
‘ฉัน’......เฝ้ามองผู้คนด้วยความหมดหวัง บนตัวที่เคยดูสวยสดถูกแสงแดดโลมเลียจนสีซีดจืดจาง เนื้อตัวที่เคยสะอาดเริ่มฝุ่นจับจนฉันเริ่มมองไม่เห็น
แปะ!
เปาะแปะ!
เปาะแปะ เปาะแปะ!
“ฝนตก!”เสียงชายแก่ตะโกนขึ้นลั่นร้านก่อนที่ร่างของเขาจะวิ่งวุ่นเก็บของอื่นๆเพื่อหลบ’ฝน’ที่กำลังจะตกหนัก
‘ฉัน’......เพิ่งเคยเห็นฝนครั้งแรก ร่างกายเปียกชื้นเพียงเล็กน้อยแต่ฉันกลับมองเห็นทุกอย่างชัดเจนอีกครั้ง ’เขา’ที่กำลังเทลงมาอย่างหนัก ส่วนฉันก็ได้แต่มอง’เขา’อย่างนั้นไปเรื่อยๆ
แปะ!
เปาะแปะ!
เปาะแปะ เปาะแปะ!
“ฝนตก!”เสียงชายแก่ตะโกนขึ้นลั่นร้านก่อนที่ร่างของเขาจะวิ่งวุ่นเก็บของอื่นๆเพื่อหลบ’ฝน’ที่กำลังจะตกหนัก
‘ฉัน’......เพิ่งเคยเห็นฝนครั้งแรก ร่างกายเปียกชื้นเพียงเล็กน้อยแต่ฉันกลับมองเห็นทุกอย่างชัดเจนอีกครั้ง ’เขา’ที่กำลังเทลงมาอย่างหนัก ส่วนฉันก็ได้แต่มอง’เขา’อย่างนั้นไปเรื่อยๆ
ฤดูฝนครั้งแรกของฉัน......เหมือนว่า’ฉัน’กำลังตกหลุมรัก
Writer
Homegirldiary
Freelance,writer
Homegirldiary : ชะนีติดบ้านที่ไม่ไปไหนไกลกว่าประตูหน้าบ้านตัวเองจะมาบอกเล่าเรื่องราวผ่านตัวอักษรและมุมมองที่อาจจะเชิงสวนทางกับโลกยุคปัจจุบัน
เพราะทุกการเดินทางต้องใช้'เวลา'
ความรัก ความเศร้า ความเหงา ความสุข....ก็ต้องใช้เวลาเช่นกัน
Postcard เป็นตัวแทนของการรอคอย....ในยุคที่ทุกอย่างรวดเร็ว