม่อยากทำร้ายความรู้สึกของตัวเองไปมากกว่านี้ ยิ่งเจ็บปวดมากแค่ไหน
หัวใจของฉันก็ยิ่งบีบรั้นมากขึ้นเท่านั้น
และยิ่งบีบรั้น มันยิ่งรู้สึกทรมาน
คล้ายอากาศหายใจนั้น
มันขาดช่วงออกไปอะไรประมาณนั้นแหละ
แม้ว่าการเจอบางเรื่อง
เป็นสิ่งที่มีความรู้สึกทรมานอยู่บ้างก็ตาม
แต่เรื่องของความทุกข์ และความสุขนั้น
มักเป็นของคู่กันตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
เคยมีคนมาบอกว่า
ในเมื่อตัวเราเองได้เกิดเป็นมนุษย์แล้ว
ก็จงใช้ชีวิตให้คุ้มค่า กับการมาเกิดเป็น
สัตว์ประเสริฐเช่นนี้ เท่าที่จะทำได้
ถามว่ามันต่างกับสัตว์ตัวน้อยๆยังไง
สติปัญญาไงล่ะ มนุษย์มีสิ่งนี้ พูดได้
อ่านออกเขียนได้ นำไปพัฒนาเป็นสิ่งที่เลิศล้ำ เพื่อชีวิตเป็นอยู่ได้
แต่ ... สังคมที่แต่ละคนพบเจอล่ะ ?
การกลั่นแกล้งเพื่อความสนุก แต่ใครอีกคนเดือดร้อน เป็นซึมเศร้า ฆ่าตัวตาย
ต่างฝ่ายต่ายทำร้ายซึ่งกันและกันนั่น
มันเป็นความสุขจริงๆน่ะเหรอ หรือ
มันเป็นแค่ความเห็นแก่ตัว ทำทุกอย่างให้ตัวเองดูเหนือกว่า นี่น่ะเหรอความสุข ?
นี่น่ะเหรอ การใช้ชีวิตให้คุ้มค่าเยี่ยงมนุษย์ ?
กายหยาบมักแข็งแรง
แต่จิตใจน่ะ มันมักอ่อนไหวได้ง่าย
เหมือนความเบาของกระดาษ
เวลากระดาษ 1 แผ่น ร่วงจากที่สูง
ฉันมักพูดกับตัวเองเสมอ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็ตาม
ฉันจะต้องเข้มแข็ง แม้ว่าจะต้องต่อสู้
กับโรคภัยไข้เจ็บ หรือ แม้กระทั่งจิตใจมันบอบช้ำ ก็ตาม
สังคมมันเกินเยียวยาแล้ว ...
มันไม่สามารถปรับเปลี่ยนพฤติกรรม
ของใครทั่วโลก ให้จากร้ายกลายเป็นดีได้
ถ้าหาก คนคนนั้น หัวดื้อ ไม่เปลี่ยนตัวเอง
คุณคิดว่ายังไงล่ะ?
ถ้าหาก หัวใจไม่เข็มแข็ง
จะยอมปล่อยให้ใครต่อใครเอาหมุดปักกลางอกเล่มแล้วเล่มเล่า ให้รู้สึกเจ็บปวดตลอดชีวิต เป็นตัวคุณ จะยอมให้เป็นอย่างงั้นหรือ?
#mintzilladiary
และหลากหลายอุปสรรคมามากมาย
นับไม่ถ้วน แต่เพื่อการมีชีวิตอยู่
ยอมอดทน ทนทานมากกว่านี้
อีกนิดนึงนะ หัวใจของฉัน
จนถึง .. วาระสุดท้ายของชีวิต
ได้เท่าที่แกไหวนะ
วันนึง เมื่อเวลาผ่านไปนานๆ
ฉันคงจะสามารถเฉยและชินชากับมันได้
เพราะว่า ..
