บนโลกนี้คงหนีเรื่องความเป็นห่วงไม่ได้ไม่ว่าใครจะทำอะไร เพราะมนุษย์คือสัตว์สังคม
ทุกครั้งที่ความเป็นห่วงเริ่มมากขึ้นมันกลับสะสมเหมือนลาวาภูเขาไฟที่รอการประทุ
แทนที่ความรู้สึกดีดีจะถูกปล่อยออกมากลับกลายเป็นระเบิดปรมาณูทำร้ายจิตใจกัน
ในเมื่อเราเป็นคนธรรมดาปล่อยสิ่งที่คิดออกมาเถอะถ้าสิ่งนั้นไม่ทำร้ายใคร
ยกเว้นเราจะเกิดมาเป็นนางพิกุลทอง
ทุกครั้งที่ความเป็นห่วงเริ่มมากขึ้นมันกลับสะสมเหมือนลาวาภูเขาไฟที่รอการประทุ
แทนที่ความรู้สึกดีดีจะถูกปล่อยออกมากลับกลายเป็นระเบิดปรมาณูทำร้ายจิตใจกัน
ในเมื่อเราเป็นคนธรรมดาปล่อยสิ่งที่คิดออกมาเถอะถ้าสิ่งนั้นไม่ทำร้ายใคร
ยกเว้นเราจะเกิดมาเป็นนางพิกุลทอง