เพิ่งจะผ่านวันครูมาไม่กี่วัน ก็มีเรื่องขำๆ ให้นึกถึงครูพี่หมูที่สอนให้มีอาชีพตัดต่ออย่างทุกวันนี้ (ว่าแต่ว่า ป่านนี้ครูพี่หมูเป็นยังไงบ้างแล้วเนี่ย) ครูพี่หมู เป็นพี่ท...

เรื่องนี้เริ่มรู้สึกได้เมื่อสิบกว่าปีก่อน ในวัยที่ทำงานหาเงินเองได้ เอาเงินเดือนตัวเองไปเทียบกับเงินเดือนของแม่ แน่นอน น้อยกว่าของแม่ แต่คงมากกว่าเงินเดือนเดือนแรกในชี...

ในแต่ละปี จำนวนผู้คนที่สูญหายในแต่ละประเทศมีอัตราสูงขึ้น และมีแนวโน้มว่าจะสูงขึ้นไปอีก หลายคนให้ความเห็นว่าสาเหตุของการหายตัวไปของพวกเขาเหล่านั้นมาจากสภาพสังคมในปัจจุบ...

เหล่ามนุษย์วัยทำงานหลายคนห่างบ้านมาอาศัยอยู่นอกบ้านเพียงเพราะต้องการมีชีวิตอุทิศให้กับงาน ไม่ว่าจะรักการงานที่ทำหรือกล้ำกลืนฝืนทนทำไปเพื่อแลกกับเงินเดือนค่าจ้างก็ตาม พ...

แดดอ่อนยามบ่ายสาดส่องผ่านช่องหน้าต่างบานใสในร้านกาแฟ กระทบผิวไม้หน้าโต๊ะแน่นหนักให้วับวาบเป็นดั่งผิวน้ำในยามที่คลื่นลมสงบ ใช่ครับ สงบ นี่เป็นความรู้สึกที่ได้พบเห็นภาพน...

เสียงโครมครามจากการเคลื่อนย้ายข้าวของในห้องยามค่ำคืนเหมือนคนร้อนใจจากข้างห้อง ไม่ได้ก่อให้เกิดความรำคาญมากมายนัก (อาจจะชินกับเสียงโครมครามจากห้องอีกห้องหนึ่งที่อยู่อีก...

บทนำ "คุณมองอะไรอยู่เหรอ?" คำถามแบบเฉพาะเจาะจงพุ่งตรงมาที่ผม ทำให้ผมหันไปยังต้นเสียงทางด้านหลัง หญิงสาวอายุน้อยกว่าผมเกือบสิบปี ผมเดาว่าอย่างนั้น เพราะด้วยแ...

"เธอจะมาคอยกดปุ่มย้อนหลังเหมือนเครื่องเล่นวิดีโอกับชีวิตจริงไม่ได้หรอกนะ รีโมทที่เธอถืออยู่น่ะมันใช้ไม่ได้กับทุกคน ฉันไม่ได้บอกว่ารีโมทมันเสีย แต่จะบอกว่า ความถี่...

เดือนกว่าแล้วที่ออกมาเที่ยวเล่นอยู่เมืองนอกเมืองนา ฉันก็ใช้ชีวิตคล้ายเดิม เพิ่มเติมคือไม่ได้ใช้เงินบาทไทย ฉันทำงาน ฉันอ่านหนังสือ ฉันฟังเพลง ฉันนั่งฟังเสียงรอบข้าง และ...

วันนี้ครับ เดินออกไปกินข้าว เจอด่านสาดน้ำอยู่หนึ่งด่าน ในนั้นมีเด็กน้อยชายหญิงสามสี่คน พอไอ้เด็กชายนั่นมันสบตากับผมได้เท่านั้นแหละ มันเดินไปคว้าถังน้ำ พร้อมกับจ้วงตักเ...

แสงสว่างจากไฟที่ลุกโชนนั้น ลองเพ่งมองดูให้ดีว่ามันคือเพลิงไฟแห่ง "ทิฐิ" หรือเปล่า ไฟจากทิฐิ มีแต่ร้อน ถือก็ร้อน อยู่ใกล้ก็ร้อน ไม่ระมัดระวังก็เผาไหม้ตัวเรา...

 'ทุกอย่างบนโลก เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป' ผมเคยคุยกับเพื่อนของรุ่นน้องคนนึงในหัวข้อนี้ น้องเขาบอกว่า ถ้าพี่ลองไปศึกษามันดู จะรู้ได้เลยว่า การเกิด-ดับ มันเกิดขึ้นอยู่...

"ฉันยังจำภาพฝนโปรยครั้งสุดท้ายได้ แม้จะไร้ระเบียบแต่มันก็ร่วงหล่นลงมาอย่างสม่ำเสมอ ด้วยแรงลมที่โหมพัด พวกมันแปรขบวนเอียงตัว 70 องศาอย่างพร้อมเพรียงกัน และเมื่อกระ...

"คุณอาจจะเดินผ่านผมไปโดยมิได้ใส่ใจในทุก ๆ วันที่ผ่านมา หากแต่วันใดที่ผมหายไป คุณจะยังไม่ใส่ใจผมอยู่หรือเปล่า?" —ทานากะ (ความสุขสีดอกเลากับความเหงาที่เงียบเส...

ที่เค้าว่ากันว่า "ตื่นแต่เช้า เราจะได้เห็นอะไรมากขึ้น" วันนี้ออกมาทำงานเช้ากว่าปกติ ผมเห็นความไม่มีระเบียบและความเห็นแก่ตัวบนท้องถนน ผมเห็นคนแต่งหน้าในรถระหว...

อะไรต่อมิอะไรมันก็มีหนทางของตัวมันเอง ไม่ว่าจะถูกกำหนดหรือกำหนดเอง ไม่มีอะไรถูกใจตรงใจไปเสียหมด เราไม่ได้เกิดมาเพื่อพบเจอแต่ความผิดหวังและเราก็ไม่ได้มีชีวิตอยู่เพียงเพ...

00:23 อาจจะเหมือนลมหนาวที่หอบพัดความเหงาผ่านกองไฟ คงทำให้เปลวไฟวูบไหวได้เพียงครู่ แต่ก็มิอาจจะทำให้รอยไหม้ที่ปลายฟืนมอดดับลงได้...นั่นคงเป็นแค่ห้วงความคิดที่โผล่หน้าผ่...

22:14 ช่วงเวลาที่กล้ามเนื้อบนใบหน้าของผมเป็นอัมพาตไปชั่วขณะ ผมไม่ได้ยินเสียงใดๆในโลกใบนี้ ราวกับผมว่า ระบบการรับฟังสรรพเสียงของผมสูญเสียไป มันเสียหายพอๆกับการมองเห็น ส...

ในช่วงชีวิตนึงเราใช้เวลาบนโลกนี้ไม่เท่ากัน นั้นอาจจะไม่ใช่ความเหลื่อมล้ำต่ำสูงในสังคม ไม่ใช่เพราะพันธุกรรมหรือเชื้อชาติสายโลหิต อาจจะไม่นับรวมไปถึงเล่มกรรมธรรม์ที่ได้ท...

เหมือนลมพัดแผ่วในฤดูฝนจะทำให้ความชื้นจากดินระเหยจางไป เราคงไม่อาจจะเก็บกักมันไว้ในขวดโหลที่ปิดสนิทได้ ทุกอย่างล้วนมีห้วงเวลาการดำรงอยู่เป็นของตัวเอง แสงแดดอ่อนในรูปถ่า...