การฆ่า(ตัวตาย)ครั้งแรก
แสงแดดร้อนตอนเที่ยงบนดาลฟ้าอพาร์เมนท์เก่าๆ ทำให้ผิวของชายหนุ่มแสบร้อนและเหงื่อท่วมเสื้อยืดบางๆสีขาว อพาร์เมนท์นี้ไม่สูงมาก แต่ก็คงพอให้วิญญาณหลุดออกร่างกายในตอนที่โดดลงไป แต่แล้วสามชั่วโมงผ่านไป ชายหนุ่มก็ยังยืนอยู่ที่เดิมกับความคิดที่ว่า "ยังไม่ถึงเวลา ยังไม่ถึงเวลา!!! เดี่ยวเราจะโดด?"
ย้อนกลับไปเมื่อเดือนกว่าที่แล้ว ชายหนุ่มมีชื่อเล่นว่า เก่ง ได้พาตัวเองมาตรวจร่างกายประจำปีตามบังคับของบริษัต "ทำไมวันนี้ โรงพยาบาลมันวุ่นวายจังว่ะ!"(เก่งคิดในใจ) พลางมองดูบรรดาหมอและพยาบาลเดินผ่านหน้าตัวเองที่นั่งรอที่เก้าอี้ตัวเดิมมาเป็นเวลานาน
"เออ ขอโทษครับ! ไม่ทราบว่าไกล้คิวตรวจผมยังครับ ผมนั่งรอมาจะสามชั่วโมงแล้วน่ะ คุณช่วยดูเรื่องให้ผมด้วยครับ!!!" สำนวนคำพูดที่สุภาพของเก่ง แต่เต็มไปด้วยเสียงและอารมณ์ไม่พอใจ
"ขอโทษที่ล่าช้านะค่ะ พอดีเกิดเหตุระเบิด กรุณารอสักครู่นะคะ" ผู้หญิงสวยใส่แว่นในชุดสีชมพูที่จุดประชาสัมพันธ์ตอบอย่างเก็บกดในอารมณ์
"ระเบิดห่าไรวันนี้ว่ะ นี้กูต้องรอถึงเมื่อไหร่ว่ะ! ตายห่าให้หมด . . . "(เก่งคิดในใจ) ระหว่างเดินกลับเก้าอี้ตัวเดิม
การตรวจร่างกายเสร็จไปด้วยดีในเวลาภายใน 20นาที โดยหมอในชุดผ่าตัดที่มีป้ายชื่อว่านพ.สู่สวรรค์ พูดสั้นๆว่า
"ระดับความดันของคุณปกติดีครับ ส่วนผลการตรวจค่าต่างๆ เราจะส่งให้ทีหลัง เนื่องจากต้องตรวจละเอียดอีกทีครับ"
เวลาผ่านไปสามวัน ซองผลตรวจร่างกายก็อยู่ในมือ เก่งเปิดอ่านผ่านๆพร้อมกับดูรายการทีวีไปพลางๆ แต่แล้วเก่งก็ต้องตั้งใจอ่านในช่วงที่มีข้อความอักษร "เอดส์(AIDS) . . .#% .& . ภูมิคุ้มกันบกพร่อง . . #&% .-%*#* . . . รับยาต้านไวรัสในวันที่ . . . . &#+%*..%**#+ . . . "
จากเรื่องราวและความคิดจึงนำพาเก่งมายืนอยู่บนดาลฟ้าพร้อมความกลัวสับสนความสิ้นหวัง ภาพคนป่วยที่วัดพระบาทน้ำพุชัดในหัวของเก่ง "จะทรมานแบบนั้นเราตายดีกว่า! จบที่ตรงนี้ดีกว่า! ตายดีกว่า . . . . . "
รถมูลนิธิเปิดเสียงดังพร้อมกันประชาชนที่ยืนมุงออกจากร่างที่นอนนิ่ง เลือดสีแดงของเก่งทำให้เสื้อยืดสีขาวเป็นสีชมพู
"ใช่แล้ว มันจบแบบนี้ดีกว่า! เจ็บแปปเดียวจนไม่รู้สึก" . . . . เสียงความคิดของเก่งยังลอยๆอยู่ในลม
ยามเช้าต่อมาในชั่วอึดใจ นพ.สู่สวรรค์ เดินมาที่ประชาสัมพันธ์ ผู้หญิงสวยใส่แว่นยกมือไหว้อย่างสุภาพ . . .
"คุณแจ้งให้คนไข้คนนั้นทราบเรื่องการส่งผลตรวจร่างกายผิดคนยัง?"
