
เธอถามฉันว่า...ตอนที่ "เรา" หายกันไป ฉันรู้สึกอย่างไร?
ฉันนิ่งเงียบงันไปสักพัก...ขอไม่ตอบคำถามนี้ได้ไหม...ฉันเอ่ยออกมาเพราะมันอาจเป็นถ้อยคำที่ดีที่สุด ที่คิดได้ ณ ตอนนั้น
เธอเงียบจนได้ยินเสียงถอนหายใจเบาๆและเสียงตอบกลับมาว่า ได้.
เกิดความเงียบขึ้นระหว่าง "เรา"
ความคิดหลายอย่างฝุดขึ้นมาในหัวฉันอย่างไม่ขาดสาย ในหัวเธอก็คงจะไม่ต่างกัน ฉันคิดว่ามันเป็นแบบนั้น
ตอนที่หายไป ฉันเป็นคนเลือกที่จะหายไปก่่่อน หายไปเอง และก็คิิิิดเสมอว่า "ถูกแล้ว ฉันทำถูกต้้้องแล้ว ถูกแล้ว ถูกต้องแล้ว"แต่ทำไม ฉันถึงโหยหาวันเวลาเก่าๆไม่เข้าใจ
ฉันนิ่งเงียบงันไปสักพัก...ขอไม่ตอบคำถามนี้ได้ไหม...ฉันเอ่ยออกมาเพราะมันอาจเป็นถ้อยคำที่ดีที่สุด ที่คิดได้ ณ ตอนนั้น
เธอเงียบจนได้ยินเสียงถอนหายใจเบาๆและเสียงตอบกลับมาว่า ได้.
เกิดความเงียบขึ้นระหว่าง "เรา"
ความคิดหลายอย่างฝุดขึ้นมาในหัวฉันอย่างไม่ขาดสาย ในหัวเธอก็คงจะไม่ต่างกัน ฉันคิดว่ามันเป็นแบบนั้น
ตอนที่หายไป ฉันเป็นคนเลือกที่จะหายไปก่่่อน หายไปเอง และก็คิิิิดเสมอว่า "ถูกแล้ว ฉันทำถูกต้้้องแล้ว ถูกแล้ว ถูกต้องแล้ว"แต่ทำไม ฉันถึงโหยหาวันเวลาเก่าๆไม่เข้าใจ
มันผิดหรอ ที่อยู่ตรงไหนแล้วมีความสุขก็อยากจะลองอยู่ดูสักพัก ถึงความสุขนั้น มันทำให้คนอื่นเป็นทุกข์ได้ในภายหลัง...ก็ตาม
Written in this book
หมา(ใจ)น้อย😊
เป็นเรื่องราวของหมาน้อย ที่แสนใจน้อย และเป็นหมาตัวพิเศษที่มาร่วมสร้างเวรกรรมใหม่ร่วมกัน มันไม่ใช่ความลับ แค่มันยังไม่ถึงเวลาบอก