2 ปีผ่านไป จะว่าไวก็ไว จะว่าช้าก็ช้า ยังจำได้ถึงบรรยากาศวันนั้น วันที่ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่ามึงไม่อยู่กับพวกกูแล้ว  ยิ่งเราโตขึ้นเราต่างรู้สึกกันได้ว่า มึงอายุน้อยเกินไปท...

เขาและเธอผู้ซึ่งเดินผ่านเข้ามาในเส้นทางเดียวกัน เส้นทางร่วมที่ใครหลายๆ มักหลงเข้ามาบนเส้นทางสายนี้ เส้นทางที่มีชื่อว่า "ความเหงา" ในวััยที่เธอและเขาต่างเติบโ...

ในวันที่อากาศเย็นสบาย เริ่มต้นราวๆ 30 ปลายๆกว่าองศาพร้อมกับแสงแดดจ้า หลังจากอาบน้ำเสร็จกิจธุระส่วนตัวทุกอย่างแล้ว ก็จัดแจงเอาของใช้ที่จำเป็นมาเตรียมไว้ สมุด หนังสือ กร...

เพลง Jazz บรรเลงกรอกหูอยู่สองวันเต็ม ความสุนทรีที่เลือกได้ตามช่วงเวลา เช้า กลางวัน บ่าย เย็น ค่ำ ก่อนนอน มีให้ครบทุกช่วงเวลา ช่วยพาใจให้คลายร้อนได้บ้าง อีกหนึ่งเรื่องท...

สมาธิค่อยๆ กลับมาดีขึ้นเรื่อยๆ การพักผ่อนยังลุ่มๆ ดอนๆ เบื่ออาหารยังคงสม่ำเสมอ สภาพโดยรวมถือว่าปรับตัวได้เป็นปรกติ แต่ทว่าวันนี้ ท็อปปิคที่น่าสนใจกลับเป็นคำบางคำที่ป๊อ...

ก็ใช่ว่าจะไม่เคยล้ม กี่ครั้งแล้วที่ล้มแล้วลุกขึ้นมาใหม่ การล้มแต่ละครั้งมันเจ็บไหม แน่นอน เจ็บสิ และการล้มบ่อยๆ นี้มันก็ค่อยๆ บั่นทอนความกล้าในการฝันและคาดหวัง  ได้ยิ...

ฉันอยากทำอะไร? ฉันได้ทำมันหรือยัง? และฉันกำลังทำอะไรอยู่?  ฉันเดินมาไกลแค่ไหนแล้ว?  ฉันได้เรียนรู้อะไรบ้าง? สิ่งที่ฉันได้รู้มานั้น จำเป็นมากน้อยต่อชีวิตฉันขนาดไหน?  ...

รับรู้ได้ถึงระดับความอดทนที่ต่ำลงในช่วงสามเดือนที่ผ่านมา สภาวะเช่นนี้ย่อมไม่เป็นปกติและไม่ใช่เรา ซึ่งนับว่าเป็นสิ่งใหม่  แม่และพี่สาวยังคงเป็นจุดอ่อนเหมือนเคย และยิ่ง...

ระหว่างนั่งจิบเบียร์อยู่หน้าเซเว่น สายตาก็กวาดมองไปยังถนนเบื้องหน้าโดยมีภาพสถานีรถไฟอยู่ข้างหลัง ความคิดนับร้อยพันวิ่งปั่นกันไปมายุ่งเหยิง โฟกัสกับอะไรไม่ได้ซักอย่างพร...

แม้ว่าเมื่อวานนี้จะเป็นวันพิเศษ "วันเกิดแม่" ซึ่งเป็นธรรมดาสำหรับอาหารมื้อพิเศษชุดใหญ่  ในเรื่องอาหารการกินนั้น ด้วยวัยที่เราได้เรียนรู้แล้วว่า "ไม่จำเ...

เวลาทุกวินาทีล้วนมีค่า และแน่นอนว่า เราไม่สามารถย้อนมันกลับไปได้แม้ซักวินาทีเดียว คำพูดอันเคยชินที่ได้ยินจนติดหู แต่ก็มิวายใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยแม้ว่าจะได้ยินนับล้านๆ ...

เสียงปิดประตูในห้องผู้ป่วยเตียงพิเศษ ความเย็นพอประมาณจากเครื่องปรับอากาศ เสียงเครื่องวัดอัตราการเต้นของหัวใจดังอยู่เป็นระยะๆ บนเตียงเบื้องหน้ามีผู้หญิงสูงวัยนอนหลับอยู...

ถ้านับย้อนไป มันคงประมาณเกือบสิบปีแล้วที่เริ่มรู้จักกับคำว่า "รัก" ครั้งแรกจริงๆ  ในวัยที่ยังละอ่อนและไร้เดียงสา แต่กลับเปี่ยมไปด้วยความเป็นขบถและดื้อรั้นอย...

วันนี้ไปงานศพมา สองตายายขายขนมจีน เห็นเราตั้งแต่อยู่ในท้องจนเรียนจบ ส่วนเราก็กินขนมจีนร้านนี้ตั้งแต่จำความได้  เราเรียกตากับยายจนติดปาก ทั้งๆ ที่สองคนนี้อายุห่างจากพ...

หน้าจอปัดแอพเลื่อนดูสภาพอากาศในแต่ละวันด้วยความหวัง 37% มีฝนฟ้าคะนองกระจายเป็นแห่งๆ รอคอยมาเดือนกว่าก็ได้เวลาชุ่มฉ่ำใจ  อากาศที่ร้อนอบอ้าวตลอดทั้งวัน สิ่งที่พอจะบรรเท...

เมื่อพายุร้ายค่อยๆ ผ่านไป ลมที่แรงจนเกือบต้านทานไม่ไหวก็ได้ค่อยๆ เบาลง เบาลง จนกลายเป็นสายลมเอื่อยๆ พัดพาพอให้ได้ชื่นใจ  พายุร้ายแห่งอารมณ์ หากว่าทนไม่ไหวก็คงจะเลยเถิ...

เมื่อลืมตาตื่น แสงสว่างเล็ดลอดเข้ามา สีขาวสดใสจางๆ อันเป็นสัญญาณเริ่มต้นใหม่ในแต่ละวัน ฟังดูน่าตื่นเต้น หากเพียงแต่ไม่น่าอภิรมย์สักเท่าไหร่  ความวุ่นวายที่มิใช่แค่บุค...

ถ้าพรุ่งนี้เราไม่ได้ตื่นขึ้นมา เราจะทิ้งอะไรไว้ ถ้าพรุ่งนี้เราจากโลกนี้ไป เราจะมอบสิ่งใดให้แก่คนรุ่นหลัง ถ้าพรุ่งนี้เราตื่นมาพร้อมกับการใคร่ครวญ ว่าชีวิตนี้ไม่จีรัง ถ้...

หลังจากเถลไถลไปนาน ก็ได้เวลาบังคับตัวเองให้กลับมาอ่านหนังสือที่ค้างไว้ต่อจนจบ  สองสามวันที่ผ่านมา ใช้เวลาส่วนใหญ่หมดไปกับการนอนและอ่านหนังสือ เนื่องจากอ่านพร้อมกัน แต...

ในวัยที่อ่อนเดียงสากว่านี้ เราให้คุณค่าแต่กับการขยายขอบเขตทางความรู้และความคิดในแนวระนาบ อาจจะเป็นการโฟกัสแค่เพียงอย่างเดียวด้วยซ้ำ ว่าต้องขยายออกไปให้กว้างมากที่สุดเท...