ความสัมพันธ์ของการพบปะเจอผู้คนนั้น
มีพบ ก็ต้องมีจากเป็นเรื่องธรรมดา
ทุกประสบการณ์ ทุกความโศกเศร้านั้นนั่นคือสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้มาตลอด 23 ปั
มันเป็น หนึ่งบทเรียนในหนังสือชีวิตของฉันอีกรูปแบบหนึ่งที่ไม่มีใครสอนสั่ง
แต่เป็นการเรียนรู้ด้วยตนเองล้วนๆ
ต้องขอบคุณมันด้วยซ้ำที่คอยสอนฉันมาตลอดทั้งชีวิตนี้
ทำให้บางสิ่งบางอย่างนั้น
ฉันสามารถแก้ไขได้โดยไม่ต้องทำ
เรื่องผิดพลาดอะไรแบบนั่นอีก หรือ
สามารถรับมือกับสถานการณ์แบบนั้นได้ เพราะตัวฉันเองนี่แหละเคยเจอกับมันมาแล้ว
ฉันจะพยายามไม่ทำร้ายหัวใจอีก
เพราะไม่อยากทำร้ายความรู้สึกของตัวเองไปมากกว่านี้ ยิ่งเจ็บปวดมากแค่ไหน
หัวใจของฉันก็ยิ่งบีบรั้นมากขึ้นเท่านั้น
และยิ่งบีบรั้น มันยิ่งรู้สึกทรมาน
คล้ายอากาศหายใจนั้น
มันขาดช่วงออกไปอะไรประมาณนั้นแหละ
No more hurt my heart
แม้ว่าการเจอบางเรื่อง
เป็นสิ่งที่มีความรู้สึกทรมานอยู่บ้างก็ตาม
แต่เรื่องของความทุกข์ และความสุขนั้น
มักเป็นของคู่กันตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
เคยมีคนมาบอกว่า
ในเมื่อตัวเราเองได้เกิดเป็นมนุษย์แล้ว
ก็จงใช้ชีวิตให้คุ้มค่า กับการมาเกิดเป็น
สัตว์ประเสริฐเช่นนี้ เท่าที่จะทำได้
ถามว่ามันต่างกับสัตว์ตัวน้อยๆยังไง
สติปัญญาไงล่ะ มนุษย์มีสิ่งนี้ พูดได้
อ่านออกเขียนได้ นำไปพัฒนาเป็นสิ่งที่เลิศล้ำ เพื่อชีวิตเป็นอยู่ได้
แต่ ... สังคมที่แต่ละคนพบเจอล่ะ ?
การกลั่นแกล้งเพื่อความสนุก แต่ใครอีกคนเดือดร้อน เป็นซึมเศร้า ฆ่าตัวตาย
ต่างฝ่ายต่ายทำร้ายซึ่งกันและกันนั่น
มันเป็นความสุขจริงๆน่ะเหรอ หรือ
มันเป็นแค่ความเห็นแก่ตัว ทำทุกอย่างให้ตัวเองดูเหนือกว่า นี่น่ะเหรอความสุข ?
นี่น่ะเหรอ การใช้ชีวิตให้คุ้มค่าเยี่ยงมนุษย์ ?
กายหยาบมักแข็งแรง
แต่จิตใจน่ะ มันมักอ่อนไหวได้ง่าย
เหมือนความเบาของกระดาษ
เวลากระดาษ 1 แผ่น ร่วงจากที่สูง
ฉันมักพูดกับตัวเองเสมอ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็ตาม
ฉันจะต้องเข้มแข็ง แม้ว่าจะต้องต่อสู้
กับโรคภัยไข้เจ็บ หรือ แม้กระทั่งจิตใจมันบอบช้ำ ก็ตาม
สังคมมันเกินเยียวยาแล้ว ...
มันไม่สามารถปรับเปลี่ยนพฤติกรรม
ของใครทั่วโลก ให้จากร้ายกลายเป็นดีได้
ถ้าหาก คนคนนั้น หัวดื้อ ไม่เปลี่ยนตัวเอง
ฉันคงเป็นชนกลุ่มน้อย ที่รู้จักพยายาม ปรับตัว ให้ชีวิตดูเป็นผู้เป็นคนมากขึ้นล่ะมั้ง
คุณคิดว่ายังไงล่ะ?
ถ้าหาก หัวใจไม่เข็มแข็ง
จะยอมปล่อยให้ใครต่อใครเอาหมุดปักกลางอกเล่มแล้วเล่มเล่า ให้รู้สึกเจ็บปวดตลอดชีวิต เป็นตัวคุณ จะยอมให้เป็นอย่างงั้นหรือ?
#mintzilladiary