ชื่อตัวละคร
- ซิง = ซองอู
- แดน = แดเนียล
- อู๋ = อูจิน
- จิน = จินยอง
- เดวิด = แดฮวี
- เจี๊ยบ = ซอนโฮ
- ควัน = ควานลิน
- กัน = กอนฮี

---

ถ้าหากสังเกต คุณจะเห็นความใส่ใจๆเล็กนั้น
1 วันก่อนค่ายอัตลักษณ์


"UNO!! กูหมดละว้อยยย"

"เชี่ย! ไอซิง!! มึงทิ้งเพื่อน!!!"

"โทษทีนะจ้ะ น้องจิน เล่นอูโน่มึงต้องมีดวงว้อย กูนอนละ จุ้บๆๆ"


เป็นเรื่องธรรมดาของวัยรุ่นอย่างพวกผมที่จะต้องหาอะไรทำก่อนจะต้องแหกขึ้ตาตื่นแต่เช้าไปรวมพลก่อนไปค่ายของมหาวิทยาลัย ค่ายอัตลักษณ์อ่ะครับ ฮู้จักบ่? ดูยูโน้ว? ค่ายที่ปี1ทุกคนตื่นเต้นยิ่งกว่าผลแอดมิชชั่นออก เพราะอะไรน่ะหรอครับ เพราะเราจะได้ไปส่องสาวกันไง อุก้าก

อ่ะ โม้มานาน ผมลืมแนะนำตัว สวัสดีอย่างเป็นทางการนะครับ ผมชื่อซิง เอาไปแค่ชื่อเล่นพอนั่นแหละ อยู่ปี1คณะ.. แปปนะครับ ขอหายใจก่อน โอเค..3 4 อยู่คณะวัฒนธรรมสิ่งแวดล้อมและการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ สาขา(หายใจแปป) เทคโนโลยีสิ่งแวดล้อมและการจัดการทรัพยากร โอ้โหชื่อคณะสาขาใครวะ ยาวชิบเป๋ง


อ่อ คณะกับสาขากูเองจ่ะ..


และด้วยเหตุที่บ้านผมค่อนข้างอยู่ไกลจากมหาลัยบวกกับไม่มีใครอยากแหกขึ้ตาตื่นมาส่งผมแต่เช้า ผมเลยต้องมาซุกหัวนอนอยู่ที่หอไออู๋ ซึ่งรูมเมทก็มันก็คือ ไอจิน ไอเจี๊ยบ ไอเดวิด แต่นอนจากผมแล้วก็ยังมีไอแดน มาขออาศัยชั่วคราวด้วย แล้วพรุ่งนี้เช้าเราจะได้นั่งแท็กซี่ไปมอพร้อมกัน

จริงๆแล้ว แก๊งผมอีก2คนคือ ไอควันกับไอกัน แต่สองคนนี้มันตอนหอเดียวกัน พวกมันก็เรียนคณะเดียงกับพวกผมนี่แหละครับ แต่ไอควันกับไอกันมันเรียนสาขาท่องเที่ยว พวกผมอีก6คนเรียนสิ่งแวดล้อม

จบการแนะนำเพื่อนครับ เพราะผมจะนอน และในขณะที่ผมกำลังจะหลับตานอน เพราะตอนนี้มันก็ห้าทุ่มกว่าแล้ว ผมต้องรีบนอน พักผ่อนเยอ--


"พวกมึง เล่าเรื่องผีกัน"


..ไอเชี่ยเจี๊ยบ..


นี่ไงครับ เพื่อนผมมันเป็นแบบนี้แหละ จะให้กูนอนสบายๆไปไม่ได้เล้ย รู้ก็รู้ว่ากูกลัวผี ยังมาเล่าก่อนจะไปค่ายอีก ไอเพื่อนสารชั่ว!!