"ติดต่อและแจ้งเรื่องไปแล้วค่ะหมอ . . ." ผู้หญิงสวยใส่แว่นในชุดสีชมพูตอบและมองหน้าที่หล่อของหมอ พลางคิดถึงชายหนุ่มหน้าไม่หล่อที่เคยพูดใส่อารมณ์กับเธอที่มีชื่อเล่นว่า "เก่ง"
ย้อนกลับไปเมื่อเดือนกว่าที่แล้ว ชายหนุ่มมีชื่อเล่นว่า เก่ง ได้พาตัวเองมาตรวจร่างกายประจำปีตามบังคับของบริษัต "ทำไมวันนี้ โรงพยาบาลมันวุ่นวายจังว่ะ!"(เก่งคิดในใจ) พลางมองดูบรรดาหมอและพยาบาลเดินผ่านหน้าตัวเองที่นั่งรอที่เก้าอี้ตัวเดิมมาเป็นเวลานาน
"เออ ขอโทษครับ! ไม่ทราบว่าไกล้คิวตรวจผมยังครับ ผมนั่งรอมาจะสามชั่วโมงแล้วน่ะ คุณช่วยดูเรื่องให้ผมด้วยครับ!!!" สำนวนคำพูดที่สุภาพของเก่ง แต่เต็มไปด้วยเสียงและอารมณ์ไม่พอใจ
"ขอโทษที่ล่าช้านะค่ะ พอดีเกิดเหตุระเบิด กรุณารอสักครู่นะคะ" ผู้หญิงสวยใส่แว่นในชุดสีชมพูที่จุดประชาสัมพันธ์ตอบอย่างเก็บกดในอารมณ์
"ระเบิดห่าไรวันนี้ว่ะ นี้กูต้องรอถึงเมื่อไหร่ว่ะ! ตายห่าให้หมด . . . "(เก่งคิดในใจ) ระหว่างเดินกลับเก้าอี้ตัวเดิม
การตรวจร่างกายเสร็จไปด้วยดีในเวลาภายใน 20นาที โดยหมอในชุดผ่าตัดที่มีป้ายชื่อว่านพ.สู่สวรรค์ พูดสั้นๆว่า
"ระดับความดันของคุณปกติดีครับ ส่วนผลการตรวจค่าต่างๆ เราจะส่งให้ทีหลัง เนื่องจากต้องตรวจละเอียดอีกทีครับ"
เวลาผ่านไปสามวัน ซองผลตรวจร่างกายก็อยู่ในมือ เก่งเปิดอ่านผ่านๆพร้อมกับดูรายการทีวีไปพลางๆ แต่แล้วเก่งก็ต้องตั้งใจอ่านในช่วงที่มีข้อความอักษร "เอดส์(AIDS) . . .#% .& . ภูมิคุ้มกันบกพร่อง . . #&% .-%*#* . . . รับยาต้านไวรัสในวันที่ . . . . &#+%*..%**#+ . . . "
จากเรื่องราวและความคิดจึงนำพาเก่งมายืนอยู่บนดาลฟ้าพร้อมความกลัวสับสนความสิ้นหวัง ภาพคนป่วยที่วัดพระบาทน้ำพุชัดในหัวของเก่ง "จะทรมานแบบนั้นเราตายดีกว่า! จบที่ตรงนี้ดีกว่า! ตายดีกว่า . . . . . "
รถมูลนิธิเปิดเสียงดังพร้อมกันประชาชนที่ยืนมุงออกจากร่างที่นอนนิ่ง เลือดสีแดงของเก่งทำให้เสื้อยืดสีขาวเป็นสีชมพู
"ใช่แล้ว มันจบแบบนี้ดีกว่า! เจ็บแปปเดียวจนไม่รู้สึก" . . . . เสียงความคิดของเก่งยังลอยๆอยู่ในลม
ยามเช้าต่อมาในชั่วอึดใจ นพ.สู่สวรรค์ เดินมาที่ประชาสัมพันธ์ ผู้หญิงสวยใส่แว่นยกมือไหว้อย่างสุภาพ . . .
"คุณแจ้งให้คนไข้คนนั้นทราบเรื่องการส่งผลตรวจร่างกายผิดคนยัง?"
"ติดต่อและแจ้งเรื่องไปแล้วค่ะหมอ . . ." ผู้หญิงสวยใส่แว่นในชุดสีชมพูตอบและมองหน้าที่หล่อของหมอ พลางคิดถึงชายหนุ่มหน้าไม่หล่อที่เคยพูดใส่อารมณ์กับเธอที่มีชื่อเล่นว่า "เก่ง"