กระบวนการใจแลกใจ
ใช้ไม่ได้กับทุกเรื่องและทุกคน

กับบางคนที่ต่อให้สนิทกันแค่ไหน
จะมีอาณาเขตบางๆบอกเราว่า
"นี่เราสนิทกันนะ/เธอเป็นเพื่อนสนิทของเรานะ แต่เธอเข้ามาได้แค่นี้นะ"

หากมองในแง่ของความยุติธรรมนั้น
ก็คงบอกได้ว่า "มันช่างไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย"
ฉะนั้น เธออย่าได้ถามหาความยุติธรรมจากความรู้สึกของเราเลย
เพราะอาณาเขตของเธอมาปิดกั้นเราไม่ให้เข้าไป

เราไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องของความยุติธรรม
เรามองว่ามันเป็นเรื่องของความไว้ใจมากกว่าทำไมเธอถึงถามหาความไว้ใจของเราที่มีต่อเธอ
ทั้งๆที่เธอไม่ไว้ใจเรา
มันไม่ดูขัดไปหน่อยหรอ

หากเธอ(ผู้อ่าน)เป็นคนหนึ่งที่ไม่กล้าที่จะแลกใจกับใคร
ลองดูใหม่มั้ย ?
ลองถอยกลับมาหนึ่งก้าว
ยังไม่ต้องเรียกร้องอะไรจากเขา
เรียกร้องใจของตัวเธอเอง
นั่งลง ถามตัวเองว่าพร้อมหรือยังที่จะแลกความไว้ใจนั้นอย่างเต็มใจ
หรือยังกลัวเจ็บปวดเหมือนครั้งที่เคยผ่านๆมา ?
แล้วถ้าลองให้ใจแค่ครึ่งใจดูล่ะ?
อีกครึ่งใจ ไม่ต้องรีบให้
เก็บไว้ยอมรับผลที่ตามมา

จะดีหรือแย่กว่าเก่า มันก็คงจะไม่เจ็บอย่างเก่า
ถ้ายังคิดว่า "มันจะไม่เจ็บอย่างเก่าจริงหรอ?"
ถึงตอนนั้นเราต้องดึงสติตัวเองว่า
"เราให้ไปเพียงครึ่งใจ มันจะเจ็บกว่าได้ยังไงล่ะ"

ให้ใจเรามาดิ เราให้กลับแน่นอน ไม่โกง100%