แต่ก็นั่นแหละครับ ทำได้แค่ด่ามันในใจ ตอนนี้ผมควรทำให้ตัวเองหลับให้ไวที่สุด..
.
.
.
.
.
.
.
แต่กูทำไม่ได้!! ฮื่อออ แม่แว๋ว ช่วยซิงด้วย ฮื่อออออออ ไอเจี๊ยบมันจะเล่าแล้ววว


"ไอเจี๊ยบ ไม่เล่าไม่ได้อ๋อวะ กูกลัวอ่ะ"


..ใช่เดวิด มึงทำถูกแล้ว มึงต้องห้ามมัน..


"จะกลัวไรวะเดวิด เดี๋ยวคืนนี้กูนอนกอดมึงก็ได้"

"จริงดิ ต้องกอดจริงๆนะเว้ย พยักหน้าแล้วนะ อ่ะไอเจี๊ยบมึงเล่า"


..เอ้า โถ่ไอเดวิดทำไมมึงทำกับซิงแบบนี้ล่ะ ไอเพื่อนชั่วT___T


"คืองี้เว้ยมึง กูไปเจอในเน็ตมา พวกเด็กหอในอ่ะ จะต้องแปะข้อความไว้หน้าห้องว่าห้องนี้เต็มแล้ว"

"แปะไว้ไมวะ"

"ก็แปะไว้ ไม่ให้มีใครมาเคาะประตูไง.."

"..."

"แต่ถ้าพวกมึงได้ยินอ่ะ ก็อย่าทัก หรืออย่าเปิด เพราะ--"


"จะเพราะเชี่ยไรก็ช่างแม่งว้อย นอนสักทีไอพวกชั่ว!!"

---

วันที่ 1 กับค่ายอัตลักษณ์


วันนี้คือวันแรกที่ผมจะต้องเดินทางไปค่ายอัตลักษณ์ที่องครักษ์ ซื่งวันนี้ก็ต้องตื่นตั้งแต่ตี2ครึ่ง แต่กว่าที่ผมจะได้นอน ก็เที่ยงคืนละ กูนอนไม่หลับเพราะเรื่องที่ไอเจี๊ยบมันเล่าเนี่ย กูจะแช่งให้มันกินข้าวที่องครักษ์ไม่ได้ ให้มันอกแตกตายไปเลย กูแค้น

รอไม่นานเพื่อนในคณะของพวกผมก็มากันครบ คนน้อยมันก็ไม่ต้องรอนานมากเท่าไหร่ แต่ที่พวกผมต้องมากันตั้งแต่ตี4ครึ่งก็เพราะ คณะผมต้องออกเป็นคณะแรก ใช้เวลาเดินทางประมาณ2ชั่วโมง เออโอเค ยังพอนอนได้

ส่วนกระเป๋าเดินทางก็ไม่ได้ใหญ่มากเท่าไหร่ ขนาดพอๆกับขนาดตัวไอแดน.. เออ.. ใหญ่ก็ได้. คือมันก็มีอะไรหลายๆอย่างที่ต้องเตรียมอ่ะครับคุณ ผมก็ไม่อธิบายละกันนะ คือมันเยอะน้องซิงขี้เกียจ55555555555555555555

---

และตอนนี้น้องซิงแอนด์เดอะแก๊งค์ก็ได้ขึ้นบัสกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ชายฉกรรจ์อย่าพวกผมก็ต้องเสียสละมานั่งข้างหลังกัน เรียงลำดับจากซ้ายไปขวานะครับ ไอเจี๊ยบ ไออู๋ ไอเดวิด ไอจิน ไอแดน แล้วก็ผม


..ละทำไมกูต้องมานั่งเบียดหมีควายอย่างไอแดนด้วยวะเนี่ย นี่ตัวกูจะแบนละนะ!


"ไอแดน มึงตัวใหญ่อ่ะ"

"มึงแห้งเอง ช่วยไม่ได้"


ผมซึ่งกำลังจะอ้าปากด่ามัน ไอแดนก็ยัดขนมปังก้อนเข้ามาในปากผม แล้วก็ดันตัวผมที่ตอนแรกนั่งหลังติดเบาะอยู่ ตอนนี้เลยกลายเป็นว่ามันนั่งหลังติดเบาะแทนผม เอ้อ รู้หน้าที่ แบบนี้ค่อยสบายหน่อย^_^
.
.
.
.
.
สบายก็แย่ละ กูนอนไม่ได้ว้อย!!

