คุณเคยรู้สึกอยากจะหนีออกจากโลกความเป็นจริงบ้างไหม..

บางทีฉันก็คิดเหมือนกันว่าคนอื่นๆเขาพบเจอกับเรื่องราวเรื่องเดียวกันกับฉันหรือไม่..

หรือบางทีตัวฉันหรือเปล่าที่เป็นต้นเหตุให้กับปัญหาเหล่านั้น..

บางทีตัวฉันเองก็ยังสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้น
บางทีฉันก็ไม่รู้จะอธิบายให้คนอื่นฟังได้อย่างไร
และบางทีปัญหาทั้งหมดก็ถูกเก็บไว้ในลิ้นชักของฉัน จนกว่ามันจะเต็มและระเบิดออกมา

ฉันเคยได้ยินประโยคนึงที่บอกว่า "การแก้ปัญหาด้วยการหนีปัญหาคงไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น"

แต่มาลองนึกดูแล้ว บางทีเราก็อยากจะหนีปัญหาไปให้ไกลๆ ไม่อยากพบเจออีก แต่วันแล้ววันเล่าเราก็ต้องกลับมาพบเจอกันอีกอยู่ดี

ฉันควรจะทำเช่นไรกับจิตใจที่ว้าวุ่นและสับสนอยู่ตอนนี้?