ห่างหายจากการบันทึกใน Storylog มานานมาก
ชีวิตเกิดเหตุการณ์ต่าง ๆ และเกิดการเปลี่ยนแปลงมากมาย
ฉันกำลังพยายามค้นหาคำตอบให้ตัวเอง
ฉันใช้ชีวิตทุกวันอย่างไม่มีความหมาย
ชีวิตแต่ละวันของฉันตอนนี้มันช่างว่างเปล่า
ฉันกำลังรู้สึกว่า...ฉันกำลังปล่อยให้ชีวิตตัวเองหายไปวัน ๆ
ปล่อยให้หายไปอย่างไร้ความหมายและประโยชน์ใด ๆ
ฉันอยากจะลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่าง-หลาย ๆ อย่างเพื่อตัวเอง
ฉันอยากค้นหาความหมายของชีวิตฉันให้พบ
หากแต่ฉันกลับรู้สึกเหมือนอยู่ในความว่างเปล่า
การหาหนทางออกจากความว่างเปล่า
โดยที่เราอยู่ในความว่างเปล่านั้นช่างยากจริง ๆ
หากแต่เมื่อฉันมองย้อนกลับไปยังตัวฉันในอดีต
ฉันกลับกลายเป็นคนที่มีความสดใสและความฝันมากมายเต็มไปหมด
ฉันเริ่มสงสัยว่าอะไรกันที่ทำให้ตัวฉันในวันนั้นค่อย ๆ หายไป
หรือมันอาจเป็นเพราะ "ความเป็นจริง" ที่ฉันเผชิญอยู่ ?
ฉันไม่รู้ว่าฉันจะหาทางให้ความเป็นจริงและสิ่งที่ฉันฝันเดินควบคู่กันได้อย่างไร
ฉันรู้สึกห่อเหี่ยว ขาดแรงบันดาลใจในการริเริ่มสิ่งใด
ฉันรู้สึกเหมือนฉันพยายามเหวี่ยงเชือกเส้นใหญ่ขึ้นจากเหว
เพื่อเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวดึงตัวเองขึ้นมาสู่อีกโลกหนึ่ง
ฉันอยากกลับไปเป็นตัวเอง..คนที่รู้สึกมีค่า มีความฝัน มีความมุ่งมั่นตั้งใจ
คนที่ทำสิ่งมีประโยชน์ สดใส มองโลกในแง่ดี ฯ อีกครั้ง
แต่ความเป็นจริงตอนนี้ คือ ฉันรู้สึกเคว้งคว้างกับการหาความหมาย
และเคว้งคว้างกับการหาหนทางเดินชีวิตเหลือเกิน
:(