คือหลังมันไม่ติดเบาะ มันก็เอนคอไปกับเบาะไม่ได้อ่ะครับ พิงกระจกก็พิงไม่ได้อีก ที่นั่งกูก็มีอยู่สองมิล ตัดภาพไปที่ไอหมีควายข้างๆผม มันนอนสบายใจเฉิบมาก โมโห


"นั่งไม่สบายหรอ"

แต่ผมคงขยับตัวแรงไปหน่อย หมีควายตื่นข้างๆเลยตื่นมาถามแบบหน้างงๆ

"เออ สบายก็แย่ละ มึงดูที่กูดู มีอยู่เท่าปากทางถ้ำมด จะนอนก็นอนก็นอนไม่ได้เนี่ย ละพอไปถึงค่ายก็คงไม่ได้นอน--"


สงสัยผมจะบ่นมาเกินไปหน่อย ไอแดนมันคงรำคาญ มันเลยเอามือหมีควายของมันมาปิดปากผมไว้ ผมก็มองมันงงๆ เพราะมันมองผมอยู่ไง อ่ะ อายคอนแท็กไปอี๊ก ทานโทดนะจ้ะ กูไม่จิ้น กูจะอ้วก


"ทำไมมึงขึ้นบ่นจังวะซิง"

"กูจะบ่นก็ต่อเมื่อกูไม่พอใจ"

"อ่ะ งั้นมึงสลับที่กับกู เดี๋ยวกูขยับชิดหน้าต่างเอง"


พอได้ยินแบบนั้นผมก็ลุกขึ้นเปลี่ยนที่นั่งกับไอแดนทันที เออ พอมันเขยิบไปนั่งติดหน้าต่าง ที่กูว่างเยอะขึ้นเลย สบายมึงละว้อยไอซิ๊งงง


"นอนได้ยังอ่ะมึง"

"เกือบได้ละ แต่กูยังหาที่ลงหัวไม่ได้"

"ไหล่กูไง"


"ห้ะ?"

"ไหล่กู"

"ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวมึงเมื่อย"

"เดี๋ยวมึงนอนไม่หลับก็บ่นอีก กูขี้เกียจฟัง"

"เออ ก็ได้ ถ้าเมื่อยอย่ามาบ่นก็แล้วกัน"


พอพูดเสร็จผมก็ค่อยๆเอาหัวพิงกับไหล่กว้างๆที่มันชอบอวดนักอวดหนา เออแต่พอได้พิงมันสบายในระดับนึงเลยอ่ะ แต่แบบนี้มันจะเกย์ไปป่าววะ ไม่มั้ง คงไม่ไม่ใครมาสังเกตหรอก

พอผมกำลังเคลิ้มๆจะหลับ ผมก็รู้สึกเหมือนว่ามีอะไรหนักๆลงมาทับที่หัวผมอีกที เอออะไรวะ รึกูละเมอ ฝันกลางวัน เออช่างแม่ง ไม่รู้ละ กูง่วง กูจะนอน

TBC

---

สวัสดีด่า เรามาแย่งชิงบั้มแล้ว 5555555555555 นี้ก็เพิ่งลงตอนแรกก ถ้าชอบก็ติดตามกันได้นะคะ สุดท้ายนี้ฝากแชร์ไปให้ทุกสารทิศ ตอนแรกอาจจะยังไม่ค่อยมีอะไร แต่พอเริ่มเข้ากิจกรรมค่ายอย่างจิงจัง ความเจ้มจ้นมันจะมาเองค่ะ /ขำ 

สุดท้ายอีกสักรอบ ของฝากคณะน้องใหม่ไฉไล๊ไฉไลของมศวด้วยนะคะ ชื่อคณะคือ วัฒนธรรมสิ่งแวดล้อมแล้วการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ หรือถ้ากลัวขาดอากาศหายใจก่อนก็เรียนคณะเราว่าECEก็ได้ค่ะ5555555555 เจอกันตอนหน้าค่า บ๊ายบายย