หมายเหตุ: บทความนี้เขียนค้างไว้ตั้งเเต่ปี2559 
คนเราย่อมมีพบเเละก็มีจาก พวกเราทุกคนล้วนมีจุดมุ่งหมายต่างกัน จากความคิด ต่างความฝัน เเละ ต่างความชอบ 
พวกเรากำลังจะเดินตามทางของพวกเรา มีทั้งทางที่เราเลือกเพราะเราชอบ เเละ เลือกเพราะจำเป็น เลือกเพราะชอบมันยังไม่อึดอัดใจเท่าการเลือกเพราะจำใจรึเปล่า อืม ก็น่าคิด 

พวกเรากำลังจะต้องจากลาไปตามทางของเราเองด้วยทั้งความจำเป็นที่จะต้องเลือก สายเรียนที่เราชอบ โดนบังคับ ตามเพื่อน หรือ ไม่รู้ใจตัวเองว่าเราชอบหรือถนัดอะไรกันเเน่ 

ตัวเราเองก็เช่นกัน ไม่ถนัดอะไรเลยสักอย่าง มันเก่งไม่สุดทาง ที่ทำดีจริงๆหรือทำกิจกรรม อืม สายกิจกรรมที่เเท้จริง เเม่ง ตอนเลือกสายเกือบตายค่ะ 5555555555555555555555555

ตอนเเรกเราไม่ได้ผูกพันกับการเรียนกับพวกบ้านี่เลยด้วยซ้ำ ในตอนนั้นเราคิดว่า เออเเค่ 3 ปีจะไปดราม่าไรมากมายวะ สุดท้ายก็เรานี่เเหละที่อยากหยุดเวลาของพวกเราไว้ไม่อยากให้ไปไหน อยากอยู่ด้วยกันให้นานกว่านี้ 

พวกเราก็ได้เตรียมทุกอย่างจนพร้อมที่จะผ่านช่วงเวลานี้ไปเเล้ว เเต่สิ่งที่ไม่พร้อมจริงๆของพวกเราคือ ความรู้สึกโหยหา การเล่นปัญญาอ่อนของพวกเราห้องนี้ โดยในตอนเเรกพวกเราทั้งห้องชอบด่ากัน นินทากันด้วยซ้ำ 

ถามว่าลึกๆเเล้วอยากด่า นินทากันมั๊ย ตอบเลย 

ใช่...

กูชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

เช่น...

"เป็นควยไรไอเหี้ยเเว่น"

เราจะไปถามเพื่อนๆว่ารู้สึกยังไงกับห้องนี้...